Ελληνικά 
English 
Κορονοϊός και επιστροφή στην κανονικότητα: Οι μάσκες μας,τα γάντια,τα αντισηπτικά,τα παιδιά…
Και να λοιπόν που είμαστε όλοι έξω με τις μάσκες μας , τα γάντια μας και τα αντισηπτικά μας και μια τεράστια σύγχυση για το τι είναι ωφέλιμο και τι όχι, τι επικίνδυνο και τι ακίνδυνο και πως θα πρέπει να ζήσουμε από εδώ και πέρα. Είναι τα παιδιά επικίνδυνα για τους γονείς τους και τους παππούδες ή αντιθέτως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα;. Να αρχίσουν δηλαδή να επισκέπτονται τον παππού και τη γιαγιά που όχι απλώς έχουν μήνες να δουν αλλά και κάποια στιγμή κατηγορήθηκαν ως δυνάμει δολοφόνοι τους;
Και αν είναι επικίνδυνα για τους παππούδες γιατί δεν είναι για τον εξηντάχρονο καθηγητή τους με το χρόνιο αναπνευστικό πρόβλημα και τη στεφανιαία νόσο; Ήταν έξυπνη κίνηση που κλείσαμε τα σχολεία ή και να μην τα κλείναμε δεν υπήρχε πρόβλημα τελικά; Οι μάσκες είναι χρήσιμες, απαραίτητες ή επικίνδυνες; Και ποιες μάσκες, οι ιατρικές, οι υφασμάτινες, οι χειροποίητες ή οι βιομηχανικές; Που θα πρέπει να φοράμε τη μάσκα; Στο σούπερ μάρκετ είναι προαιρετική, αλλά στην εκκλησία για ατομική προσευχή υποχρεωτική; Τελικά η Θ. Κοινωνία μεταδίδει τον ιό; Τι πιστεύει ο πιστός χριστιανός και επικεφαλής των λοιμωξιολόγων της Ελληνικής Δημοκρατίας και ήρωας των ημερών; Να πηγαίνουμε στα νοσοκομεία τώρα με ελαφρά συμπτώματα ή να μένουμε σπίτι; Ο ιατρικός Σύλλογος μας προτρέπει τώρα να λέμε στους ασθενείς να πηγαίνουν.
Κορονοϊός και επιστροφή στην κανονικότητα: Οι βεβαιότητες των υπευθύνων.
Για να βάλουμε κάποια τάξη σε όλη αυτή τη σύγχυση που όχι αδίκως έχουμε όλοι μέσα στο μυαλό μας κάνοντας τα πρώτα βήματα εκτός σπιτιού, θα πρέπει να πούμε κάτι που επιμελώς απέφευγαν να πουν οι υπεύθυνοι όλο αυτό το διάστημα. Η ιατρική είναι βιολογική επιστήμη και ως τέτοια κινείται με υποθέσεις που πρέπει στην πορεία με την παρατήρηση, τις επιστημονικές μελέτες και το δημιουργικό διάλογο μεταξύ των επιστημόνων να ισχυροποιούνται. Δεν έχει απόλυτες βεβαιότητες, ιδιαίτερα για φαινόμενα που είναι πολύ πρόσφατα και εν πολλοίς άγνωστα. Αυτές οι υποθέσεις μπορεί στην πορεία να αναθεωρηθούν ή να ισχυροποιηθούν. Όμως όταν αυτές αφορούν την κοινότητα σε μια πανδημία θα πρέπει να περνούν από πολλή βάσανο για να εφαρμοστούν και να αλλάξουν τις ζωές των ανθρώπων.
Κορονοϊός και επιστροφή στην κανονικότητα:Οι αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας,η Εκκλησία.
Αυτό το διάστημα η πολιτική ηγεσία προσκειμένου να επενδύσει με κύρος τις αποφάσεις της αλλά και να αποποιηθεί την όποια ευθύνη σε περίπτωση αποτυχίας, προσπάθησε να μας πείσει ότι ακολουθεί τους ειδικούς στις αποφάσεις τους. Οι ειδικοί αντιμετωπίστηκαν ως οι θεοί επί της γης και ο λόγος τους είχε τη βαρύτητα του Δεκαλόγου του Μωυσή στο όρος Σινά. Ακόμη και η ίδια η Εκκλησία εγκατέλειψε τους αιωνόβιους θεσμούς της, σταμάτησε τις δεήσεις και την περιφορά των εικόνων και των ιερών λειψάνων, κλείστηκε μέσα και δεν έχασε ευκαιρία να αναφερθεί στους ιατρούς και τους ερευνητές με λατρεία τόσο που -συγχωρήστε με- φάνηκε να παίρνουν τη θέση του Θεού στις καρδιές μας
Οι ειδικοί όμως δέχονται πληροφορίες και μάλιστα πολλές φορές αντικρουόμενες, τις επεξεργάζονται και εκφράζουν απόψεις ως σύμβουλοι. Δεν παίρνουν αυτοί αποφάσεις. Τι έγινε στην περίπτωση της πανδημίας από τον κορονοϊό; Οι παραδοσιακά πολυφωνικές ιατρικές απόψεις φιμώθηκαν και συνοψίστηκαν σε μία και μοναδική που εμφανίστηκε και μάλιστα με τρόπο απόλυτο. Κάθε αντίθετη άποψη είτε απαγορεύτηκε από το νόμο και διώχθηκε ως προτροπή για μη τήρηση των μέτρων ή καταχωνιάσθηκε από ένα σύστημα ενημέρωσης που είχε μια περίεργη μονοφωνία. Έτσι η μία κρατούσα άποψη εκτέθηκε γιατί τίποτε στην ιατρική δεν είναι άσπρο- μαύρο.
