Εμβολιασμός κατά κορονοϊού.
(Εμβολιασμός κατά κορονοϊού) Είναι αλήθεια ότι όσο εμείς συζητάμε για το εμβόλιο και τους προβληματισμούς μας πάνω σε αυτό στη χώρα μας χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από το ανεπαρκές σύστημα υγείας και οι περιγραφές που φτάνουν μέχρι τα αυτιά μας ντροπιάζουν κάθε έννοια πολιτισμού. Είμαστε όμως όπως φαίνεται ένας λαός που του αρέσει περισσότερο η συζήτηση από τη δράση και έτσι πάψαμε πια να ασχολούμαστε με τη ζοφερή πραγματικότητα και αρκεστήκαμε να μιλάμε για κάτι που μέχρι το επόμενο φθινόπωρο δε θα αλλάξει πρακτικά καθόλου τα μεγέθη και τους αριθμούς των θυμάτων. Επειδή ο αντιπερισπασμός είναι γνωστή μέθοδος άμυνας και θεωρώ ότι μας έχουν παρασύρει, θα ολοκληρώσουμε σήμερα την πρώτη σειρά των άρθρων μας πάνω στο θέμα των εμβολίων. Θα επανέλθουμε όμως όταν χρειαστεί.
Εμβολιασμός κατά κορονοϊού.Τελικά να το κάνουμε ή όχι το εμβόλιο;
Οι σημερινές σκέψεις μας θα περιστραφούν γύρω από το πρακτικό ερώτημα: «Τελικά να το κάνουμε ή όχι το εμβόλιο;» Είπα και σε προηγούμενο άρθρο ότι η απόφαση είναι ατομική. Κάποιος μου ανταπάντησε ότι είναι θέμα κοινωνικής ευθύνης. Επιμένω πως όχι, είναι θέμα ατομικό. Από τη στιγμή που φαίνεται ότι δεν προστατεύει τους άλλους αλλά μόνο τον εμβολιαζόμενο, δεν εμπλέκει κανέναν άλλον στην απόφαση. Ο εμβολιαζόμενος συνεχίζει να μεταδίδει άρα τα περί κοινωνικής ευθύνης είναι όμορφα λόγια σαν τον περίφημο εθελοντισμό που όπως δεν μας είπαν ήταν μια καλοστημένη απάτη δημοσιότητας, οικονομικών οφελών και επαγγελματικής ανέλιξης όπως θα καταδείξουμε σε μελλοντικό άρθρο μας. Να το κάνουμε λοιπόν το εμβόλιο; Αυτό με ρωτούν όλοι όσοι μιλούν μαζί μου ασθενείς, συγγενείς και φίλοι. Ας δούμε μερικές ακόμη «λεπτομέρειες» που θα μας βοηθήσουν να αποφασίσουμε.
Εμβολιασμός κατά κορονοϊού.Τα mRNA εμβόλια.
Μια πρώτη ερώτηση που πρέπει να απαντήσουμε είναι αν το εμβόλιο είναι αποτελεσματικό και για πόσο. Οι υποστηριχτές του ακίνδυνου για το DNA μας εμβολίου υποστηρίζουν ότι το mRNA του ιού που διοχετεύουμε στον οργανισμό μας γρήγορα θα καταστραφεί άρα θα σταματήσει να δρα. Αυτό όμως αν συμβαίνει θα έχει σοβαρό αντίκτυπο στην αποτελεσματικότητα και τη διάρκεια του εμβολίου αφού η ανοσοποίηση θα είναι σύντομη όσο διαρκεί η παραγωγή από το RNA της πρωτεΐνης του ιού. Αν δεν υπάρχουν κύτταρα μνήμης που να διατηρούν την ανοσία μακροχρόνια αυτή θα τελειώνει σε λίγους μήνες. Αν υπάρχουν κύτταρα μακροχρόνιας μνήμης τότε δε χρειάζεται ο εμβολιασμός σε όσους έχουν ήδη νοσήσει. Επομένως -και οι εταιρείες το λένε καθαρά- ο εμβολιασμός θα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε μερικούς μήνες.
Εμβολιασμός κατά κορονοϊού.Τα κλασικά εμβόλια.
