Ελληνικά 
English 
Κορονοϊός και νέοι άνθρωποι.
( Κορονοϊός και νέοι άνθρωποι) Στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης εκστρατείας κατατρομοκράτησης του ανυποψίαστου τηλεθεατή, ακροατή, αναγνώστη, πολίτη που έχουν επιδοθεί τα ΜΜΕ, το τελευταίο διάστημα προβάλλονται ολοένα και συχνότερα περιπτώσεις νέων ασθενών που ασθένησαν σοβαρά από τον κορονοϊό και μάλιστα κάποιοι από αυτούς συγκαταλέγονται στον κατάλογο των θυμάτων. Μάλιστα ανάμεσά τους και ένα θύμα επί Ελληνικού εδάφους που όπως μας πληροφορούν δεν αντιμετώπιζε προγενέστερα κανένα πρόβλημα υγείας.
Αυτές οι πληροφορίες όπως είναι προφανές δημιουργούν έντονη ανασφάλεια, τόσο στους νεότερους όσο και στους γηραιότερους, μέρος της οποίας μεταφέρεται έντονα και συχνά και σ’ εμένα. Θεωρώ λοιπόν χρήσιμο να ασχοληθούμε λίγο πιο αναλυτικά με το θέμα αυτό για αν δούμε προσεκτικά αν πράγματι έχει κάποια επιστημονική βάση.
Η πανδημία του κορονοϊού
Όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο μας ο ιός που προκαλεί την πανδημία και άλλαξε την καθημερινότητά μας τις τελευταίες εβδομάδες με όλες τις ιδιαιτερότητές του (εύκολη μεταδοτικότητα, ανυπαρξία ανοσοποιημένων ατόμων κλπ.) δεν παύει να είναι ένα ιός που δε διακρίνεται για τη φονικότητά του. Αν συγκριθεί με τον ιό της γρίπης που τα τελευταία χρόνια απασχόλησε τη διεθνή ιατρική -και όχι μόνο-κοινότητα, δε φαίνεται να είναι επιθετικότερος, μπορεί να αποδειχθεί τελικά ότι είναι ηπιότερος.
Και το λέω αυτό γιατί όπως έχουμε ξαναπεί για να υπολογίσει κάποιος τη θνητότητα από ένα λοιμογόνο παράγοντα θα πρέπει να έχει αξιόπιστους και τον αριθμητή (τον αριθμό των θανάτων) και τον παρανομαστή (τον αριθμό των κρουσμάτων). Δε νομίζω να πιστεύει κάποιος ότι τα νέα κρούσματα στη χώρα μας αυξάνονται κατά 40-50 την ημέρα και είναι 1200 συνολικά. Αυτό οφείλεται στο ότι το σύστημα υγείας μας για να υποβάλλει κάποιον σε έλεγχο θα πρέπει να είναι είτε πολύ σοβαρά είτε να ανήκει στους «επώνυμους».
Τα κρούσματα του κορονοϊού που καταγράφονται δεν είναι τα πραγματικά.
Φαντάζομαι ότι θα έχετε παρατηρήσει ότι τελευταία μόνο ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, τραγουδιστές, παρουσιαστές κλπ. στελέχη της λεγόμενης showbiz ασθενούν από αυτό τον ιό. Αυτό συμβαίνει διότι χιλιάδες απλοί άνθρωποι που έχουν τηλεφωνήσει στον ΕΟΔΥ με ύποπτα συμπτώματα λαμβάνουν την απάντηση να μείνουν στο σπίτι τους και μόνο αν παρουσιάσουν κάποια σοβαρότερα προβλήματα να τηλεφωνήσουν ξανά. Ακόμη λοιπόν και στο τεστ χρειάζεται μέσο για να γίνει κάποιος δεκτός για εξέταση.
