Ελληνικά 
English 
Σύστημα Υγείας που σκοτώνει. Έχουμε αναφερθεί κατ’ επανάληψη στις ατέλειες του Συστήματος Υγείας.
(άρθρο:Σύστημα Υγείας που σκοτώνει-) Αναφερόμαστε κατ’ επανάληψη σε άρθρα μας στις ατέλειες του Συστήματος Υγείας και έχουμε πολλές φορές επισημάνει ότι οι ατέλειες αυτές γίνονται αιτία για να χαθούν ανθρώπινες ζωές. Βέβαια, όταν κάτι λέγεται εν ψυχρώ πολύ λίγους, δυστυχώς συγκινεί. Είναι αυτοί οι οποίοι έχουν μια ικανότητα να βλέπουν μπροστά και να αντιλαμβάνονται το πόσο επικίνδυνο είναι για τη ζωή του συνόλου ένα γεγονός. Οι περισσότεροι δυστυχώς από τους συνανθρώπους μας, χρειάζεται να βρεθούν μπροστά σε ένα τραγικό γεγονός για να αντιληφθούν όλα εκείνα τα οποία σε συνθήκες ηρεμίας δεν μας απασχόλησαν.
Η επιληψία είναι απλώς ένα σύμπτωμα,όχι η αιτία.
Και ένα τέτοιο τραγικό γεγονός συνέβη τις μέρες αυτές με την απώλεια ενός νέου ανθρώπου μιας κοπέλας, η οποία τύγχανε να είναι κόρη ενός προβεβλημένου παράγοντα του τόπου μας. Δεν θα ήθελα να ασχοληθώ ειδικά με το θέμα αυτό, γιατί την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές δε γνωρίζουμε περισσότερα πράγματα σχετικά με την αιτία αυτού του τραγικού γεγονότος, ούτε θα ήθελα να θεωρηθεί ότι χρησιμοποιούμε κάποιο γεγονός για να συγκινήσουμε τους αναγνώστες μας. Το μόνο που θα ήθελα είναι να καθησυχάσω τους ανθρώπους οι οποίοι πιθανώς πάσχουν από επιληψία και να τους πω ότι η επιληψία, αντίθετα με αυτά τα οποία τα μέσα ενημέρωσης γράφουν, δεν είναι παρά ένα απλό σύμπτωμα. Είναι ένα σύμπτωμα που μπορεί να σχετίζεται με πολύ σοβαρές νόσους, όπως είναι μια εγκεφαλική αιμορραγία. ή ένας όγκος, αλλά και με πολύ πιο απλές καταστάσεις που είναι η κλασική επιληψία που σχετίζεται με εκφορτίσεις των κυττάρων του εγκεφάλου για λόγους που γνωρίζουμε ή όχι, και δεν κινδυνεύει κάποιος να πεθάνει από αυτή, κινδυνεύει φυσικά να πεθάνει από την αιτία που την προκάλεσε αν είναι σοβαρή.
Σύστημα Υγείας που σκοτώνει. Ένα τυπικό πρόσφατο γεγονός.
Όμως ας ψάξουμε λίγο και ας δούμε βαθύτερα τα γεγονότα για να καταλάβουμε ποια είναι η παθογένεια του συστήματος μας και θα αναφερθώ σε ένα προσωπικό γεγονός, πρόσφατο. Μια ηλικιωμένη ασθενής μεταφέρεται από το γαμπρό της στο ιατρείο μου γιατί έχει πολύ έντονη κόπωση και αδυναμία και βλέποντας την καταλαβαίνω ότι το πρόβλημα της δεν είναι καρδιολογικό αλλά μια μεγάλη αναιμία. Την παραπέμπω άμεσα να υποβληθεί σε έλεγχο του αιματοκρίτη που είναι δείκτης της αναιμίας και μέσα σε 1 ώρα έχουμε το αποτέλεσμα. Ενώ φυσιολογικά οι τιμές θα πρέπει να είναι πάνω από 37- 38% στη γυναίκα αυτή η αιματοκρίτης βρίσκεται στο 14%. Αυτό προδίδει κάποια αιμορραγία, κάποια απώλεια από ένα σύστημα του οργανισμού και το πιο κοινό σύστημα είναι το παχύ έντερο στο οποίο όγκοι, πολύποδες ή άλλες αιτίες μπορεί να προκαλέσουν τέτοιου είδους σταδιακή πτώση του αιματοκρίτη.
