Ελληνικά 
English 
Πανδημία κορονοϊού και ιδιωτικός τομέας. Υγειονομικός πόλεμος και θυσίες από όλους;
(Πανδημία κορονοϊού και ιδιωτικός τομέας) Η κυβέρνηση έχει κηρύξει υγειονομικό πόλεμο και στον πόλεμο αυτό μας καλεί να κάνουμε όλοι θυσίες. Οι επαγγελματίες αναγκάζονται να κλείσουν τα μαγαζιά τους με ανυπολόγιστες οικονομικές συνέπειες, οι ιδιοκτήτες δέχονται πλήγμα με τη μείωση των ενοικίων που για κάποιους είναι το μόνο εισόδημα, οι πολίτες κλείνονται μέσα με ότι αυτό σημαίνει για την προσωπική, κοινωνική και οικονομική ζωή τους και γενικά όλοι ζημιώνονται πολύ ή λίγο για το κοινό καλό. Όλοι; Όχι. Υπάρχουν και εκείνοι που σε συνθήκες πολέμου κερδίζουν. Με την ανοχή ή και την ενίσχυση των ιθυνόντων βέβαια.
Πανδημία κορονοϊού και ιδιωτικός τομέας.Το θέμα της υγείας.
Και αν το μυαλό σας πάει στα σούπερ μάρκετ με τα υπερκέρδη που μόνο αυξήσεις κάνουν ή τους εμπόρους τροφίμων που επικαλούμενοι την πτώση της παραγωγής κερδοσκοπούν θα σας απαντήσω ότι αυτό είναι θέμα άλλων πιο ειδικών από εμένα. Όμως υπάρχει κάτι που το γνωρίζω αρκετά καλά γιατί το ζώ τα τελευταία τουλάχιστον τριάντα χρόνια από μέσα. Είναι το θέμα της υγείας.
Πάνω στο θέμα της σχέσης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα έχω αφιερώσει σειρά άρθρων χρόνια πριν όταν όλα κυλούσαν μέσα σε μια παθολογική κανονικότητα. Είχαμε πει ότι είναι μια αλληλοτροφοδοτούμενη σχέση όχι πάντα διαφανής και νόμιμη. Πιο επιλήψιμη είναι η σχέση ιδιωτικού τομέα υγείας και εξουσίας διαχρονικά και αυτό γιατί το κράτος που είναι θεσμικά αρμόδιο να θεσμοθετεί και να ελέγχει την εφαρμογή των νόμων αλληθωρίζει με το αζημίωτο βέβαια προς το μέρος του. Όλα αυτά είναι οφθαλμοφανή σε καθένα που θα ασχοληθεί έστω και λίγο με το αντικείμενο και διαθέτει λίγη καλή πίστη και νοημοσύνη αλλά κανείς δεν συγκινείται.
Πανδημία κορονοϊού και ιδιωτικός τομέας. Στον πόλεμο της πανδημίας ο ιδιωτικός τομέας κερδίζει.
Όμως τώρα έχουμε πόλεμο. Και στον πόλεμο κάτι χάνουμε για να κερδίσουμε τον τελικό μας στόχο. Όμως στον πόλεμο αυτό της πανδημίας δυστυχώς ο ιδιωτικός τομέας στη χώρα μας μοιάζει να ζει σε άλλο πλανήτη και ενώ οι άλλοι χάνουν και χάνονται αυτός μόνο κερδίζει. Αυτό άλλωστε οδηγεί και κάποιους από τους στρατηγούς του πολέμου που παίρνουν μέτρα για άλλους να αλλάζουν στρατόπεδο και από το δημόσιο τομέα που τους ανέδειξε βρίσκονται ξαφνικά με λεόντειες συμβάσεις στον ιδιωτικό. Αυτά όμως τα έχουμε ξαναγράψει και μπορείτε να τα βρείτε στη σειρά των άρθρων που έχω δημοσιεύσει.
Από την άλλη πλευρά -όπως πάντα σ’ αυτόν τον τόπο που έχουμε όλοι μνήμη χρυσόψαρου- κάποιοι κλινικάρχες με μεγαλόστομες ανακοινώσεις που δημοσιεύονται με πηχυαίους τίτλους στον τύπο κηρύσσουν συστράτευση και μετά από λίγο πριν αλέκτωρ λαλήσαι απαρνούνται τα λόγια τους και ρίχνονται με τα μούτρα στο κέρδος. Και καλά κάνουν αφού μπορούν και δεν ελέγχονται από πουθενά. Ουδείς ψόγος γι’ αυτούς. ΄Όσα θα πούμε αναφέρονται μόνο στους φύλακες που θα έπρεπε να έχουν λάβει μέτρα γιατί γνώση έχουν σίγουρα.
Η περίπτωση της Βόρειας Ελλάδας και η επίταξη ιδιωτικών νοσοκομείων.
