Βιοηθική και πανδημία κορονοϊού. Το θέμα της υποχρεωτικότητας των εμβολίων.
(Βιοηθική και πανδημία κορονοϊού) Με μεγάλη ικανοποίηση οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες άκουσαν από τα πιο υπεύθυνα χείλη, αυτά του πρωθυπουργού, ότι περιμένει την εισήγηση της επιτροπής βιοηθικής για να αποφασίσει αν θα προχωρήσει στην επιβολή της υποχρεωτικότητας των εμβολίων σε κάποιες ομάδες του πληθυσμού. Και είναι σημαντικό γιατί επιτέλους στον τόπο μας ανακαλύψαμε κάτι που για πολλά χρόνια ήταν αυτονόητο στις χώρες του πολιτισμένου κόσμου. Τη βιοηθική.
Εκεί, στην αφελή Εσπερία, από δεκαετίες συστήνουν επιτροπές βιοηθικής σε κάθε δραστηριότητα που ασχολείται με την ιατρική, τη βιολογία και γενικότερα με τη ζωή και τις εφαρμογές τους. Στην Ελλάδα εναρμονιζόμενοι με την ευρωπαϊκή νομοθεσία υποχρεώνουμε στην ίδρυση τυπικά επιτροπών βιοηθικής χωρίς όμως να δραστηριοποιούνται επί της ουσίας. Σε ιδιωτικά πχ. θεραπευτήρια που ακολουθούν τυπικά το σύστημα προτυποποίησης ISO υπάρχουν επιτροπές βιοηθικής και δεοντολογίας που όμως έχουν απλώς συσταθεί χωρίς να λειτουργούν επί της ουσίας.
Βιοηθική και πανδημία κορονοϊού.Η εθνική επιτροπή βιοηθικής.
Σε κεντρικό επίπεδο υπάρχει η εθνική επιτροπή βιοηθικής η οποία όμως ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε σοβαρά υπ’ όψιν για τη λήψη αποφάσεων. Σε αυτή διορίζονταν πρόσωπα που λίγη σχέση είχαν με τη βιοηθική και μεγαλύτερη με την πολιτική. Ίσως απλά κάποιες φορές η επιτροπή να χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι. Κάτι τέτοιο αλλά με πιο προκλητικό τρόπο γίνεται σήμερα με το θέμα του υποχρεωτικού εμβολισμού. Στην πραγματικότητα δημιουργήθηκε μια ακόμη επιτροπή ειδικών που θα κληθεί να προσυπογράψει τις πολιτικές αποφάσεις όπως το συνηθίσαμε τα τελευταία χρόνια.
Βιοηθική και πανδημία κορονοϊού.Τί είναι η βιοηθική.
Ας δούμε όμως για να καταλάβουμε καλύτερα κάποια πράγματα σχετικά με τη Βιοηθική. Βιοηθική είναι ο κλάδος εκείνος της επιστήμης που ασχολείται με τα ηθικά προβλήματα που προέκυψαν από τις νέες ανακαλύψεις της Βιολογίας και τις εφαρμογές της Γενετικής Μηχανικής και συνίσταται στην προσπάθεια αποφυγής μη αντιστρεπτών καταστάσεων που σχετίζονται με τον χειρισμό του γενετικού υλικού. Με απλά λόγια η βιοηθική εισάγει την έννοια της ηθικής στις βιολογικές επιστήμες.
Την ανάγκη μιας τέτοιας σύνθεσης επιστήμης και ηθικής περιγράφει πολύ χαρακτηριστικά ο Πλάτωνας στο Μενέξενο: «πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται». Η ιατρική και κάθε βιολογική επιστήμη χωρίς την ηθική είναι μια επικίνδυνη παρέμβαση στη ζωή. Ο απλός λαός πολλές φορές λέει «να είναι επιστήμονας αλλά κυρίως να είναι άνθρωπος»
Η βιοηθική με κέντρο τον άνθρωπο.Η βιοηθική με κέντρο το Θεό.Η οικονομική πλευρά της βιοηθικής.
Η βιοηθική βέβαια διαφέρει ανάλογα με την οπτική που τη βλέπει ο καθένας. Ο φιλόσοφος τοποθετεί στο κέντρο τον άνθρωπο. Άρα η απόφασή του λαμβάνεται με βάση το προσωπικό του συμφέρον. Αν ο άνθρωπος θεωρεί ότι η ζωή του είναι δύσκολη λόγω της επιβάρυνσης της υγείας του μπορεί με βάση αυτή την προσέγγιση να αυτοκτονήσει δια της ευθανασίας.
Ο θεολόγος τοποθετεί στο κέντρο το Θεό. Ο άνθρωπος δεν είναι αυθύπαρκτη μονάδα αλλά βρίσκεται σε εξάρτηση από το Δημιουργό του. Άρα η ζωή είναι θεϊκό δώρο και δε δικαιούται κανείς να τη διαχειρίζεται αυθαίρετα. Η ευθανασία είναι λοιπόν κάτι το αρνητικό. Υπάρχει η οικονομική πλευρά της βιοηθικής. Πρόσφατα ζήσαμε την περίπτωση ενός μικρού παιδιού με νευρολογικό συγγενές πρόβλημα που το κράτος δεν ενέκρινε την κάλυψη της δαπάνης για μια ακριβή καινούρια θεραπεία.
