Ελληνικά 
English 
Χρόνια νόσος και αλλαγή των σχεδίων.
(Χρόνια νόσος και αλλαγή των σχεδίων) Όταν ένας άνθρωπος ανακαλύπτει ότι πάσχει από μία χρόνια νόσο και ακόμη περισσότερο μετά από ένα ατύχημα, βιώνει νέες συνθήκες που έρχονται να αλλάξουν ριζικά τη ζωή του. Μέχρι τότε έκανε κάποια σχέδια και βρισκόταν σε διαδικασία υλοποίησής τους σε αρχικό ή προχωρημένο στάδιο. Τώρα η νέα κατάσταση έρχεται να τα ανατρέψει. Πράγματα που φαίνονταν φυσικά μέχρι εκείνη τη στιγμή, πλέον μπαίνουν σε μια νέα βάση και φαντάζουν μακρινά και απραγματοποίητα. Για παράδειγμα τα σχέδια ενός νέου ανθρώπου για μεταπτυχιακές σπουδές και επαγγελματική δραστηριοποίηση στο εξωτερικό είναι πρακτικά εξαιρετικά δύσκολο να υλοποιηθούν μετά από ένα σοβαρό τραυματισμό που αφήνει σημαντική αναπηρία.
Χρόνια νόσος και αλλαγή των σχεδίων.Ανατροπή του προγραμματισμού και αβεβαιότητα.
Η επιθυμία ενός νέου ζευγαριού για την απόκτηση παιδιών δοκιμάζεται σκληρά μετά από τη διάγνωση καρκίνου που μπορεί να αφορά τα γεννητικά όργανα ή και οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματος. Ο σχεδιασμός μιας επαγγελματικής εξέλιξης ανακόπτεται. Ακόμη και πολύ πιο βραχυχρόνια σχέδια όπως η συμμετοχή σε μια δραστηριότητα ή ένα ταξίδι μπορεί να χρειαστεί αν ανασταλούν προσωρινά ή να ματαιωθούν, λόγω της ύπαρξης σοβαρών ιατρικών προβλημάτων. Όλα αυτά δεν είναι απαραίτητο να οφείλονται στην πραγματική αδυναμία του ατόμου να συμμετάσχει αλλά κυρίως στην αβεβαιότητα που δημιουργούν τα καινούρια δεδομένα κι η αβεβαιότητα που αυτά προκαλούν.
Κάθε είδους προγραμματισμός προϋποθέτει να υπάρχει κάποιος χρονικός ορίζοντας, αντικειμενικές προϋποθέσεις καθώς και η ανάλογη διάθεση για την υλοποίησή του. Η χρόνια νόσος και ο τραυματισμός που οδηγεί σε χρόνια αναπηρία είναι καταστάσεις που πλήττουν καίρια και τα δύο. Στενεύουν τον ορίζοντα και τις δυνατότητες του ατόμου αλλά κυρίως τον οδηγούν στο να χάσει πολλές φορές την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και την διάθεσή του να θέτει και να επιτυγχάνει στόχους.
Η χρόνια νόσος με τις επιπτώσεις στην ψυχολογία και το σώμα του ανθρώπου οδηγεί σε ανατροπές.
Είναι αλήθεια ότι το να ζει ο άνθρωπος τη ζωή του σα να μην υπάρχει τέλος είναι κάτι που πραγματικά μοιάζει επιπόλαιο. Είναι δεδομένο ότι η ζωή έχει τέλος και οι δυνάμεις του ανθρώπου μεταβάλλονται. Κάποια από τα σχέδια του ατόμου γίνονται κάποια δεδομένη στιγμή που αισθάνεται τις δυνάμεις του επαρκείς, μπορεί όμως να χρειαστεί να υλοποιηθούν όταν κάτι τέτοιο δε θα είναι πια πραγματικότητα. Όμως η ικανότητα του ανθρώπου να αγνοεί τα χρονικά περιθώρια και να προγραμματίζει το μέλλον κρύβει και αρκετή δημιουργικότητα. Εξάλλου πολλά σχέδια έχουν συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και μπορούν να υλοποιηθούν στο ορατό μέλλον.