Σε πρώτη φάση όταν στη Βόρεια Ελλάδα τα πράγματα ήσαν δραματικά και χάθηκαν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, σε μια θεατρική κίνηση επιτάχθηκαν δύο νοσοκομεία που ήσαν στο χείλος της οικονομικής καταστροφής και δεν ξέρω για τα ίδια άλλα οι ιδιοκτήτες τους σίγουρα σώθηκαν. Το ένα μάλιστα από αυτά δε μπόρεσε ποτέ να λειτουργήσει γιατί δεν είχε τις απαραίτητες υποδομές και το προσωπικό του θα έπρεπε να λάβει ειδική εκπαίδευση η οποία προαναγγέλθηκε αλλά στην πράξη δεν υλοποιήθηκε. Οι ασθενείς και των δύο που νοσηλεύονταν πριν επιταχθούν μεταφέρθηκαν σε άλλα ιδιωτικά και το χρήμα ανακυκλώθηκε. Βέβαια η εντύπωση που έμεινε ήταν ότι για πρώτη φορά κυβέρνηση επέταξε ιδιωτικά νοσοκομεία και έτσι όσοι δεν παρακολούθησαν τη συνέχεια θαύμασαν την υπέρβαση και την αποφασιστικότητά της. Όλα για την επικοινωνία. Ο κόσμος είναι αφελής και τα πιστεύει όλα. Αυτό είναι το σύνθημα από την αρχή της πανδημίας.
Συνεντεύξεις ιατρών στα ΜΜΕ,παράνομη διαφήμιση και business as usual.
Κατά τα λοιπά business as usual. Αν είστε παρατηρητικοί θα έχετε προσέξει ότι τον τελευταίο καιρό έχουν γεμίσει τα ΜΜΕ από συνεντεύξεις ιατρών που περιγράφουν τις τεχνικές τους και τον τρόπο που αυτοί αντιμετωπίζουν διάφορα νοσήματα. Θα σας έχει κάνει εντύπωση ότι αυτές οι παρουσιάσεις δε γίνονται μόνο σε εκπομπές υγείας αλλά και σε ενημερωτικές εκπομπές της πρωινής ζώνης, σε πρωινάδικα, σε μεσημεριανές εκπομπές ποικίλης ύλης ακόμη και σε δελτία ειδήσεων.
Αν δεν το παρατηρήσατε σας παρακαλώ να το κάνετε από εδώ και πέρα. Ξαφνικά γέμισαν οι οθόνες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από συνεντεύξεις ιατρών. Νέο λαμπρό πεδίο για τα κανάλια γιατί φυσικά αν δεν το ξέρετε αυτό γίνεται έναντι αδρής αμοιβής εκ μέρους των ιατρών και ανάλογα με την θεαματικότητα η ταρίφα ανεβαίνει. Το μηχανισμό της παράνομης και μαύρης διαφήμισης των ιατρών μπορείτε να τον διαβάσετε σε άρθρο μου που δημοσιεύτηκε πριν την πανδημία.
Πως με προσέγγισε δημοσιογράφος μάνατζερ ιατρών.
Απλώς αφού διαβάσετε το άρθρο να σας ενημερώσω πως τα συστήματα βελτιώθηκαν. Πριν λίγες μέρες μου τηλεφώνησε μια κυρία που με ρώτησε αν ενδιαφέρομαι μια δημοσιογράφος να αναλάβει την διαφημιστική προβολή μου κλείνοντας διάφορες συνεντεύξεις σε ηλεκτρονικό και γραπτό τύπο έναντι βέβαια ανάλογης αμοιβής. Αρνήθηκα αμέσως αλλά μετάνιωσα για τον αυθορμητισμό μου γιατί δε φτάσαμε στο θέμα της τιμής. Αν είναι δωρεάν και με διαβάζει ας μου ξανατηλεφωνήσει παρακαλώ. Δημοσιογράφοι μάνατζερ ιατρών λοιπόν.
Το λέω και για τον ακάματο πρόεδρο του Ιατρικού μας Συλλόγου που μας έστειλε απειλητική ανακοίνωση ότι χρησιμοποιούμε τα προσωπικά μας site για προβολή και διαφήμιση και θα ελεγχθούμε πειθαρχικά γι’ αυτό . Θα του έλεγα αν θέλει να εξυγιάνει το χώρο να απευθυνθεί στα κανάλια που τον φιλοξενούν και να τους απειλήσει ότι αν δε σταματήσουν τη μαύρη διαφήμιση θα τους καταγγείλει δημόσια. Πριν το κάνει όμως ας το σκεφτεί γιατί μετά θα αναγκάζεται όπως εμείς να πολεμά με τα λιανοντούφεκα των μικρών και αδύναμων ιστοσελίδων μας που τα διαβάζουν λίγοι μερακλήδες.
Συνεντεύξεις ιατρών στα ΜΜΕ, διαφήμιση που δεν αναφέρει την τοποθέτηση προϊόντος.
