Η επικοινωνία δεν αρκεί για να σωθούν ανθρώπινες ζωές

Η επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας.Άρθρου του καρδιολόγου Νικόλαου Παναγιωτόπουλου για την πανδημία του κορονοϊού

Η επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας.Η περίπτωση του νοσοκομείου Αγρινίου.

(Η επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας) Ο διοικητής του νοσοκομείου Αγρινίου εξαναγκάστηκε σε παραίτηση αρνούμενος να αποδεχθεί ότι αυτός έφερε την ευθύνη για όσα συνέβησαν στο νοσοκομείο του. Για όσους δεν παρακολούθησαν την επικαιρότητα στο νοσοκομείο Αγρινίου καταγράφηκε 100% θνησιμότητα στη ΜΕΘ, δηλαδή με απλά λόγια κανένας από τους νοσηλευθέντες σε αυτή δε βγήκε ζωντανός. Το γεγονός όμως που έκανε εντύπωση ήταν ότι η ευθύνη που αποδόθηκε στο διοικητή ήταν ότι δεν ενημέρωσε τους προϊσταμένους του στην περιφέρεια και όχι ότι «έφυγαν» τόσοι άνθρωποι.

Η επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας. Τα κονδύλια σε ΜΜΕ,καναλάρχες,έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.

Το γεγονός αυτό αξίζει να το δούμε από πολλές πλευρές. Πρώτα από όλα είναι φανερό ότι το θέμα της πανδημίας εξελίχθηκε πρώτιστα ως επικοινωνιακό. Από την αρχή δόθηκε τεράστια βαρύτητα στον τρόπο παρουσίασης των γεγονότων που μέσα από τα «χειρουργεία» των έμπειρων σε αυτό ΜΜΕ σερβίρονταν στην κοινή γνώμη κατάλληλα. Το είχαμε επισημάνει από την αρχή με την ανησυχία όμως ότι αυτό θα στοιχίσει ανθρώπινες ζωές.

Αντί να οργανωθούν σωστά οι επιδημιολογικές παρεμβάσεις και να ληφθούν μέτρα προστασίας των πολιτών δόθηκαν υπέρογκα κονδύλια σε καναλάρχες και ιδιοκτήτες έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου οι οποίοι ευθυγραμμισμένοι προέβαιναν στη σχετική «ενημέρωση». Ακόμη και μικρές ιστοσελίδες life style χρηματοδοτήθηκαν για να προβάλλουν μια ειδυλλιακή εικόνα για πρόσωπα που ασκούσαν την εξουσία.

Η συρρίκνωση όλου του Συστήματος Υγείας στις ΜΕΘ.

Από την άλλη πλευρά δημιουργήθηκε ένα βολικό σενάριο. Όλο το σύστημα υγείας συρρικνώθηκε στις ΜΕΘ. Αυτές θεωρήθηκαν το άπαν στη σωτηρία των πασχόντων από κορονοϊό. Και με περισσή σπουδή «δημιουργήθηκαν» δεκάδες κλίνες ΜΕΘ ανά την επικράτεια. Πρόχειρα στήθηκαν σε διαθέσιμους χώρους των νοσοκομείων κρεββάτια με αναπνευστήρες και μόνιτορ που χαρακτηρίστηκαν κλίνες ΜΕΘ και με περηφάνεια τόσο τα κυβερνητικά στελέχη όσο και τα φερέφωνά τους διατυμπάνιζαν ότι σε μερικούς μήνες έγινε ο άθλος να δημιουργηθούν τόσες Μονάδες Εντατικής όσες δεν είχαν γίνει δεκαετίες.

Έχω αφιερώσει πολλά άρθρα για το θέμα των ΜΕΘ.

Στο θέμα των ΜΕΘ αφιέρωσα πολλά από τα άρθρα μου. Θα έλεγα ότι ίσως έγινα κουραστικός ή και θεωρήθηκα εμμονικός μια που επέμενα ότι όλο το σύστημα ήταν λάθος. Πρώτα από όλα όταν ένας ασθενής φτάνει να χρειαστεί ΜΕΘ το παιχνίδι είναι και στις καλύτερες των συνθηκών χαμένο κατά τουλάχιστον 50%. Με απουσία δομών όπως η πρωτοβάθμια παροχή υγείας, ο οικογενειακός γιατρός, η κατ’ οίκον νοσηλεία, οι σοβαρές υποδομές σε απλές νοσοκομειακές δομές, ο σωστός  επιδημιολογικός σχεδιασμός με τεστ, οι συνεχείς σχεδιασμένοι έλεγχοι σε νευραλγικούς τομείς της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας, τα ριζικά μέτρα σε σχολεία και Μέσα Μεταφοράς και άλλες παρεμβάσεις που χρειάζονται σχεδιασμό, η επικοινωνιακή επικέντρωση στις ΜΕΘ ήταν ένα πυροτέχνημα.

Οι κακά ενημερωμένοι πολίτες θαύμαζαν την μεγάλη δραστηριότητα στον τομέα ιδρύσεως ΜΕΘ παρ’ ότι τελικά  όταν δε δουλέψεις σε προγενέστερο στάδιο όσα κρεβάτια ΜΕΘ και αν φτιάξεις πάντα δε θα φτάνουν. Και έτσι στις αιχμές της κρίσης είδαμε πολλούς ανθρώπους να πεθαίνουν σε κοινές κλίνες νοσοκομείων μια που δεν υπήρχαν διαθέσιμες ΜΕΘ.

