Ελληνικά 
English 
Βλακεία είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά
και κάθε φορά να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα
Άλμπερτ Αϊνστάιν
Κορονοϊός:ηλικιωμένοι και νέοι.Τα αλλεπάλληλα lockdown.
Νάμαστε λοιπόν μπροστά σε ένα σκληρότερο lockdown που έρχεται να συνεχίσει μια τακτική τεσσάρων συνεχόμενων μηνών που και ο πιο αφελής μπορεί να προβλέψει ότι δε θα αποδώσει όπως δεν απέδωσε κανένα από τα προηγούμενα. Βέβαια «οι επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι κρίσιμες» όπως ακούμε από πέρυσι το Μάρτιο και έχει γίνει πλέον ένα κακόγουστο ανέκδοτο. Είχαμε προβλέψει από την αρχή του φθινοπώρου ότι τα lockdown δεν αποδίδουν και σε αυτούς που έλεγαν ότι είναι μονόδρομος είχαμε προτείνει εναλλακτικές λύσεις για να αποφύγουμε το θανατηφόρο από κάθε πλευρά κλείσιμο των πάντων.
Όμως οι κυβερνώντες και οι περί αυτούς «ειδικοί» μη έχοντας καμία επαφή με την κοινωνία και την πραγματικότητα συνεχίζουν στον ίδιο ολισθηρό δρόμο. Φίμωση κάθε αντίθετης γνώμης, δημιουργία σώματος κρατικοδίαιτων επιστημόνων, εξαγορά των ΜΜΕ. Στην ιατρική λέμε ότι όταν μια θεραπεία δεν αποδίδει δεν αυξάνεις τη δόση γιατί αυξάνεις τις παρενέργειές της και θα φέρεις τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Απλά αλλάζεις θεραπεία. Αλλά οι σκοπιμότητες ξεπέρασαν την επιστημονική λογική και απέμειναν να αποφασίζουν τα καλά παιδιά του συστήματος των φαρμακευτικών εταιρειών, του πανεπιστημίου και των ποικίλων συμφερόντων για τις ζωές όλων μας. Το δίπολο lockdown και εμβολιασμοί έχει αποτύχει και όμως παραμένουμε προσκολλημένοι σε αυτό με τυφλό φανατισμό.
Κορονοϊός:ηλικιωμένοι και νέοι. Μια νόσος που πλήττει κυρίως τις μεγάλες ηλικιακά ομάδες.
Και έτσι μια νόσος που δεν είναι οριζόντια αλλά πλήττει μόνο τις μεγάλες ηλικιακά ομάδες μεταβλήθηκε από υγειονομικό πρόβλημα σε τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα. Είναι πια γνωστό ότι η νόσος covid- 19 έχει θνησιμότητα 0,09% στους κάτω των 75 και 25% στους άνω των 80. Άρα είναι μια νόσος ηλικιωμένων και ασθενών από σοβαρές νόσους. Η επιστήμη και το βιοτικό επίπεδο έχουν προοδεύσει πολύ τα τελευταία χρόνια κι έτσι άνθρωποι που δε θα ζούσαν πριν από μια εικοσαετία, τώρα ζουν παρά την ηλικία και τα προβλήματα υγείας τους. Και είναι αυτό πολύ καλό και περηφανευόμαστε όλοι γι’ αυτό γιατί η ανθρώπινη ζωή δε χάνει την αξία της ποτέ.
Κορονοϊός:ηλικιωμένοι και νέοι.Η άποψη ενός ηλικιωμένου.
Μέχρι εδώ καμία αντίρρηση. Όμως πολύ φοβάμαι ότι από εδώ και πέρα αρχίζει το πρόβλημα. Όταν η ομάδα όσων κινδυνεύουν γίνεται θηλιά στο λαιμό όσων δεν κινδυνεύουν τότε αυτό είναι μια κατάφωρη αδικία. Δυστυχώς η ηγεσία της χώρας μας στηρίζεται πολύ στους ηλικιωμένους, τους συνταξιούχους και όσους ανήκουν στην ομάδα που κινδυνεύει από τον κορονοϊό. Πρωτίστως γιατί αυτοί είναι οι ψηφοφόροι της. Δευτερευόντως γιατί και η ίδια αποτελείται από «δεινόσαυρους» της πολιτικής, της ακαδημαϊκής κοινότητας, της εκκλησίας, της πνευματικής ηγεσίας.