Για να επανέλθω όμως στο θέμα μας να σας πω πως ότι βλέπετε είναι μια διαφήμιση που απλώς δε γράφει ότι πρόκειται για τοποθέτηση προϊόντος. Είδα μια μέρα σε κάποιο κανάλι το συνεργείο να εισβάλει σε χειρουργείο ιδιωτικού νοσοκομείου όπου χειρουργούσε κάποιος και σε ζωντανή μετάδοση σταμάτησε την επέμβαση και τους εξηγούσε την τεχνική του. Αυτό για την τήρηση της δεοντολογίας σε καιρό κορονοϊού. Και θα πείτε γιατί αυτή η έξαρση;
Πανδημία κορονοϊού και ιδιωτικός τομέας. Χιλιάδες χειρουργεία αναβάλλονται κάθε ημέρα στα δημόσια νοσοκομεία
Μα η απάντηση είναι απλή. Διότι χιλιάδες χειρουργεία αναβάλλονται κάθε ημέρα στα δημόσια νοσοκομεία -κάποιοι τα υπολόγισαν κάποια στιγμή σε πάνω από 40.000 μέχρι το δεύτερο lockdown- ενώ πάνω από 2.000.000 επισκέψεις σε δημόσια νοσοκομεία έχουν ματαιωθεί. Κάποιοι θα πεθάνουν. Κάποιοι θα υποστούν μη αναστρέψιμη βλάβη της υγείας τους. Κάποιοι όμως θα αναγκαστούν, αν και ποτέ δε θα σκέφτονταν τον ιδιωτικό τομέα, να πληρώσουν από αυτά που δεν έχουν και να προτιμήσουν τη ζωή τους από το σπίτι τους. Όπως μου είπε κάποιος από αυτούς που ζουν με μια σύνταξη πριν λίγες ημέρες «γιατρέ για τη ζωή μου θα πουλήσω και το σπίτι μου γιατί αν πεθάνω τι να το κάνω;»
Και τι θα μπορούσε να γίνει; Το πολύ απλό για μια διοίκηση που δεν θέλει να σπάσει αυγά. Να ορίσει ότι κάποιο ποσοστό των ιδιωτικών κλινών θα αποζημιώνεται μέσω ΕΟΠΥΥ σε πραγματικές τιμές κόστους χωρίς τα υπερκέρδη που τώρα αποθησαυρίζουν τα ιδιωτικά θεραπευτήρια. Τα κρατήσαμε καθαρά από κορονοϊό, δεν τα υποχρεώσαμε να υποστούν τα δεινά της πανδημίας ας μην κερδοσκοπούν όμως όταν όλοι χανόμαστε. Για πραγματική επίταξη ούτε να το συζητάμε. Αυτά δεν τα κάνουν σε καιρούς διαπλοκής γιατί έρχονται και εκλογές.
Κάθε φορά που γράφω τέτοια άρθρα δέχομαι επιθέσεις από συναδέλφους και όχι μόνο.
Και τώρα κάτι που χρωστώ για το τέλος. Κάθε φορά που γράφω τέτοια άρθρα δέχομαι επιθέσεις από συναδέλφους και όχι μόνο. Με αποκαλούν προδότη, κομπλεξικό και πολέμιο του κλάδου μου. Άλλοι μου λένε να μη μιλάω γιατί κινδυνεύω. Συνάδελφοι και φίλοι που ξέρω ότι με αγαπάνε μου στέλνουν ένα ολιγόλογο μήνυμα «Να προσέχεις». Να εξηγηθώ. Και τον κλάδο τον αγαπάω και αισθάνομαι υπερήφανος που είμαι ιατρός. Και κανένα δε ζηλεύω και πολύ ευχαριστημένος είμαι γι’ αυτό το απλό και ταπεινό που κάνω. Δίπλα στο όνομά μου δε βάζω άλλο τίτλο στη κάρτα μου παρά μόνο ιατρός- καρδιολόγος.
Τα διεθυντιλίκια τα παράτησα και τα ξέχασα γιατί απαιτούν πολλούς συμβιβασμούς και τους ακαδημαϊκούς τίτλους τους απέκτησα όχι για να τους εξαργυρώσω αλλά για να γίνω καλύτερος. Και τον ιδιωτικό τομέα το σέβομαι γιατί εργάστηκα χρόνια σε αυτόν και νομίζω ότι κι εκεί σώζονται καθημερινά πολλές ζωές. Όμως «φίλος Πλάτων, φιλτάτη η αλήθεια». Έχουμε όλοι την υποχρέωση να προστατεύσουμε αυτόν για τον οποίο υπάρχουμε: τον απλό ασθενή μας. Κάθε άλλη σκοπιμότητα μας καθιστά επίορκους. Στο κάτω κάτω η αλήθεια και η διάθεση να αρέσουμε σε όλους δεν είναι στις μέρες μας συμβατές. Ας πούμε λοιπόν ότι προτιμάμε την πρώτη.