Και όχι μόνο αυτό. Με τα κλασικά εμβόλια χορηγούμε τον ιό αδρανοποιημένο ή νεκρό και ο οργανισμός μπορεί να αντιδρά έναντι του συνόλου του και να φτιάχνει αντισώματα. Με τα εμβόλια που έχουμε στη διάθεσή μας μόνο ένα τμήμα του ιού παράγεται (η λεγόμενη ακίδα με την οποία συνδέεται και μπαίνει στο κύτταρο) οπότε αν αυτή μεταλλαχθεί όπως συνέβη πρόσφατα και αλλάξει μορφή θα πρέπει να ξαναεμβολιστούμε έναντι της νέας μετάλλαξης. Το είπαν ήδη οι εταιρείες. Θα φτιάξουμε ένα νέο εμβόλιο για τη μετάλλαξη όταν χρειαστεί.
Άρα θα κάνουμε το πρώτο εμβόλιο για την κλασική μορφή του ιού και ένα ακόμη για τη μεταλλαγμένη. Όσο μάλιστα μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ανοσοποιείται τόσο πιο πολύ ο ιός θα πιέζεται για να επιβιώσει να μεταλλάσσεται συχνά και θα έχουμε την ανάγκη συνεχούς εμβολιασμού. Οι εταιρείες θα τρίβουν τα χέρια τους και οι οικονομίες και οι κοινωνίες θα είναι όμηροί τους. Άρα όσοι φοβούνται για συνεχή παρουσία του γενετικού υλικού του ιού στον οργανισμό μας ίσως είναι τελικά θιασώτες μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας του εμβολίου από όσους πιστεύουν ότι είναι ακίνδυνο.
Τα εμβόλια σε μικρές ηλικίες και σε εγκύους.
Τα εμβόλια δε θα γίνουν σε όσους είναι κάτω των 16 ετών και στις εγκύους. Γιατί; Γιατί σε αυτές τις ομάδες δεν έχει δοκιμαστεί το εμβόλιο στις κλινικές δοκιμές. Επί το πλείστον το εμβόλιο δοκιμάστηκε σε υγιείς και νέους. Σε ποιους θα γίνει όμως αρχικά; Εκτός από τους υγειονομικούς θα γίνει κατά τις προαναγγελίες σε ηλικιωμένους και ευπαθείς. Θα είναι ασφαλές αφού δεν έχει δοκιμαστεί σε αυτούς τους ανθρώπους; Ας δούμε τι αναφέρεται κυνικά στην προσωρινή έγκριση του FDA στη σελίδα 48: «Θα ήταν απαραίτητος ένας μεγαλύτερος αριθμός ατόμων υψηλού κινδύνου απ’ την covid-19 και μεγαλύτερα ποσοστά προσβολής για να πιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα του εμβολίου απέναντι στη θνησιμότητα.
Ωστόσο, άλλα εμβόλια (όπως για την γρίπη) που είναι αποτελεσματικά απέναντι στην ασθένεια φαίνονται ότι περιορίζουν επίσης τους θανάτους σχετικά με την ασθένεια. Τα οφέλη στην πρόληψη θανάτων θα πρέπει να εκτιμηθούν σε μεγάλες παρατηρησιακές μελέτες μετά την έγκριση.» Αυθαίρετα τα εμβόλια του κορονοϊού συγκρίνονται με αυτά της γρίπης και η χορήγησή τους θα μας αποδείξει αν έχουμε δίκαιο στις υποθέσεις μας. Είναι αυτό ή όχι πείραμα σε έναν ευαίσθητο πληθυσμό; Είναι ηθικό; Ας μας απαντήσουν οι αρμόδιοι.
Ο εμβολιασμός σε όσους έχουν ανοσολογική ανεπάρκεια λόγω σοβαρών νοσημάτων.
Να γίνει το εμβόλιο σε όσους έχουν ανοσολογική ανεπάρκεια λόγω σοβαρών νοσημάτων (καρκίνων, αιματολογικών νόσων, ασθενειών του ανοσοποιητικού συστήματος); Στη σελίδα 49 της προσωρινής έγκρισης του FDA διαβάζουμε: «Τα διαθέσιμα στοιχεία δεν δείχνουν έναν κίνδυνο ασθένειας μεγάλης βαρύτητας που να οφείλεται στο εμβόλιο, και αντίθετα δείχνουν αποτελεσματικότητα απέναντι στις βαριές μορφές της ασθένειας κατά την διαθέσιμη χρονική περίοδο της έρευνας. Ωστόσο, ο κίνδυνος εμφάνισης, με τον καιρό, μιας ασθένειας μεγάλης βαρύτητας που να οφείλεται στο εμβόλιο, πιθανόν σχετιζόμενης με την μειωμένη ανοσία, παραμένει άγνωστος και πρέπει να αξιολογηθεί παραπάνω σε εξελισσόμενες κλινικές δοκιμές και παρατηρησιακές μελέτης που θα μπορούσαν να γίνουν μετά την έγκριση». Δηλαδή κάντε το εμβόλιο και βλέπουμε.
