Nikolaos Panagiotopoulos

Εμβόλια και εγκυμοσύνη.

(Εμβόλια και εγκυμοσύνη) Ένα από τα θέματα που έχουν προκύψει με τη χρήση των εμβολίων για τον κορονοϊό είναι ο εμβολιασμός των εγκύων ή όσων πρόκειται να μείνουν έγκυες. Και μολονότι δεν είμαι γυναικολόγος πολλές είναι οι ασθενείς μου ή και οι συγγενείς τους που με ρωτούν τι γνώμη έχω πάνω στο θέμα αυτό. Βέβαια το πρόβλημα αφορά πρωτίστως τους θεράποντες ιατρούς των ερωτούντων και όχι ένα καρδιολόγο. Έτσι τουλάχιστον φαίνεται αρχικά. Όμως είναι έτσι;

Εμβόλια και εγκυμοσύνη. Η χρήση των εμβολίων διέπεται από γενικές αρχές και κάποια επιμέρους θέματα.

Η χρήση των εμβολίων διέπεται από γενικές αρχές και κάποια επιμέρους θέματα. Νομίζω ότι η χρήση τους από εγκύους ή μέλλουσες εγκύους δεν ανήκει στα επί μέρους θέματα αλλά στις γενικές αρχές. Γιατί; Διότι αφορά τη φιλοσοφία της χρήσης ενός νέου φαρμάκου ή εμβολίου κατά την πολύ ευαίσθητη περίοδο της οργανογένεσης, της δημιουργίας δηλαδή των οργάνων, από το έμβρυο. Και αυτή η τόσο κρίσιμη περίοδος μπορεί τυπικά να αφορά το μαιευτήρα αλλά ουσιαστικά αφορά όλες αυτές τις ειδικότητες που θα βρεθούν μπροστά σε αυτό που ονομάζουμε συγγενή πάθηση, δηλαδή πάθηση που εμφανίζεται κατά τη γέννηση εξαιτίας παραγόντων που έδρασαν κατά την εγκυμοσύνη.

Οι συγγενείς καρδιοπάθειες στα νεογέννητα.

Στο κομμάτι της καρδιολογίας οι συγγενείς καρδιοπάθειες είναι από τα πιο σοβαρά και κρίσιμα για την επιβίωση αλλά και τη μελλοντική ποιότητα της ζωής του νεογέννητου κομμάτια. Αν δηλαδή κατά την ενδομήτρια ζωή του το έμβρυο έρθει σε επαφή με κάποιο παράγοντα είτε πρόκειται για φάρμακο είτε για ουσία του περιβάλλοντος, είτε για κάποιο ιό ή μικρόβιο είτε για κάποιο εμβόλιο μπορεί να οδηγηθεί στο θάνατο ή σε κάποια διαταραχή της ανάπτυξης των οργάνων του.

Γι’ αυτό είναι προστατευμένο από ένα τείχος που λέγεται πλακουντιακός φραγμός που δεν επιτρέπει από τα αγγεία της μητέρας να περνούν στα αγγεία του εμβρύου κάποιες ουσίες. Αυτό όμως δυστυχώς δε γίνεται για όλους τους παράγοντες. Κάποιοι περνούν τον πλακούντα και προκαλούν βλάβες στο έμβρυο.

Είναι γνωστό ότι μια ήπια παιδική ασθένεια, που σπανίως προκαλεί οποιοδήποτε πρόβλημα σε ένα παιδί ή ένα ενήλικα, η ερυθρά, είναι πολύ καταστροφική αν προσβάλλει την έγκυο και προκαλεί τύφλωση, κώφωση, διανοητική καθυστέρηση ή και θάνατο στο έμβρυο. Ακόμη και τα στοιχεία του τσιγάρου όταν περάσουν τον πλακούντα ενοχοποιούνται για αποβολές, χαμηλό βάρος κατά τη γέννηση, καθυστερημένη ανάπτυξη του νευρικού συστήματος και προβλήματα στα πρώτα χρόνια του παιδιού.

Οι γυναικολόγοι είναι πολύ αυστηροί στη χορήγηση οποιουδήποτε φαρμάκου κατά την εγκυμοσύνη.