Κορονοϊός και επιστροφή στην κανονικότητα:Τα παιδιά είναι επικίνδυνα ή όχι;
Ας δούμε μερικά παραδείγματα. Μέχρι πρόσφατα το επίσημο σενάριο ήταν ότι τα παιδιά είναι επικίνδυνα γιατί έχουν αυξημένο ιικό φορτίο και είναι ασυμπτωματικά, άρα μεταδίδουν εύκολα στους ανυποψίαστους ευπαθείς του περιβάλλοντός τους. Γι’ αυτό ως η μεγαλύτερη επιτυχία της κυβέρνησης παρουσιάστηκε το έγκαιρο κλείσιμο των σχολείων. Αυτό έφερε άδειες ειδικού σκοπού και κοινωνικά προβλήματα. Όμως τα σχολεία τώρα πρέπει να ανοίξουν. Αυτό γίνεται με προφανή σκοπιμότητα γιατί η οικονομία είναι σε τραγική κατάσταση και οι εργαζόμενοι γονείς πρέπει να επιστρέψουν στις εργασίες τους.
Τώρα μας εξυπηρετεί η άλλη παρατήρηση που στο μεταξύ εμφανίζεται και πάλι ως η μόνη αληθινή επιστημονική άποψη: τα παιδιά δεν έχουν αυξημένο φορτίο ιού και δεν μεταδίδουν περισσότερο από τους ενηλίκους, ίσως μάλλον να το κάνουν λιγότερο. Υπήρχε και στην αρχή αυτή άποψη. Δεν τη δεχτήκαμε όμως. Τώρα είναι κυρίαρχη. Όπως έλεγε κάποιος, η επιστήμη δεν έχει ιδεολογία, οι επιστήμονες έχουν όμως. Οι Σουηδοί δεν έκλεισαν τα σχολεία με την λογική ότι τα παιδιά δεν αποτελούν κίνδυνο και στο κάτω κάτω που θα τα άφηναν οι εργαζόμενοι γονείς αφού οι οικονομικές δραστηριότητες δεν διακόπηκαν;
Κορονοϊός και επιστροφή στην κανονικότητα: Οι μάσκες είναι ή όχι απαραίτητες;
Να ασχοληθούμε με το θέμα των μασκών. Η κυρίαρχη -και σωστή κατά την ταπεινή μου γνώμη- αρχική άποψη ήταν ότι οι μάσκες δεν προφυλάσσουν. Πράγματι οι ιατρικές μάσκες πραγματικά δεν προφυλάσσουν παρά μόνο λίγο όταν κάποιος βήχει ή φτερνίζεται. Για τις υφασμάτινες ας μη μιλήσουμε, ιδιαίτερα και αυτές που φτιάχνει το νέο αστέρι της εθνικής διαφήμισης από τη φανέλα της, που την ιδρώνει για να σώσει τον τόπο. Ο εθνικός λοιμωξιολόγος επέμενε ότι οι μάσκες δεν είναι χρήσιμες. Τώρα οι μάσκες επιβλήθηκαν ως απαραίτητες γιατί κατά τον ίδιο άλλαξαν οι συνθήκες. Η επιστήμη μοιάζει τελικά με το φούρνο του Χότζα που τοποθετήθηκε σε ρόδες και γύριζε ανάλογα με το που φυσάει ο άνεμος.
Είναι απαραίτητες παντού, σε ΜΜΜ και καταστήματα μας είπαν αρχικά και ο εθνικός χωροφύλακας ήταν σε ετοιμότητα για πρόστιμα. Μετά το ξανασκέφθηκαν και το υπολόγισαν και παρέμειναν απαραίτητες σε ΜΜΜ και εκκλησίες για «ατομική λατρεία» (όρος αδόκιμος θεολογικά) αλλά προαιρετικές σε σούπερ μάρκετ και καταστήματα. Γιατί αυτή η διάκριση; Ας μην το σχολιάσουμε. Μα είναι θέμα απόστασης; Στα σχολεία που σε μια μικρή τάξη θα είναι 16 άτομα δεν είναι απαραίτητες αν και ο καθηγητής μιλάει στο πρόσωπο των μαθητών και το αντίστροφο, στα ΜΜΜ που ο καθένας είναι αμίλητος κοιτάζοντας αμήχανα πάνω κάτω και πλάγια, είναι;
Κορονοϊός και επιστροφή στην κανονικότητα:Ο εγκλεισμός.