Αναφορές από την προσωρινή έγκριση του FDA.
Στη σελίδα 38 της προσωρινής έγκρισης του FDA διαβάζουμε: «Οι αναφορές σε λεμφαδενοπάθεια ήταν αξιοσημείωτα περισσότερες στην ομάδα που εμβολιάστηκε (64 περιπτώσεις) σε σχέση με την ομάδα placebo (6 περιπτώσεις), πράγμα που εύλογα σχετίζεται με το εμβόλιο. Αναφέρθηκαν 4 περιπτώσεις παράλυσης του νεύρου του προσώπου (παράλυση Bell) στην ομάδα του κανονικού εμβολιασμού και καμία στην ομάδα placebo. Η μία περίπτωση (εμφάνιση 3 ημέρες μετά τον εμβολιασμό) αναφέρθηκε σαν λήξασα 3 ημέρες μετά την εμφάνισή της, ενώ οι άλλες 3 αναφέρθηκαν σαν συνεχιζόμενες ή επιλυόμενες ως τις 14 Νοέμβρη 2020 οπότε τελείωσαν τα δεδομένα, με διάρκεια 10, 15 και 21 ημέρες αντίστοιχα.
Η παρατηρούμενη συχνότητα των παραλύσεων Bell στην ομάδα εμβολιασμού είναι συμβατή με το αναμενόμενο ποσοστό εμφάνισής της στον γενικό πληθυσμό, αλλά ο FDA θα προτείνει παρακολούθηση για περιπτώσεις παράλυσης Bell κατά την ανάπτυξη του εμβολιασμού σε μεγαλύτερους πληθυσμούς.» Στη σελίδα 49 διαβάζουμε: «Μετά την έγκριση του εμβολίου, η χρήση του σε μεγάλους αριθμούς ατόμων μπορεί να αποκαλύψει επιπλέον, πιθανόν λιγότερο συχνές ή/και περισσότερο σοβαρές παρενέργειες που δεν εντοπίστηκαν ως τώρα στον πληθυσμό που συμμετείχε στις δοκιμές των σχεδόν 44.000 συμμετεχόντων. Η ενεργητική και παθητική παρακολούθηση της ασφάλειας θα συνεχιστεί μετά την έγκριση για τον εντοπισμό νέων σημαδιών.» Είναι προφανές ότι έχουμε να μάθουμε πολλά από τον εμβολιασμό στο γενικό πληθυσμό. Εκεί θα γίνει η τελική δοκιμή.
Ο εμβολιασμός αυτή τη στιγμή είναι ατομική υπόθεση.
Μα εμβολιάζεται όλη η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία θα αντιτείνει κάποιος. Ας μην το σχολιάσουμε. Θυμάμαι τους υπουργούς που έτρωγαν κοτόπουλα με διοξίνη για να αποδείξουν ότι είναι ακίνδυνα και βοδινό κρέας την εποχή των τρελών αγελάδων. Τα επικοινωνιακά τερτίπια δεν έχουν θέση στην επιστημονική συζήτηση.
Τελικά όμως δεν απαντήσαμε στο ερώτημα του τίτλου. Να το κάνουμε το εμβόλιο; Αν σε ένα κτίριο που φλέγεται κάποιος βρίσκεται στον πρώτο όροφο και έχει την επιλογή να πηδήξει για να σωθεί με όσο ρίσκο αυτό συνεπάγεται ή να περιμένει, η επιλογή εξαρτάται από τον κίνδυνο που διατρέχει. Αν κινδυνεύει άμεσα, θα πηδήξει. Αν αισθάνεται ότι δεν κινδυνεύει άμεσα μπορεί να περιμένει μέχρι να εξελιχθούν τα πράγματα και να αποφασίσει ανάλογα.