Νικόλαος Παναγιωτόπουλος

ΕΣΥ και επίταξη ιδιωτών ιατρών.Όπως στην περίοδο του κορονοϊού.

 (άρθρο-ΕΣΥ και επίταξη ιδιωτών ιατρών-)Πριν από μερικά χρόνια, την περίοδο του κορονοϊού. η κυβέρνηση είχε επιτάξει τους γιατρούς με τη δικαιολογία ότι η πράξη αυτή εξυπηρετούσε το συμφέρον της δημόσιας υγείας. Είχαμε τονίσει τότε ότι είναι πολύ επικίνδυνες τέτοιες πρακτικές. Διότι θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πείραμα για μελλοντικές αναγκαστικές και υποχρεωτικές επιστρατεύσεις ιατρών για την κάλυψη διάφορων πράξεων η παραλείψεων της κυβέρνησης, οι οποίες όμως ψευδώνυμα θα χρεώνονταν ως ευθύνη του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.

ΕΣΥ και επίταξη ιδιωτών ιατρών. Ένα παράδειγμα για το πως λειτουργούν οι εφημερίες στα νοσοκομεία.

Φαίνεται ότι εκείνη σκέψη μας επιβεβαιώνεται στις ημέρες μας με το θέμα της υποχρεωτικής ουσιαστικά επίταξης ιδιωτών ιατρών για να στελεχώσουν κενές θέσεις του ΕΣΥ και να καλύψουν κενά στις εφημερίες. Για να καταλάβουμε όμως πως ακριβώς έχει το θέμα, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα απλό παράδειγμα. Στο νοσοκομείο μιας επαρχιακής πόλης η παθολογική κλινική, αντί να έχει έναν ικανό αριθμό ειδικευμένων γιατρών που επιτρέπουν να εφημερεύει καθημερινά έχει μονάχα έναν ή  δυο ιατρούς. Αυτοί κανονικά θα έπρεπε να εφημερεύουν 15 μέρες ο καθένας και ταυτόχρονα να έχουν την ευθύνη λειτουργίας  της Κλινικής για τους νοσηλευόμενους ασθενείς. Τα πράγματα θα ειναι πολύ χειρότερα βέβαια, αν αντί για ένα ή δύο  δεν υπήρχε κανένας γιατρός. Με δεδομένη την υποχρέωση του νοσοκομείου, μια που είναι μοναδικό, να εφημερεύει καθημερινά αυτό οι εφημερίες θα πρέπει να μείνουν κενές.

ΕΣΥ και επίταξη ιδιωτών ιατρών. Τί έρχεται να κάνει τώρα η κυβέρνηση.

 Τι λέει λοιπόν τώρα η κυβέρνηση; Αντί να οργανώσω καλύτερα το ΕΣΥ και να πάρω μόνιμους γιατρούς, θα μπορούσα κάποιους ιδιώτες γιατρούς της συγκεκριμένης πόλης να τους φέρνω εκ περιτροπής να εφημερεύουν για τις ανάγκες της κλινικής που δεν έχει το απαραίτητο προσωπικό. Επομένως, πώς θα λειτουργήσει αυτό; Μια μέρα μετά τη λήξη της πρωινής λειτουργίας της κλινικής, κάποιος ιδιώτης γιατρός που δεν έχει ιδέα για τα περιστατικά τα οποία νοσηλεύονται στην κλινική αυτή, εμφανίζεται και του παραδίδονται 15, 20 ή και περισσότεροι ασθενείς που νοσηλεύονται. Η μοναδική ενημέρωση που έχει λοιπόν, είναι η ολιγόλεπτη ενημέρωση από τον γιατρό του ΕΣΥ της συγκεκριμένης Κλινικής.

