ΜΕΘ και κορονοϊός.Θεοί ή εγκληματίες;
(ΜΕΘ και κορονοϊός) Το ερώτημα του τίτλου ίσως φαίνεται σκληρό. Όμως δεν είναι. Είναι απόλυτα ρεαλιστικό και εκφράζει την πραγματικότητα που έζησα περισσότερες από δύο δεκαετίες στο χώρο της ΜΕΘ. Και μπορεί να μην ήταν ορατό στους μη γνωρίζοντες τα μυστικά της Εντατικής γιατί καλύπτονταν πίσω από μία σκληρή «κανονικότητα» όπως την περιγράψαμε στο προηγούμενο άρθρο μας αλλά ήρθε η πανδημία του κορονοϊού και αποκάλυψε γυμνή την αλήθεια. Και σας είχα υποσχεθεί στο άρθρο αυτό ότι θα κάναμε πρακτική εφαρμογή όσων γράφαμε για να κατανοήσετε όσα διαμείφθηκαν τις ημέρες που προηγήθηκαν στον τόπο μας.
ΜΕΘ και κορονοϊός.Διαθεσιμότητα εν μέσω πανδημίας.
Οι ΜΕΘ όπως είχαμε αναφέρει είναι χώροι υποστήριξης βαριά πασχόντων που σε μια κρίσιμη καμπή της ασθένειάς τους χρειάζονται βοήθεια από μια σειρά από μηχανήματα και εξειδικευμένο προσωπικό. Στην περίπτωση του κορονοϊού που εκδηλώνεται με βαριά πνευμονία και πολυοργανική ανεπάρκεια (ανεπάρκεια νεφρών καρδιάς, ήπατος και άλλων οργάνων) σε μικρό αλλά υπολογίσιμο σε απόλυτους αριθμούς ποσοστό των ασθενών κάποια στιγμή η ΜΕΘ αναδεικνύεται σε σανίδα σωτηρίας για τη ζωή τους. Η διαθεσιμότητά της είναι μια ελπίδα ενώ η απουσία της είναι καταδίκη σε θάνατο. Ο αναπνευστήρας, ο τεχνητός νεφρός, η εξειδικευμένη αγωγή που χρειάζεται συνεχή παρακολούθηση, ο αναλυτής αερίων αίματος είναι συνώνυμος της ζωή γι’ αυτούς Χρειάζεται λοιπόν να υπάρχουν διαθέσιμες και καλά επανδρωμένες κλίνες Εντατικής για να υποστηριχθούν οι βαριά πάσχοντες.
ΜΕΘ και κορονοϊός.Η πανδημία μας βρήκε χωρίς υποδομές.Η περίπτωση της Βόρειας Ελλάδας.
Για να δούμε λοιπόν τι συνέβη. Όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν η πρώτη φάση της πανδημίας μας βρήκε χωρίς υποδομές. Και αντί να εκμεταλλευτούμε το χρόνο που τον πληρώσαμε πολύ ακριβά με την οικονομική και κοινωνική αιμορραγία στην οποία υποχρεωθήκαμε, αφήσαμε τις εβδομάδες να κυλήσουν και η δεύτερη φάση μας αιφνιδίασε. Τα αποσπασματικά και σπασμωδικά μέτρα που πήραμε τα έχουμε περιγράψει. Η επιβάρυνση μιας ιδιαίτερα ανοχύρωτης περιοχής της χώρας, της Βόρειας Ελλάδας παρέλυσε το σύστημα το οποίο και κατέρρευσε. Όμως οι πολιτικοί είχαν άλλη γνώμη. Έπρεπε να κατασκευάσουν ένα αφήγημα που να τους απαλλάσσει από τις ευθύνες τους.
Με σύμμαχο τα εξαγορασμένα ΜΜΕ το σενάριο ήταν έτοιμο. Ποτέ δε θα αναφερθεί ότι τα κρεββάτια της ΜΕΘ ήσαν γεμάτα. Στα δημοσιεύματα της εποχής περιγραφόταν η κατάσταση ως ελεγχόμενη αφού μέχρι το 99% των κλινών ΜΕΘ γέμισαν. Ποτέ το 100%. Κι ας ακούγονταν απεγνωσμένες φωνές όπως της Δράμας ή του Νοσοκομείου Παπανικολάου ότι άνθρωποι πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ. Όμως οι αριθμοί ήρθαν να διαψεύσουν τα σενάρια και είναι αμείλικτοι. Το 80% των θυμάτων του κορονοϊού πέθαναν εκτός ΜΕΘ. Πως να δικαιολογηθεί αυτό το γεγονός;
ΜΕΘ και κορονοϊός.Οι δηλώσεις του υφυπουργού υγείας.