Τί είναι και πως φτιάχνεται μια ΜΕΘ.

Ένα άλλο σημείο στο οποίο επέμεινα ιδιαίτερα στην αρθρογραφία μου ήταν το τι σημαίνει κλίνη ΜΕΘ. Έχοντας εργαστεί δεκαετίες στο χώρο επεσήμανα με ειδικά άρθρα αλλά και με video το πόσο σημαντικό είναι για ένα χώρο η συνολική υποστήριξη μιας τέτοιας κλίνης. Από την ομάδα που θα δουλεύει στη Μονάδα μέχρι τις υποδομές που πρέπει να υφίστανται σε σχέση με τις ανάγκες ενός βαριά πάσχοντα ασθενή της. Επέμεινα γιατί έβλεπα το κακό που θα ερχόταν. Όμως τόσο οι ιθύνοντες όσο και οι εμπλεκόμενοι συνέχισαν αμέριμνοι το επικοινωνιακό τους παιχνίδι και κάποιες φωνές που διαμαρτύρονταν φιμώθηκαν, απειλήθηκαν ή θεωρήθηκαν γραφικές.

Η επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας.Τί συνέβη στο νοσοκομείο Αγρινίου και υπήρξε 100% θνησιμότητα.

Ας δούμε λοιπόν τι έγινε στο νοσοκομείο Αγρινίου όπου ΟΛΟΙ οι νοσηλευθέντες στη ΜΕΘ απεβίωσαν. Και θεωρώ ότι αν είχε το θάρρος και το φιλότιμο η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και κατέγραφε το πόσοι πέθαναν σε τέτοιες αυτοσχέδιες ΜΕΘ θα έφριττε όλο το πανελλήνιο. Ήδη σε κάποιες τηλεοπτικές εμφανίσεις όπου καλείται για να ανεβάσει τις τηλεθεάσεις με τον αιχμηρό λόγο του ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία αποκάλυψε και άλλες περιπτώσεις όπου σε αυτοσχέδιες ΜΕΘ υπήρξε 100% θνησιμότητα. Το Αγρίνιο μπορεί απλώς να αποτελέσει ένα παράδειγμα για δημιουργική σκέψη.

Η επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας.Η βιαστική δημιουργία κλινών ΜΕΘ.

Σε συνθήκες πίεσης στο Αγρίνιο, σε ένα χώρο όπου δε μπορούν να αντιμετωπιστούν πολύ απλούστερα προβλήματα υγείας, δημιουργήθηκε βιαστικά μια ΜΕΘ για τα μάτια του κόσμου. Χωρίς εκπαιδευμένο και συντονισμένο προσωπικό, χωρίς υποδομές στο νοσοκομείο νοσηλευθήκαν βαριά πάσχοντες οι οποίοι τελικά δεν τα κατάφεραν να ζήσουν. ΄Η για να είμαστε πιο ακριβείς δεν κατάφεραν να τους κρατήσουν στη ζωή. Δεν αποδίδω την ευθύνη της αποτυχίας στους άμεσα εμπλεκόμενους ούτε βεβαίως στους αποβιώσαντες.

Είναι θέμα σοβαρού σχεδιασμού και ίσως περισσότερο από τους πολιτικούς φταίνε οι ιατροί των επιτροπών και οι σύμβουλοι με εμπειρία στις ΜΕΘ που εν γνώση τους τους οδήγησαν σε λάθος δρόμο ή για να είμαστε πιο δίκαιοι συνέπραξαν μαζί τους. Βέβαια οι δικές μας φωνές και αδύναμες είναι και ενοχλητικές. Έχουμε απλά την ικανοποίηση ότι σε ανύποπτο χρόνο προειδοποιήσαμε. Δε νομίζω ότι συγκινήθηκε κάποιος αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε θα είχαμε ευθύνη αν σιωπούσαμε.

Το ζήτημα με την περίπτωση του νοσοκομείου Αγρινίου “λύθηκε” με την απομάκρυνση του διοικητή του νοσοκομείου.

Το πρόβλημα είναι ότι δε φαίνεται να βγήκαν κάποια συμπεράσματα έστω και εκ των υστέρων. Το ζήτημα «λύθηκε» με την απομάκρυνση του Διοικητή του Νοσοκομείου και όλοι συνεχίζουμε ευτυχισμένοι στο success story των κυβερνώντων. Εξάλλου είναι πολύ σημαντικό ότι στις έρευνες της κοινής γνώμης η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας πρωτεύει. Ο κόσμος μοιράζει δάφνες. Ακόμη και οι συγγενείς των νεκρών έχουν πειστεί ότι ο κορονοϊός είναι αναπότρεπτα θανατηφόρος και οι άνθρωποί τους «έφυγαν» γιατί η μοίρα το θέλησε. Και η ζωή θα συνεχιστεί μέσα σε βομβαρδισμό από reality γιατί και αυτά έχουν το ρόλο τους σε μια πανδημία.