Λέω λοιπόν στον γαμπρό ότι πρέπει να μεταφερθεί επειγόντως στο εφημερεύον νοσοκομείο το οποίο συμβαίνει λόγω της κατοίκησης των ανθρώπων αυτών στα βόρεια προάστια να είναι το νοσοκομείο ΚΑΤ. Μεταφέρεται πραγματικά και μετά από μία εβδομάδα με ενημερώνει ότι την ημέρα εκείνη θα πάρει εξιτήριο, αφού έχουν γίνει μεταγγίσεις και έχει ανέβει σχετικά ο αιματοκρίτης και η γυναίκα είναι σε καλύτερη κατάσταση. Τον ρωτώ εάν έγινε η απαραίτητη διερεύνηση με κολονοσκόπηση για να ελεγχθεί το παχύ έντερο. Η απάντησή του είναι γνωστή σε εμάς που βρισκόμαστε χρόνια στην ιατρική αγορά, ότι δεν έγινε κάτι τέτοιο γιατί το ΚΑΤ δεν διαθέτει γαστρεντερολόγο. Θα έπρεπε ή να διακομισθεί σε ένα άλλο νοσοκομείο, νομίζω το Λαϊκό, ή να κάνει την εξέταση αυτή σε εξωτερική βάση αφού βγει από το νοσοκομείο. Όμως οι ασθενείς αυτοί λόγω ηλικίας και καταστάσεως και καρδιολογικών προβλημάτων, είναι πολύ δύσκολο να υποβληθεί σε κολονοσκόπηση σε μια ιδιωτική μονάδα, εκτός και αν πρόκειται για κάποιο ιδιωτικό νοσοκομείο. Όμως εκεί το κόστος είναι υψηλό και η οικογένεια δεν διέθετε τους πόρους για να το κάνει.
Σύστημα Υγείας που σκοτώνει. Δεν έχουν τα μεγάλα νοσοκομεία όλα τα απαραίτητα τμήματα!
Άρα ένα μεγάλο νοσοκομείο με χιλιάδες νοσηλευόμενους μάλιστα, πρόσφατα ο Πρωθυπουργός περηφανεύτηκε για τον αριθμό των ανθρώπων που περνάνε από το νοσοκομείο αυτό, δεν διαθέτει ένα τμήμα το οποίο είναι απολύτως απαραίτητο. Φανταστείτε έναν πολυτραυματία ο οποίος κρέμεται η ζωή του από μια κλωστή και χρειάζεται επειγόντως να κάνει μια γαστρεντερολογική πράξη. Θα πρέπει να μεταφερθεί σε άλλο νοσοκομείο ή να έρθει συνεργάτης από κάποιο άλλο νοσοκομείο ή υπάρχει πιθανώς ένας γαστρεντερολόγος, ο οποίος όμως φυσικά δεν επαρκεί και δεν μπορεί να παίξει το ρόλο της απουσίας μιας ολόκληρης της κλινικής.
Αυτή η παθογένεια της ζήσαμε και στο πρόσφατο περιστατικό όπου υπάρχει νευρολόγος, αλλά δεν υπάρχει νευρολογική κλινική. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μέσα στην Αττική να μετακινούνται συνεχώς ασθενείς από νοσοκομείο σε νοσοκομείο με ασθενοφόρα, μια πράξη η οποία και τα ασθενοφόρα φορτώνει με πρόσθετη εργασία και είναι μία πολύ επικίνδυνη για οριακά πάσχοντες, ασθενείς αλλά και απαράδεκτη πράξη. Παίρνω έναν ασθενή, ο οποίος βρίσκεται σε ένα νοσοκομείο με τα προβλήματά του τον πηγαίνω σε ένα άλλο νοσοκομείο ή τον πηγαίνω καμιά φορά και σε ιδιωτικές μονάδες για να κάνει μια εξέταση για να ελεγχθεί ή τον μεταφέρω από νοσοκομείο σε νοσοκομείο για να νοσηλευτεί.
Σύστημα Υγείας που σκοτώνει.Δεν μπορεί ένας διασωληνωμένος ασθενής να μεταφέρεται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο!