Η χρόνια νόσος με τις επιπτώσεις στην ψυχολογία και τις σωματικές δυνάμεις του ανθρώπου οδηγεί σε ανατροπές. Οι άνθρωποι που υφίστανται τις συνέπειες μιας βαριάς ασθένειας ή μιας αναπηρίας πολλές φορές βλέπουν τη ζωή τους διαφορετικά. Πολλά ερωτήματα αναδύονται: «Άραγε έζησα σωστά τη ζωή μου μέχρι σήμερα;» «Τα σχέδια πού έχω κάνει ήσαν ρεαλιστικά ή μήπως είχα παρασυρθεί σε υπερβολικά όνειρα;», «ήταν σοφές οι επιλογές μου, δεδομένων όσων γνωρίζω τώρα πια;», «πόσο εφικτά είναι πια όλα όσα σχεδίασα στη ζωή μου;», «έχει νόημα τώρα να προσπαθήσω να τα υλοποιήσω;», «πως θα μπορέσω να κάνω πραγματικότητα όσα ήθελα μέχρι χθες;».
Ασθενείς με χρόνια νόσο θα πρέπει να μπορούν να εκφράζουν τις σκέψεις, τους φόβους και τα αισθήματά τους
Είναι πολύ σημαντικό ο ασθενής να μπορέσει να σκεφθεί και να εκφράσει τις σκέψεις, τους φόβους και τα αισθήματά του ελεύθερα. Αυτό ίσως είναι το πιο δύσκολο. Οι ασθενείς με τη χρόνια νόσο, πολύ συχνά αποφεύγουν να σκεφθούν από το φόβο μήπως καταρρεύσουν αλλά και αυτοί που τολμούν να σκεφθούν, συχνά απογοητεύονται τόσο πολύ που δε θέλουν να μιλήσουν στους άλλους για τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους. Η έκφραση των σκέψεων, των συναισθημάτων και των φόβων σε πρόσωπα που μπορούν να βοηθήσουν είναι ένα πολύ τολμηρό βήμα που μπορεί να οδηγήσει σε εκτόνωση του άγχους και ανακάλυψη λύσεων.
Μια ψύχραιμη προσέγγιση που δε θα στερείται όμως ενσυναίσθησης είναι πολύ σημαντική για τη στήριξη και την υποβοήθηση του ατόμου που κινδυνεύει να βουλιάξει στη απαισιοδοξία και την κατάθλιψή του. Είναι πολλοί ειδικοί που προτρέπουν άτομα που δε θα ήθελαν να εκφραστούν σε φίλους, συγγενείς και συντρόφους να κρατούν ημερολόγιο στο οποίο μπορούν γραπτά να διατυπώνουν τις μύχιες σκέψεις και τα άγχη τους.
Η επιδίωξη στόχων και αγώνας για την επίτευξή τους βοηθάει πολύ τους ασθενείς με χρόνια νόσο.
(Χρόνια νόσος και αλλαγή των σχεδίων) Αν ένας ασθενής με μια απειλητική για τη ζωή νόσο ή μια βαριά αναπηρία από τραυματισμό, βάλει στόχους στη ζωή του και αγωνιστεί για την υλοποίησή τους τότε και η εξέλιξη του προβλήματός του μπορεί να πάρει μια άλλη τροπή, πολύ πιο θετική. Και μόνο η κινητοποίηση των δυνάμεών του για την επίτευξη των στόχων του αυτών θα αλλάξει εντελώς την ποιότητα της ζωής του και την αντίδρασή του απέναντι στις αντιξοότητες που μοιραία θα αντιμετωπίσει. Πρέπει βέβαια οι στόχοι του να είναι ρεαλιστικοί και εφικτοί.
Όχι ένας πήχης πολύ χαμηλός, αυτό είναι επιβεβαίωση της απαισιοδοξίας. Πήχης ψηλός, τόσο όσο να μπορεί ο πάσχων να τον προσεγγίσει, ακόμη και αν είναι πολύ δύσκολο να τον περάσει. Για να βοηθήσει τη ζωή του ένας σχεδιασμός πρέπει να έχει στάδια που θα μπορούν να του χαρίζουν ικανοποίηση και επιβεβαίωση. Η εργασία και η συνεργασία εκ μέρους του ασθενούς θα τον ισχυροποιήσει και θα ενισχύσει την ικανότητά του να απευθύνεται στους ανθρώπους γύρω του και να τους κάνει συμμέτοχους στην προσπάθειά του, τονώνοντας ουσιαστικά την κοινωνικοποίησή του.