Ο εγκλεισμός σπίτι έφερε αποτέλεσμα. Τώρα θα βγούμε και βλέπουμε αλλά μπορεί και να ξαναμπούμε. Βλέποντας και κάνοντας. ‘Όχι πολύ σίγουρη η επιστήμη τελικά; Στην Ιταλία μπήκαν μέσα αλλά μετά από δύο μήνες συνεχίζουν να έχουν πολλά θύματα. Μα αν ίσχυε το 15νθήμερο δε θα έπρεπε στο μήνα να σταματήσουν οι μεγάλοι αριθμοί των κρουσμάτων; Τι συμβαίνει; Το εμβόλιο θα είναι έτοιμο σε 6, 12, 18 μήνες ή δε θα βρεθεί εμβόλιο. Όλες αυτές είναι επιστημονικές απόψεις από σοβαρές πηγές. Αυτή είναι η επιστήμη.
Χρειάζεται χρόνο για να αποφανθεί και πάντα έχει τις αστοχίες της. Δεν είναι θεός, ούτε οι επιστήμονες οι αλάθητοι λειτουργοί του. Γι’ αυτό και τις αποφάσεις που αφορούν την κοινωνία δεν πρέπει να τις παίρνουν οι ειδικοί αλλά οι πολιτικοί ηγέτες λαμβάνοντας υπ’ όψιν πολλές παραμέτρους. Αυτοί θα έχουν και την ευθύνη. Οι ειδικοί αν ρωτηθούν ίσως πιστεύουν ότι πρέπει όλοι να μείνουμε μέσα μέχρι να βρεθεί εμβόλιο. Γίνεται όμως αυτό σε μια δημοκρατία και ανοιχτή οικονομία;
Κορονοϊός και επιστροφή στην κανονικότητα:Για το θέμα της Εκκλησίας
Και μια σκέψη για το θέμα της Εκκλησίας. Ήταν φανερό από την αρχή ότι το πρόβλημα δεν ήταν ο συγχρωτισμός. Άλλωστε την τελευταία Κυριακή που έμειναν ανοικτοί οι ναοί το εκκλησίασμα ήταν πολύ αραιό και κατόπιν συστάσεως των εκκλησιαστικών παραγόντων οι ευπαθείς έμειναν σπίτι. Το αγκάθι είναι η Θεία Κοινωνία. Η πολιτεία δε θέλησε να το πει τότε ανοιχτά, η Εκκλησία έκανε ότι δεν το κατάλαβε. Και τα δύο μέρη για να αποφύγουν το σκόπελο προτίμησαν το ολικό κλείσιμο των ναών. Τώρα όμως οι πιέσεις αυξάνουν και κάτι πρέπει να γίνει. Η πολιτεία εκδηλώνεται.
Η Υπουργός Παιδείας λέει ότι ο ιός μεταδίδεται με το σάλιο, φωτογραφίζοντας τη μετάδοση της Θείας Κοινωνίας. Ο λαλίστατος εκπρόσωπος επί των λοιμώξεων της πολιτείας στο εξωτερικό λέει ότι πρέπει να σταματήσει η μετάδοση του μυστηρίου μέχρι να βρεθεί εμβόλιο ή να αλλάξει ο τρόπος της μετάδοσης. Μια γνωστή καθηγήτρια λοιμωξιολογίας λέει ότι είναι Μυστήριο και ότι η ίδια θα κοινωνήσει σε πρώτη ευκαιρία, ο πιστός και μέτοχος στις επιτροπές βιοηθικής της Εκκλησίας επίσημος λοιμωξιολόγος σιωπά. Τα πράγματα είναι δύσκολα γιατί το θέμα ξεπερνά το ορατό και εκτείνεται στο αόρατο, δεν είναι θέμα επιστημονικό αλλά θέμα πίστης. Γιατί η ιατρική επιστήμη σίγουρα έχει πολλά δικά της προβλήματα να λύσει και δε μπορεί να θεολογεί μια που το ζήτημα δε βρίσκεται στο πεδίο της. Ποιος θα το λύσει το πρόβλημα; Η Εκκλησία σε συνεννόηση με την υπεύθυνη πολιτεία; Γιατί σε θέματα πίστης αυτή είναι «ειδική».
Η πολιτεία να πάρει υπεύθυνες πρωτοβουλίες και την ανάλογη ευθύνη.
Η πολιτεία είναι καιρός να πάρει υπεύθυνες πρωτοβουλίες και την ανάλογη ευθύνη και όχι να κρύβεται πίσω από μια επιστήμη που προσπαθεί ακόμη (και για πολύ) να καταλάβει τι ακριβώς έχει συμβεί από αυτό τον καινοφανή ιό. Οι ειδικοί χρειάζονται αλλά μη έχοντας σφαιρική εικόνα μπορεί να βλέπουν μόνο τη μια πλευρά του προβλήματος. Οι αρμόδιοι παράγοντες πρέπει να συνθέτουν τις πληροφορίες των ιατρών, των οικονομολόγων, των νομικών, των ψυχολόγων και όλων των άλλων πλευρών. Γιατί αν δε γίνει αυτό μπορεί τελικά να οδηγηθούμε σε καταστροφικά αποτελέσματα.