Υπάρχει επίσης και η πρακτική βιοηθική. Έχω δύο ασθενείς για ΜΕΘ και ένα κρεβάτι. Διαλέγω υπό πίεση αυτόν που θεωρώ πιο πιθανό να ζήσει με πρακτικά κριτήρια και αφήνω τον άλλο να πεθάνω υποβάλλοντάς τον σε μια μορφή ακούσιας και παθητικής ευθανασίας. Στο μεταπτυχιακό για τη Διοίκηση Μονάδων Υγείας μαθαίναμε ότι ο διοικητής ενός νοσοκομείου προσαρμόζει τη βιοηθική του ανάλογα με τα ήθη και τις αρχές του τόπου όπου αυτό βρίσκεται. Άλλη η βιοηθική μιας μουσουλμανικής χώρας και άλλη μιας δυτικής. Άλλη η βιοηθική στο χωριό και άλλη στη μεγαλούπολη.
Η ανάγκη σύστασης επιτροπών βιοηθικής.
Επειδή λοιπόν υπάρχουν πολλές πλευρές προσέγγισης ενός θέματος βιοηθικής θα πρέπει να συγκροτούνται επιτροπές οι οποίες έχουν εκπροσώπους όλων των απόψεων και οι σχετικές αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται με σεβασμό και σύνθεση όλων των διαφορετικών προσεγγίσεων. Τα πρόσωπα μάλιστα που τις συγκροτούν θα πρέπει να είναι πρόσωπα που μπορούν να μεταφέρουν τις απόψεις αυτού που εκπροσωπούν. Άρα μία επιτροπή βιοηθικής σε εθνικό επίπεδο πρέπει να είναι πολυφωνική και πλουραλιστική.
Βιοηθική και πανδημία κορονοϊού. Η Εθνική Επιτροπής Βιοηθικής συγκροτήθηκε με το ίδιο σύστημα που ακολυθήθηκε με τις επιτροπές των “ειδικών”.
Στο θέμα της συγκρότησης της Εθνικής Επιτροπής βιοηθικής οι κυβερνώντες ακολούθησαν το ίδιο σύστημα που ακολούθησαν με τις επιτροπές των «ειδικών». Πριν από λίγες εβδομάδες με νόμο αναμόρφωσαν τη σύνθεση της επιτροπής που υπάγεται πλέον στον πρωθυπουργό και περιόριρισαν τις ιδιότητες των μελών της. Για πρώτη φορά δε συμμετέχει σε αυτή όχι απλώς εκπρόσωπος της εκκλησίας όπως στις παλαιότερες επιτροπές αλλά ούτε καν θεολόγος. Η άποψη προφανώς των κυβερνητικών εγκεφάλων είναι ότι η βιοηθική είναι υπόθεση τεχνοκρατών και ορθολογιστών.
Κάθε άλλη προσέγγιση είναι απαρχαιωμένη. Και οι Εκκλησία, τα λοιπά δόγματα και οι θεολογικές σχολές σιώπησαν εκκωφαντικά όπως άλλωστε έκαναν όλη την πανδημική περίοδο. Οι ιδιότητες λοιπόν των προσώπων εκφράζουν την παντελή αγνόηση κάθε θρησκευτικής και μεταφυσικής διάστασης της βιοηθικής. Για την επιλογή των φυσικών προσώπων σας αφήνω να φανταστείτε με βάση τη μέχρι τώρα εμπειρία σας από τη σύσταση των άλλων επιτροπών ειδικών.
Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός στους υγειονομικούς.
Η επιτροπή αυτή λοιπόν καλείται να αποφασίσει αν θα επιβληθεί ο υποχρεωτικός εμβολιασμός στους υγειονομικούς. Ας σημειωθεί ότι από την επιτροπή απουσιάζει και κάποιος κλινικός ιατρός από αυτούς που κατά την κυβέρνηση δίνουν τη μάχη για την πανδημία όπως επίσης και οποιοσδήποτε εκπρόσωπος εκ μέρους ιατρών, φαρμακοποιών και βιολόγων. Μια ακόμη λοιπόν διορισμένη επιτροπή με σαφώς προκαθορισμένους στόχους. Τα πάντα υπό τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους. Και όχι σε καιρούς ολοκληρωτικών απόψεων κυβερνήσεων αλλά υποτίθεται φιλελεύθερων.
Ατομικά δικαιώματα των εργαζομένων και υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών.
Η επιτροπή λοιπόν γνωμάτευσε κατά την παράδοση της Πυθίας διφορούμενα. Ναι μεν ενημέρωση των ενδιαφερομένων αλλά και υποχρεωτικότητα αν δεν πεισθούν. Ναι μεν υποχρεωτικότητα αλλά σε σαφώς καθορισμένες ομάδες. Όμως την επιτροπή έχουν ξεπεράσει ήδη οι πρακτικοί λαϊκοί φορείς της βιοηθικής. Οι ιδιοκτήτες των κάθε λογής επιχειρήσεων που την ίδια ώρα που με την απειλή απόλυσης υποχρεώνουν καταπατώντας κάθε ατομικό δικαίωμα τους εργαζόμενούς τους να εμβολιασθούν, μετά την πρώτη δόση του εμβολίου οργανώνουν πάρτι στους χώρους εργασίας για να γιορτάσουν την «ελευθερία» τους. Η επιτομή της ασχετοσύνης και της σύγχυσης. Ας μην ξεχνάμε πάντως αυτό που λέει ο λαός «Από το κεφάλι βρωμάει το ψάρι».