Αφού λοιπόν ενημερωθεί προφορικά για τις ανάγκες των  ασθενών της κλινικής κατεβαίνει στα εξωτερικά ιατρεία, όπου θα πρέπει για τις υπόλοιπες 18  ώρες να δεχθεί όλους όσους έχουν ανάγκη επείγουσας αντιμετώπισης. Ταυτόχρονα πρέπει να δώσει λύση στα προβλήματα των νοσηλευόμενων ασθενών που θα του θέτουν οι νοσηλευτές. Και φυσικά η πιο απλή λύση που μπορεί να δώσει είναι η χαλαρή εισαγωγή ασθενών, προκειμένου νομικά και ιατρικά να είναι καλυμμένος, πράγμα που την επόμενη ημέρα θα έχει γεμίσει την κλινική με ασθενείς που θα πρέπει από το ολιγάριθμο προσωπικό του ΕΣΥ να εξεταστούν και να διεκπεραιωθούν. Ο ιδιώτης γιατρός θα έχει αποχωρήσει, δεν έχει καμία περαιτέρω ευθύνη ούτε καμία εμπλοκή και θα επιστρέψει μετά από κάποιες ημέρες ανάλογα με τις ανάγκες της περιοχής για να επαναλάβει αυτή τη δραστηριότητα. Την επόμενη μέρα θα έρθει ένας άλλος ιδιώτης γιατρός επίσης ανυποψίαστος για να κάνει και αυτός την ίδια εργασία.

Ιατροί στα νοσοκομεία οι οποίοι για διάφορους λόγους έχουν πολλά χρόνια να ασχοληθούν με τη νοσοκομειακή ιατρική.

Όπως καταλαβαίνουμε όλοι θα μπαινοβγαίνουν γιατροί στο νοσοκομείο και μάλιστα άνθρωποι οι οποίοι είτε λόγω αντίληψης είτε λόγω προσωπικών επιλογών, έχουν πολλά χρόνια να ασχοληθούν με τη νοσοκομειακή ιατρική. Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών, όπως πληροφορούμαστε είναι κοντά στο έτος της συνταξιοδότησής τους και κάποιοι άλλοι έχουν ήδη παραιτηθεί από  θέση ΕΣΥ για να γίνουν ιδιώτες γιατροί. Και νομίζω ότι σε μια δημοκρατική χώρα ο κάθε ένας από τους επαγγελματίες μπορεί να επιλέξει τον τρόπο με τον οποίο ασκεί το επάγγελμα του αρκεί αυτό να είναι νόμιμο και να μην αντιβαίνει τους κανόνες δεοντολογίας.

Τραγική η κατάσταση στο ΕΣΥ και τραγικά μπαλώματα.

Εδώ λοιπόν, η μπάλα, όπως θα λέγαμε ποδοσφαιρικά πετάγεται στην εξέδρα. Αντί το κράτος να αντιμετωπίσει τα πραγματικά προβλήματα του Εθνικού Συστήματος Υγείας κάνει κάποια τραγικά μπαλώματα, τα οποία προφανώς θα βλάψουν τους ίδιους  τους ασθενείς και βεβαίως και όλους όσους εμπλέκονται στη διαδικασία αυτή. Γιατί έφτασε το ΕΣΥ στην κατάσταση αυτή; Θυμάμαι τις δεκαετίες του 90 που είχαμε τελειώσει την ειδικότητά μας ότι για να πάρει κανείς μια θέση στο ΕΣΥ θα έπρεπε να έχει κάποιο πολιτικό ή άλλο ισχυρό μέσο. Και ήταν πολύ λίγες οι θέσεις που ήταν κενές και προκηρύσσονταν για να καλύψουν τις επιθυμίες όλων των γιατρών που θα ήθελαν να ενταχθούν στο δημόσιο σύστημα. Από τότε μέχρι σήμερα το Εθνικό σύστημα Υγείας έχει εγκαταλειφθεί,  οι συνθήκες λειτουργίας του έχουν γίνει πολύ πιο δύσκολες.  Οι ιατροί επιλέγουν να φύγουν στο εξωτερικό τόσο για την ειδικότητά τους όσο και για την άσκηση της επαγγελματικής  τους δραστηριότητας.Aυτό έχει σαν αποτέλεσμα σιγά σιγά το ΕΣΥ να απαξιώνεται, το προσωπικό να γερνάει μια που για μια πολύ μεγάλη περίοδο μνημονίου δεν γινόντουσαν καθόλου προσλήψεις και σε συνάρτηση και με την πανδημία του κορονοϊού που εξουθένωσε κυριολεκτικά τους λειτουργούς της υγείας κάποιοι αποχώρησαν ή συνταξιοδοτήθηκαν.

Ιατροί δύο ταχυτήτων.