Ελάτε να δούμε και να κλάψουμε. Ο υφυπουργός Υγείας ερωτηθείς λέει ότι κλίνες ΜΕΘ υπήρχαν διαθέσιμες γιατί το σύστημα άντεξε αλλά οι ιατροί με επιστημονικά κριτήρια επέλεξαν να μη νοσηλεύσουν τους ασθενείς τους σε Εντατικές. Αυτό εξάλλου έγινε και σε χώρες του εξωτερικού, συμπλήρωσε. (Η γνωστή εξ αρχής ιστορία ότι είμαστε μια χώρα που σε σχέση με άλλες τα πήγε πολύ καλά). Οι ιατροί αντέδρασαν χαλαρά.
Γνωστοί επαναστάτες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς υποσχέθηκαν ότι θα ρωτήσουν τους νομικούς τους συμβούλους για να προχωρήσουν σε μηνύσεις που δεν υποβλήθηκαν ποτέ, η γνωστή πια τηλεστάρ πρόεδρος των νοσοκομειακών ιατρών (που έχει μεταβληθεί σε Έφη Θώδη των ημερών μέχρι να την κάψουν και αυτή) είπε ότι μάλλον ο υφυπουργός έκανε κάποιο λεκτικό ολίσθημα που θα το επανορθώσει, ο υφυπουργός είπε κατά τα γνωστά ότι τα λεγόμενά του παρερμηνεύθηκαν και την άλλη μέρα ο υπουργός Υγείας έκλαψε μπροστά στην κάμερα αποκαλώντας το προσωπικό των νοσοκομείων ήρωες και αδέλφια του. Μόνο οι νοσοκομειακοί ιατροί της Θεσσαλονίκης ως παθόντες έβγαλαν μια πιο δυναμική ανακοίνωση ανακαλώντας την πολιτική ηγεσία σε τάξη αλλά η φωνή τους πνίγηκε.
Η αντιδράσεις των γιατρών.
Τι έγινε; Μα η διαπλοκή συμφερόντων σε επίπεδο ηγεσίας για μια ακόμη φορά θριάμβευσε. Ο υφυπουργός μαζί με την καταγγελία του άφησε να αιωρείται και μια απειλή. Ότι θα μπορούσε αλλά δε θα το κάνει, να αναζητήσει ευθύνες για τυχόν παραλείψεις. Οι νοσοκομειακοί του ανταπάντησαν ότι θα αναφερθούν στις ανεπάρκειες του συστήματος αλλά μάλλον δε θα το κάνουν, ενώ οι επικεφαλής τους συνδικαλιστές έχουν ήδη ενσωματωθεί με ποικίλα οφέλη ως κρατικοδίαιτοι σύμβουλοι στο σώμα των ειδικών, με «ειδική» αποστολή. Και πολλοί από τους ιατρούς είναι διχασμένοι. Να πάρουν θέση ή όχι;. Εξάλλου δημόσιοι υπάλληλοι είναι και μπορεί να βρεθούν μπλεγμένοι σε τίποτε ΕΔΕ.
Το 80% των θυμάτων του κορονοϊού πέθαναν εκτός ΜΕΘ.
Ας δούμε λοιπόν το ρόλο των τελευταίων. Σε πολλές επαρχιακές πόλεις λίγο προ της κρίσης του δεύτερου κύματος του κορονοϊού δεν υπήρχαν καθόλου κλίνες ΜΕΘ. Πάνω στον πανικό δημιουργήθηκαν κατ’ όνομα μερικές μη επαρκείς ούτε ποιοτικά ούτε ποσοτικά. Στην αιχμή της κρίσης ήσαν ανεπαρκέστατες. Τι λοιπόν να κάνουν; Στα μεγάλα αστικά κέντρα επίσης δε μπορούσαν να διακομίσουν. Οι απαντήσεις ήσαν αρνητικές. Δεν υπάρχουν διαθέσιμα κρεβάτια. Βγάλτε τα πέρα μόνοι σας. Και μπροστά στο αδιέξοδο έπαιρναν αποφάσεις θεών ή εγκληματιών με το ελαφρυντικό της ανωτέρας βίας. Αυτός είναι ηλικιωμένος, αυτός έχει σοβαρό υποκείμενο νόσημα, αυτός είναι βαριά. «Μην τον διασωληνώνετε κι αφήστε τον να πεθάνει. Να μην ταλαιπωρείται ο άνθρωπος.».
