Κράτος και ατομικά δικαιώματα.
(Άρθρο-Κράτος και ατομικά δικαιώματα-) Αυτές τις ημέρες θυμηθήκαμε και πάλι τα δικαιώματα. Άκουσα στη συζήτηση της Εθνικής Αντιπροσωπείας τους Εθνοπατέρες να κόπτονται γι’ αυτά. Να λένε ότι δε μπορεί να ονομαζόμαστε κράτος δικαίου αν δε σεβόμαστε τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Άκουσα με συγκινητικό τρόπο να περιγράφονται τα δεινά όσων καταπιέζονται στην έκφραση των ατομικών τους δικαιωμάτων. Άκουσα να λέγεται ότι αποτελεί έγκλημα να μην αφήνουμε κάποιους να εκφράζονται ελεύθερα. Και συγκινήθηκα πραγματικά γιατί αισθάνθηκα ότι είχα παρεξηγήσει.
Μάλλον δεν ήμουν σε αυτήν τη χώρα τα προηγούμενα χρόνια. Μάλλον είχα μεταφερθεί σε άλλη, υπανάπτυκτη χώρα όπου δεν υπήρχαν ατομικά δικαιώματα. Τι κρίμα να μην είμαι στην Ελλάδα των δικαιωμάτων των μειονοτήτων την εποχή το κορονοϊού με αυτή τη θαυμάσια κυβέρνηση και αυτούς τους τόσο ευαίσθητους βουλευτές.
Κράτος και ατομικά δικαιώματα: Η περίπτωση του υποχρεωτικού εμβολιασμού.
Την εποχή εκείνη δεχόμασταν εκβιασμούς για να εμβολιαστούμε υποχρεωτικά. Επικαλούμενοι κάποιοι το δικαίωμα της επιλογής του να μην κάνουν στο σώμα τους κάτι που θεωρούσαν ότι είναι βλαβερό, αποκλήθηκαν από τον ίδιο το διακαιωματιστή Πρωθυπουργό ψεκασμένοι και διασύρθηκαν Πολλοί σύρθηκαν να εμβολιαστούν χωρίς τη θέλησή τους για να μην μείνουν στο δρόμο. Άλλοι τέθηκαν σε αναστολή εργασίας και έφτασαν στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης γιατί αρνήθηκαν να υποχωρήσουν. Κάποιοι, συνταξιούχοι τιμωρήθηκαν με πρόστιμο για την άρνησή τους να ενεργήσουν παρά τη συνείδησή τους.
Γιατί έγιναν όλα αυτά; Για ένα εμβόλιο που ήταν γνωστό εκ των προτέρων ότι δεν προστατεύει από τη νόσηση και δεν εμποδίζει τη μετάδοση. Θα το επαναλάβουμε για πολλοστή φορά με κίνδυνο να γίνουμε κουραστικοί. Ο εμβολιασμένος υγειονομικός ΜΕΤΕΔΙΔΕ τη νόσο ΤΟ ΙΔΙΟ όπως και ο μη εμβολιασμένος. Με ποια λογική ο ένας συνέχισε την εργασία του χωρίς τεστ και ο άλλος τέθηκε σε διαθεσιμότητα με την προοπτική απόλυσης για περισσότερο από ένα χρόνο;
Κράτος και ατομικά δικαιώματα: Η περίπτωση των ομοφυλοφίλων ζευγαριών
Δικαιώματα λοιπόν αλλά επιλεκτικά. Δικαιώματα μόνο αν πίσω σου βρίσκονται πανίσχυρα λόμπυ. Αν είσαι ένας απλός και έντιμος πολίτης δεν υπάρχουν δικαιώματα. Υπάρχει μόνο ένα ανάλγητο κράτος που εκφοβίζει και απειλεί. Ένα κράτος που εξουθενώνει και τιμωρεί. Ένα κράτος που εκβιάζει. Συγκινήθηκαν με τα παιδιά των ομοφυλοφίλων ζευγαριών που δε θα μπορούσαν να δουν τους γονείς τους παντρεμένους. Επειδή βέβαια για τη γέννηση ενός παιδιού χρειάζονται και τα δύο φύλα, θα πρέπει κατά περίπτωση να δούμε τι εννοούμε με τον όρο παιδί και γονέας.
Υπήρχαν όμως και τα άλλα παιδιά. Των οικογενειών που έμειναν ξαφνικά στο δρόμο γιατί οι γονείς τους δεν ήθελαν να εμβολιαστούν με κάτι που θεωρούσαν βλαβερό. Αυτά δεν είχαν δικαιώματα. Αυτά δε μας ένοιαξαν καθόλου. Θυμάμαι μια πολύτεκνη μητέρα που μου έλεγε στο ιατρείο ότι αυτή και ο άνδρας της, υγειονομικοί, είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα. Και αναγκάζονταν να ζουν με τρόφιμα που τους έστελναν από το χωρίο οι συγγενείς τους.
Δυο μέτρα και σταθμά και η αξιοπιστία των θεσμών.
Δυο μέτρα και σταθμά. Όλα προσχηματικά και ψευδεπίγραφα. Τι κρίμα για την αξιοπιστία των θεσμών. Του κράτους που λειτουργεί επιλεκτικά και δημιουργεί νέες ομάδες παιδιών ενός κατώτερου Θεού. Αλλά και της Εκκλησίας. Που ξεσηκώθηκε για τα δικαιώματα των προς υιοθεσία από ομοφυλόφιλους παιδιών αλλά αγνόησε επιδεικτικά τα παιδιά των μη εμβολιασμένων. Θα θυμάστε ότι όταν οι ευρισκόμενοι σε απεργία πείνας υγειονομικοί στο Υπουργείο Υγείας έσπευσαν να απευθυνθούν σε επισκέπτη- Ιεράρχη εκείνος τους προέτρεψε περιφρονητικά να εμβολιαστούν για να γυρίσουν στις δουλειές τους. Και βέβαια την εποχή της αιχμής δεν έγιναν δεκτοί –έστω από ανθρωπισμό- οι απολυμένοι από τον Αρχιεπίσκοπο. Τώρα απορούν κάποιοι ιεράρχες για τη χαλαρή αντίδραση των πιστών σε κάποιες (λίγες είναι αλήθεια) εκδηλώσεις που οργανώνουν Μητροπόλεις. Μήπως αυτό συμβαίνει διότι δεν πείθουν τον πιστό λαό ως επαναστάτες; Μήπως έχουν πιστοποιηθεί ως κρατικοί υπάλληλοι;
Τα δικαιώματα είναι σεβαστά όταν δε θίγουν τους άλλους. Στην περίπτωση των εμβολίων δεν είχαν να θίξουν κανένα πλην ίσως των ιδίων των ενδιαφερομένων. Στην περίπτωση της υιοθεσίας από ομοφυλόφιλα ζευγάρια υπάρχουν πολλά να ειπωθούν για τα δικαιώματα των παιδιών που θα υιοθετηθούν. Στη δεύτερη περίπτωση πανηγυρίσαμε γιατί γίναμε κράτος δικαίου. Στην πρώτη κάποιοι έμειναν στην ιστορία ως εκβιαστές, συμφεροντολόγοι και δικτατορίσκοι.