Ένα άλλο πολύ ευαίσθητο κομμάτι αυτής της υποτιθέμενης λύσης που προσπαθεί να δώσει η κυβέρνηση είναι ότι δημιουργεί γιατρούς δύο ταχυτήτων. Οι γιατροί του ΕΣΥ που ήδη ανήκουν στη δύναμη της Κλινικής εφημερεύουν με ένα ελάχιστο ποσό, την ίδια ώρα που ακούμε ότι οι ιδιώτες γιατροί προσκαλούνται να εφημερεύσουν με υπέρογκα ποσά. Για ποιο λόγο λοιπόν ένας εργαζόμενος στο ΕΣΥ να μην παραιτηθεί, να γίνει ιδιώτης για να επανέλθει στις εφημερίες της κλινικής του ως ιδιώτης γιατρός που συνδράμει τη λειτουργία του εθνικού συστήματος; Όλα αυτά ακούγονται μπερδεμένα, αλλά είναι απλά τραγικά και όχι  κωμικοτραγικά, όπως θα έλεγε κάποιος. Είναι τραγικά γιατί ουσιαστικά αποτελούν την ταφόπλακα της λειτουργίας του δημόσιου συστήματος.

ΕΣΥ και επίταξη ιδιωτών ιατρών.Προς εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων των κλινικαρχών.

Θα ήθελα πολύ να  μπορούσα να πω ότι όσοι από τους κυβερνώντες λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι απλά αφελείς ή άσχετοι. Πολύ φοβάμαι όμως ότι ούτε το ένα είναι ούτε το άλλο. Απλώς εξυπηρετούν τα ιδιωτικά συμφέροντα των κλινικαρχών που τα νοσοκομεία τους με υπέρογκα ποσά θα κληθούν να δώσουν λύση στο αδιέξοδο του δημόσιου συστήματος υγείας. Ήδη με τον τρόπο που λειτουργεί το ΕΣΥ, πολλοί είναι εκείνοι οι ασθενείς, οι οποίοι μη έχοντας την οικονομική δυνατότητα και κάνοντας ακραίες θυσίες σε σχέση με το εισόδημά τους, στρέφονται στον ιδιωτικό τομέα προκειμένου να βρουν λύση στο πρόβλημά τους. Να λοιπόν που από το παράθυρο μια ακόμη κίνηση της κυβέρνησης προσπαθεί να φέρει τους ιδιώτες στο εθνικό σύστημα.

Ποιες είναι οι πραγματικές λύσεις για το ΕΣΥ.

Ποιες είναι οι λύσεις; Βελτίωση των συνθηκών του συστήματος υγείας, καλύτερη οργάνωση, επανεξέταση των αμοιβών των γιατρών που ασχολούνται με αυτό και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Και βέβαια να αποφύγουμε τις παγίδες των κοινωνικών αυτοματισμών. Οι κακοί ιδιώτες, οι οποίοι εισπράττουν υπέρογκα ποσά και δεν θέλουν να βοηθήσουν στις ανάγκες της υγείας του λαού. Φυσικά και δεν ισχύει κάτι τέτοιο, είναι γνωστό ότι είναι πάρα πολλοί ιδιώτες οι οποίοι προσπαθούν τρέχοντας όλη την ημέρα να καλύψουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα σε συνθήκες, λόγω των κακών οικονομικών συγκυριών. Οι κοινωνικοί αυτοματισμοί, οι οποίοι μοχλεύονται από πλευράς των κυβερνώντων, δεν θα πρέπει να οδηγήσουν σε περαιτέρω απαξίωση του συστήματος, αλλά θα πρέπει να μας προβληματίσουν για τον τρόπο με τον οποίο κάποιοι έχουν μεταβάλει σοβαρότατα θέματα όπως είναι η υγεία σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα επιδιώκοντας να δημιουργήσουν εξιλαστήρια θύματα.

Τί συνέβη με τα απογευματινά χειρουργεία.

Και επειδή στη χώρα μας ξεχνάμε εύκολα, θα ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον μετά από όλη αυτή την προπαγάνδα που έγινε για τα απογευματινά χειρουργεία, λίγο διάστημα μετά την έναρξή τους να εξετάσουμε σε ποιες κλινικές και σε ποιο βαθμό έχουν ξεκινήσει; Επίσης πραγματικά ωφέλησαν και μείωσαν τον χρόνο αναμονής για τα πρωινά χειρουργεία; Πολύ φοβάμαι ότι όλο αυτό ήταν μια ακόμη μπλόφα, μια ακόμη επικοινωνιακή διαχείριση και μια ακόμη δυστυχώς τραγική επιβάρυνση του εθνικού συστήματος υγείας που πεθαίνει και γνωρίζουμε πολύ καλά τους δολοφόνους του.