Πολύ κυνικά τη νοοτροπία αυτή εκφράζει ο γηραιός ζωγράφος Κώστας Τσόκλης: Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το πώς νιώθει με την πανδημία του κορονοϊού είπε χαρακτηριστικά: «Έχω ένα είδος απογοήτευσης και θυμού για το πώς φέρθηκε η κοινωνία σε διαφορετικές ηλικίες. Δηλαδή, ένα μωρό παιδί το θεωρούμε άξιο για να ζήσει, αλλά δεν ξέρουμε αν είναι βόδι όρθιο ή είναι άνθρωπος που έχει μια αξία. Έναν γέρο ξέρουμε τι ψάρια έπιασε στη ζωή του. Εγώ, αν ήταν να σώσω έναν άνθρωπο στην ηλικία μου, που ζει ακόμα και δεν τα ‘χει χάσει, παρά ένα παιδί που δεν ξέρω τι θα γίνει, θα ‘σωζα τον γέροντα, γιατί να το ρισκάρω, ο γέρος είναι μια πραγματική αξία…».
Η κατάσταση από τα συνεχόμενα lockdown.
Με αυτή τη λογική η πολιτική ηγεσία δεν τόλμησε. Κάτι ακούστηκε το Σεπτέμβριο για περιορισμό της μετακίνησης μόνο στις ευπαθείς ομάδες και πριν προλάβει να συζητηθεί αποσύρθηκε βεβιασμένα. Κι έτσι οι ηλικιωμένοι κυκλοφορούν ασυλλόγιστα σε πλατείες τα πρωινά και στους δρόμους με τα αυτοκίνητά τους και ανά παρέες πίνουν τον καφέ τους χωρίς να υφίστανται καμία μείωση στο εισόδημά τους την ίδια ώρα που τα παιδιά και εγγόνια τους καταστρέφονται. Ναι!!! Δεν είναι υπερβολή ότι καταστρέφονται.
Τα καταστήματα εστίασης κλειστά από το Νοέμβριο, το λιανεμπόριο επί της ουσίας κλειστό πλην εξαιρέσεων, οι μαθητές κλεισμένοι στα σπίτια τους να κάνουν μια τραγική τηλεκπαίδευση που μόνο εκπαίδευση δεν είναι, οι φοιτητές παίρνουν πτυχίο εξ’ αποστάσεως (οι μέλλοντες ιατροί, οδοντίατροι κάνουν πρακτική από το διαδίκτυο), οι νέοι απομονωμένοι δε ζουν τη χαρά της κοινωνικής ζωής με τους συνομήλικούς τους, δεν αθλούνται αφού οι αθλητικές δραστηριότητες έχουν παγώσει, δεν κοινωνικοποιούνται αλλά δημιουργούν ήδη μια καταστραμμένη γενιά. Τα ψυχολογικά προβλήματα στα ύψη, αυτοκτονίες, ψυχοφάρμακα, ενδοοικογενειακή βία, διαλυμένες σχέσεις είναι μερικές μόνο από τις συνέπειες του εγκλεισμού.
Η καταστροφή της οικονομίας και τα νοσοκομεία.
Και φυσικά μόνο ένας τυφλός δε βλέπει την καταστροφή που ήρθε στην οικονομία. Ανεργία, μαύρη εργασία, διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, μισθοί πείνας. Θέλετε να δούμε και τους θανάτους νεότερων από εμφράγματα, καρκίνους, αγγειακές νόσους και μια σειρά από άλλα νοσήματα που ποτέ δε θα φτάσουν στο νοσοκομείο γιατί φοβούνται, αλλά και να φτάσουν δε θα βρουν κρεββάτι να ξαπλώσουν γιατί όλα είναι μία νόσος. Ο κορονοϊός. Αυτή την τραγική επιλογή να κλείσουν νοσοκομεία πρώτης γραμμής για τα non- covid περιστατικά και να αντικατασταθούν από δεύτερης κατηγορίας επιλογές θα το αναλύσουμε ελπίζω σύντομα. Όμως εδώ θα αρκεστούμε να πούμε ότι θα έχει ολέθριες συνέπειες.
Το να προστατεύεις τους αδύνατους είναι πολιτισμός.
Το να προστατεύεις τους αδύνατους είναι πολιτισμός. Το να θυσιάζεις το μέλλον στο βωμό σκοπιμοτήτων είναι έγκλημα εσχάτης προδοσίας. Η Ελλάδα, όπως και πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης είναι γερασμένη. Και φαίνεται ότι οι γέροντες κάνουν τις επιλογές ως συμπαγής εκλογική πελατεία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ακαδημία Αθηνών με αιωνόβια μέλη. Το ίδιο και η εκκλησιαστική ηγεσία. Αντί να προστατεύσουν τους εαυτούς τους οι υπέργηροι εκδικούνται υπό τις ευλογίες των κυβερνώντων τους νεότερους. Το κακό έχει γίνει. Όμως το κάθε έγκλημα κάποια πιο νηφάλια στιγμή θα βρει την τιμωρία του. Θα είναι όμως φοβάμαι αργά γιατί οι ζωές δε γυρίζουν πίσω.