Γιατί στα μεγάλα νοσοκομεία, τα οποία δεν είναι και άπειρα άλλα είναι συγκεκριμένα δεν υπάρχουν τα αντίστοιχα τμήματα; Πώς οργανώνονται τα νοσοκομεία μας; Είναι γνωστό, ότι είναι σχεδιασμένα με βάση κάποιες παλιές προδιαγραφές. Δεν μπορεί όμως ένας διασωληνωμένος ασθενής από το Σωτηρία να φεύγει και να πηγαίνει στον Ευαγγελισμό η αντιστρόφως από το Σισμανόγλειο να πηγαίνεις στο Λαϊκό και να γίνεται αυτή η διακίνηση. Γιατί ακριβώς δεν υπάρχουν οι κλινικές που θα έπρεπε; Το Αρεταίειο έχει μόνο χειρουργική και γυναικολογική κλινική. Το Αλεξάνδρα μονό παθολογικό τομέα και γυναικολογική κλινική.
Το ζήσαμε αυτό εντονότατα στην επαρχία, όπου στα νοσοκομεία, όπως το νοσοκομείο της Χαλκίδας που βρίσκονται κοντά στην Αττική δεν υπάρχει πληθώρα κλινικών. Υπήρχε ένας ΩΡΛ, μία νευρολόγος. ένας πνευμονολόγος, γαστερεντολόγος, δεν υπήρχε καθόλου, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή άνθρωπος να διενεργεί όπως είχαμε γράψει και σε προηγούμενο άρθρο τρίπλεξ αγγείων και έτσι οι ασθενείς ταλαιπωρούνται. Το λιγότερο ίσως γιατί το σπουδαιότερο είναι ότι τίθεται σε κίνδυνο και η ίδια τους τη ζωή. Στην επαρχία η διακομιδή με όλα τα μέσα είναι τρόπος καθημερινής δουλειάς. Κι επειδή ο Υπουργός Υγείας στο πλαίσιο της παραπληροφόρησης που είναι η ειδικότητά του είπε στα φιλικά ΜΜΕ ότι σε κανένα νοσοκομείο στον κόσμο δεν υπάρχουν οι κλινικές όλων των ειδικοτήτων, ας πάει μια βόλτα μέχρι ένα μεγάλο ιδιωτικό Νοσοκομείο για να του δείξουν ότι υπάρχουν.
Αν θέλει κανείς να οργανώσει ένα σοβαρό Σύστημα Υγείας…
Αν θέλει κανείς να οργανώσει ένα σοβαρό σύστημα υγείας και να μην περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι λέγοντας για τα επιτεύγματα του και μάλιστα το τελευταίο διάστημα εκτός από τον Υπουργό Υγείας, στη μάχη να αποδειχθεί ότι όλα πάνε καλά στο ΕΣΥ μπήκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, θα πρέπει να καθίσουμε σοβαρά και να σχεδιάσουμε τη λειτουργία των νοσοκομείων μας. Έπαψε πλέον ο καιρός που τα νοσοκομεία ήταν μικρές μονάδες και εξυπηρετούσαν λίγο κόσμο. Η Αθήνα καλώς ή κακώς είναι η μισή Ελλάδα. Άλλη τόση είναι η Θεσσαλονίκη και τα λοιπά μεγάλα αστικά κέντρα. Και βέβαια η εγκαταλειμμένη η επαρχία., έχει και εκείνη τα τεράστια προβλήματά της. Είναι λάθος η λογική του διακομίζω, του έχω μάθει να μεταφέρω από νοσοκομείο σε νοσοκομείο. Έχω μάθει να μεταφέρω από περιοχή σε περιοχή ανθρώπους των οποίων η ζωή κρέμεται από μια κλωστή. Θα πρέπει να καθίσουμε με σοβαρότητα για να μη θρηνήσουμε και άλλα τέτοια θύματα, να οργανώσουμε και να δούμε πως μπορούμε να φτιάξουμε ένα καλύτερο σύστημα για τον κόσμο, ο οποίος το έχει ανάγκη μια που όπως φαίνεται αυτή την περίοδο πολλές σοβαρές νόσοι βρίσκονται σε μεγάλη έξαρση.