Έτσι τελικά δε μετράμε κρούσματα αλλά σοβαρά κρούσματα και επομένως ο δείκτης που θα προέλθει από τη διαίρεση θα είναι θνητότητα σε σοβαρά κρούσματα και όχι θνητότητα σε σύνολο κρουσμάτων. Αυτό σημαίνει ότι στην πραγματικότητα υπερεκτιμούμε τη βαρύτητα της νόσου και αποδεικνύεται από το ότι ο δείκτης θνητότητας είναι πολύ μικρότερος σε χώρες που κάνουν πιο εκτεταμένα το τεστ (Γερμανία, Ν. Κορέα).
Κορονοϊός και νέοι άνθρωποι .Γιατί να έχουμε νέους που πεθαίνουν;
Μα θα ρωτήσει κάποιος, αφού δεν είναι τόσο φονικός ο ιός γιατί να έχουμε νέους που πεθαίνουν; Κατ’ αρχάς θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τους νέους που πεθαίνουν από τους νέους που νοσούν γιατί ορισμένες φορές γίνεται σύγχυση μεταξύ των δύο ομάδων. Φυσικά και θα υπάρχουν πολλοί νέοι που θα νοσήσουν. Αναλογικά θα είναι όσοι και οι μεγάλοι σε ηλικία ή και περισσότεροι αφού εκτίθενται περισσότερο στον ιό (εργασία, συναναστροφές) . Η νόσος δεν αφορά μόνο ηλικιωμένους αλλά και νέους εξίσου. Απλώς οι πλειοψηφία των νέων είναι ασυμπτωματικοί ή με ελάχιστα συμπτώματα και έτσι δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι είναι λιγότεροι.
Βέβαια υπάρχουν και ηλικιωμένοι που είναι ασυμπτωματικοί ή με ήπια συμπτώματα αλλά σε μικρότερο ποσοστό. Το πρόβλημα με τις λοιμώξεις είναι ότι πλήττουν σοβαρά τους πιο ευαίσθητους οργανισμούς γιατί η άμυνά τους είναι επηρεασμένη και έτσι πιο ευάλωτοι. Ύστερα είναι λογικό και αναμενόμενο με την πάροδο της ηλικίας να αποκτούμε πιο πολλά χρόνια και νοσήματα που μας κάνουν ακόμη πιο ευπαθείς. Αν καθίσει κάποιος στην αίθουσα αναμονής ενός καρδιολογικού πχ. ιατρείου σπάνια θα δει νέο ασθενή και από όσους λίγους θα δει ακόμη λιγότεροι είναι όσοι έχουν κάποιο σοβαρό καρδιολογικό νόσημα. Επομένως και ο κορονοϊός που μας απασχολεί ακολουθεί το γενικό κανόνα. Πλήττει σοβαρά τους πιο αδύναμους.
Ο κορονοϊός πλήττει σοβαρά τους πιο αδύναμους.
(Κορονοϊός και νέοι άνθρωποι) Το ερώτημα ξαναγυρίζει πιο επιτακτικό. Τότε γιατί πεθαίνουν νέοι; Η απάντηση κατ’ αρχάς είναι πολύ απλή. Η ηλικία δεν εξασφαλίζει κάποιον επειδή απλά είναι νέος. Αν έχει κάποιο σοβαρό νόσημα στο ιστορικό του, θα μπει και αυτός στην ομάδα των «ευπαθών» ανεξάρτητα από την ηλικία του. Επειδή τα ρεπορτάζ (και δικαιολογημένα λόγω προσωπικών δεδομένων και ιατρικού απόρρητου που έχουν καταπατηθεί βάναυσα στις μέρες μας) αλλά και αδικαιολόγητα για λόγους τρομολαγνείας δε μπορούν να ξέρουν τα υποκείμενα νοσήματα ενός νέου σε ηλικία ανθρώπου, συχνά μας παραπληροφορούν και μας παραπλανούν (και μας κατατρομοκρατούν).