« Διασωληνώστε τον και αφήστε τον στο κρεβάτι του να πεθάνει ήσυχα. Να ξεκουραστεί». Οι συγγενείς, που σε άλλες περιπτώσεις ήσαν η ενοχλητική «φωνή της συνειδήσεώς τους» τώρα λόγω μέτρων ήσαν μακριά. Ένα τηλεφώνημα: «Ο πατέρας σας δυστυχώς δεν άντεξε. Κάναμε ότι μπορούσαμε» «Η μητέρα σας λόγω πολλών επιπλοκών κατέληξε. Τα συλλυπητήριά μας». Και παραλάμβαναν τους συγγενείς σε επτασφράγιστο φέρετρο τυλιγμένο (γιατί άραγε;) με ειδικό περιτύλιγμα δανεισμένο από κάποιο πρωτόκολλο για τον τρομερό ιό έμπολα. Και έτσι όλα καλά. Δε θίξαμε το σύστημα, κάναμε τη δουλειά μας, καλύψαμε την κατάσταση. Σε μερικές μόνο περιπτώσεις αναγκάστηκαν να μεταφέρουν ασθενείς από Καρδίτσα σε Χαλκίδα και από Λάρισα σε Κόρινθο. Αλλά και πάλι ο υπουργός μετέβαλε την κατάντια σε θρίαμβο. Όλη η Ελλάδα είναι μια υγειονομική περιφέρεια δήλωσε. Και τα τρένα του αίσχους που θα μετέφεραν διασωληνωμένους από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα δε χρειάστηκαν. Το 80% των ανθρώπων δε χρειάστηκαν ΜΕΘ για να πεθάνουν. Πέθαναν στα κρεβάτια τους!!!
Το 80% των θυμάτων του κορονοϊού πέθαναν εκτός ΜΕΘ: ή ανεπάρκεια ή έγκλημα.
Η αλήθεια δεν κρύβεται. Αν το 80% των θανόντων δε χρειαζόταν ΜΕΘ, γιατί οι ιατροί έτσι έκριναν, τότε όχι απλά είναι ανεπαρκείς αλλά και υπεύθυνοι συντελεσθέντος εγκλήματος. Αν έκριναν ότι χρειάζονταν αλλά δε βρήκαν διαθέσιμη τότε το έγκλημα συντελέστηκε από τους αρμοδίους. Πάντως σίγουρα είναι αδύνατο το 80% των ασθενών που πέθαναν να μην πληρούσε κριτήρια εισαγωγής σε ΜΕΘ από τη στιγμή που – με όλο το σεβασμό- νοσηλεύθηκαν σε ΜΕΘ ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας που διάγει τη δέκατη δεκαετία της ζωής του και σε ΜΑΦ ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών που διάγει την ένατη δεκαετία της ζωής του, αμφότεροι με ήπια συμπτώματα. Και καλώς νοσηλεύθηκαν ανεξαρτήτως ηλικίας ως κορυφαία πρόσωπα της εκκλησίας. Όμως με τα κριτήρια που επικαλείται ο υφυπουργός πολύ φοβάμαι ότι αυτοί δεν πληρούσαν κριτήρια νοσηλείας σε ΜΕΘ και όχι οι 4000 νεκροί της πανδημίας.
Οι πανηγυρισμοί για τους θανάτους ασθενών.
Κάτι σάπιο υπάρχει στην κοινωνία μας όταν οι ορκισμένοι να υπερασπίζονται τη ζωή υγειονομικοί και άρχοντες της πολιτείας συμφωνούν τελικά σε ένα πράγμα. Δε χρειαζόμαστε ΜΕΘ για να πεθάνουμε. Πετύχαμε το ακατόρθωτο. Οι ασθενείς να πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ κι εμείς να πανηγυρίζουμε. Ας το σκεφθούμε γιατί ίσως έχουμε κι εμείς γέροντες γονείς ή ηλικία και προβλήματα υγείας που θα μας καταστήσουν τα επόμενα υποψήφια θύματα όποια πολιτική ή άλλη σκοπιμότητα κι αν μας κάνει να υπερασπιζόμαστε μια τέτοια κατάσταση. Πρέπει να διαμαρτυρηθούμε και να καλέσουμε να αναμειχθεί η δικαιοσύνη. Το χρωστάμε στο κάτω κάτω στους νεκρούς μας.