Για το λόγο αυτό οι γυναικολόγοι συνήθως είναι πολύ αυστηροί στη χορήγηση οποιουδήποτε φαρμάκου κατά την εγκυμοσύνη. Ακόμη και σε φάρμακα που λαμβάνουν οι έγκυες ήδη για την υπέρταση ή κάποια αρρυθμία είναι αρνητικοί όχι γιατί είναι γνωστό ότι προκαλούν προβλήματα αλλά δεν έχουν δοκιμαστεί κατά την εγκυμοσύνη. Κι έτσι βρισκόμαστε πολλές φορές στη δύσκολη θέση να διακόψουμε μια φαρμακευτική αγωγή που είναι πολύ πετυχημένη ή να αντικαταστήσουμε σύγχρονα αντιυπερτασικά ή αντιαρρυθμικά φάρμακα με φάρμακα προηγούμενων δεκαετιών που είναι λιγότερο αποτελεσματικά αλλά  δοκιμασμένα. Και είναι πολύ αρνητικοί οι γυναικολόγοι και επίμονοι προκειμένου να μας οδηγήσουν στην αναγκαστική διακοπή ενός φαρμάκου που παίρνει χρόνια η εγκυμονούσα.

Εμβόλια και εγκυμοσύνη. Η επιμονή για τον εμβολιασμό των εγκύων.

Έχοντας λοιπόν αυτή την εμπειρία εκπλήσσομαι πραγματικά όταν βλέπω την επιμονή με την οποία οι επιστημονικές εταιρείες των γυναικολόγων επιμένουν στον εμβολιασμό των εγκύων με εμβόλια που κυκλοφορούν μόνο μήνες και που δεν έχουν λάβει οριστικές άδειες κυκλοφορίας.

Θα φανταζόμουν ότι θα συνιστούσαν αυτό που κάνουν σε περιπτώσεις όπως η ερυθρά που προτρέπουν τις εγκύους να προσέχουν και να αποφεύγουν την επαφή με τρίτους που μπορεί να μεταφέρουν τον ιό. Ίσως βέβαια κάποιος μπορεί να επικαλεστεί το επιχείρημα που κυκλοφορεί ότι έχει γίνει μια παρακολούθηση μετά τον εμβολιασμό κάποιων εγκύων υγειονομικών σε μια μεγάλη σειρά, χωρίς να διαπιστωθεί κάποιο άμεσο πρόβλημα.

Η παλαιότερη περίπτωση της θαλιδομίδης.

Η επιστημονική κοινότητα όμως πρέπει να έχει και μνήμη. Έχω γράψει σε προηγούμενο άρθρο μου για την τραγικότερη ίσως περίπτωση ιατρικού συμβάντος στον 20^ο αιώνα, οι συνέπειες του οποίου φτάνουν μέχρι τις μέρες μας. Ένα φάρμακο που χρειάστηκαν πολλά χρόνια να ενοχοποιηθεί για φωκομελία (παιδιά που γεννιούνταν με υποπλαστικά άκρα) και πολλές δεκαετίες για να το παραδεχτεί η εταιρεία που το παρήγαγε. Διαβάστε παρακαλώ τις λεπτομέρειες στο άρθρο ή αναζητήστε τη λέξη θαλιδομίδη στο διαδίκτυο.

Εμβόλια και εγκυμοσύνη. Η επικινδυνότητα στην νόσηση από κορονοϊό για μητέρα και έμβρυο.

Αν λοιπόν πράγματι υπάρχει επικινδυνότητα στην νόσηση από κορονοϊό για μητέρα και έμβρυο, αυτό σίγουρα αφορά όσες εγκύους ασθενήσουν. Αν όμως εμβολιάσω όλες τις εγκύους και το εμβόλιο μακροπρόθεσμα είναι βλαπτικό πόσες εκατομμύρια κυήσεις θα θέσουμε σε κίνδυνο; Προβληματίζομαι πραγματικά με τη βεβαιότητα των ομιλητών στα ΜΜΕ που συνιστούν κατηγορηματικά τον εμβολιασμό των γυναικών και βέβαια έχουμε πια συνηθίσει την απουσία της άλλης άποψης.

Σπάω πραγματικά το κεφάλι μου για την επιμονή των υποστηρικτών των εμβολών να τα συνιστούν στις γκρίζες ζώνες, εγκύους, θηλάζουσες, μικρά παιδιά. Δε θέλω να πιστέψω ότι υποκρύπτουν συμφέροντα και σκοπιμότητες. Αν όμως κάτι τέτοιο αφορά τους ιατρούς δε μπορώ να πω ότι σκέπτομαι το ίδιο για τις εταιρείες που προωθούν τα εμβόλια. Εξάλλου κάποιες από αυτές βρίσκονται στα δικαστήρια για ανάλογες περιπτώσεις και αναγκάζονται να πληρώνουν αποζημιώσεις. Τουλάχιστον για τα εμβόλια δεν κινδυνεύουν. Μόνο εισπράττουν χωρίς να λογοδοτούν, έχουν πετύχει το ακαταδίωκτο από τις κυβερνήσεις.