Κάποιοι νέοι πεθαίνουν γιατί πάσχουν από σοβαρά νοσήματα (πολύ συχνά τα αιματολογικά, τα ρευματικά νοσήματα, οι συγγενείς καρδιοπάθειες και κάποιες κακοήθειες στους νέους) Κάποιοι νέοι επ’ ευκαιρία της εμφάνισης βαριάς πνευμονίας από τον κορονοϊό ανακαλύπτουν κάποιο νόσημα που δεν είχε εκδηλωθεί και δυστυχώς όταν διαγνώστηκε ήταν πιά αργά γιατί η λοίμωξη έγινε θανατηφόρα. Ακόμη δυστυχώς οι νέοι λόγω του ότι δε δίνουν σημασία, αδιαφορούν για κάποια συμπτώματα ή /και αμελούν να αντιμετωπίσουν τα νοσήματα που υποκρύπτονται. Έτσι το ιατρικό ιστορικό τους δεν είναι πλήρες και ενημερωμένο.
Στην παρούσα πανδημία κινδυνεύουν οι πιο αδύναμοι οργανισμοί. Ηλικιωμένοι ή με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα.
Στο ελάχιστο ποσοστό που πραγματικά ήταν υγειές υπάρχουν και οι επιπλοκές που στατιστικά είναι σπανιότατες και μπορεί να συμβούν στον καθένα ανεξαρτήτως ηλικίας. Ένας ακινητοποιημένος στο λόγω έντονων συμπτωμάτων κρεβάτι ασθενής κινδυνεύει από θρόμβωση και πνευμονική εμβολή σε πολύ σπάνιες αλλά υπαρκτές περιπτώσεις. Όσοι ασκούμε την ιατρική χρόνια έχουμε δει πχ. και μια περίπτωση θανάτου σε επέμβαση κήλης σε υγιή νέο (προσωπικά έχω δει μια μόνο σε τριανταπεντάχρονο υγιέστατο). Αυτό δε σημαίνει ότι οι τριανταπεντάχρονοι κινδυνεύουν από μια απλή αποκατάσταση βουβωνοκήλης. Καμία νόσος και καμία επέμβαση δεν έχει 0% κίνδυνο. Α
ν απομονώσω τη μεμονωμένη περίπτωση μπορώ να τρομοκρατήσω κάποιο νέο που πρόκειται να υποβληθεί σε μια τέτοια επέμβαση αν το θέλω. Αν όμως θέλω να του πω την αλήθεια θα τον ενημερώσω ότι το ποσοστό θανάτων σε επέμβαση βουβωνοκήλης είναι ΣΧΕΔΟΝ μηδενικό στην περίπτωσή του. Και ο σαρανταδυάχρονος της Κρήτης; Ένα σοβαρός ιατρός θα απαντούσε: αν δεν ξέρεις το ιστορικό κάποιου σε βάθος μην παίρνεις θέση. Και το ιστορικό του σε βάθος δε μπορεί να το ήξερε ούτε το νοσοκομείο που τον νοσήλευσε για λίγες ώρες, ούτε πολύ περισσότερο κάποιος δημοσιογράφος, παρά μόνο ο προσωπικός του ιατρός. Το ίδιο ισχύει και για κάθε άλλο νέο που πεθαίνει από λοίμωξη με κορονοϊό. Είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα ή κάποιος με προβλήματα υγείας που ανήκει στον κανόνα; Και ο κανόνας λέει ότι στη παρούσα πανδημία κινδυνεύουν οι πιο αδύναμοι οργανισμοί. Ηλικιωμένοι ή με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα.
Επομένως οι νέοι μπορούν να αγνοούν τους περιορισμούς; Ασφαλώς όχι. Στοιχειώδης αλληλεγγύη, σεβασμός και αγάπη προς τους ευπαθείς απαιτεί όλοι οι υπόλοιποι να προσέχουν σα να πρόκειται να κινδυνεύσουν να πεθάνουν οι ίδιοι, για να τους προστατεύσουν.