Νικόλαος Παναγιωτόπουλος

Κράτος ιδιώτες και κορονοϊός : Η ιστορία ενός συναδέλφου ιατρού.

(Κράτος ιδιώτες και κορονοϊός) Ένας συνάδελφος μου διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία:

Το ιατρείο μου δεν πηγαίνει καλά τον τελευταίο καιρό. Κάτι τα λειτουργικά μου έξοδα που αυξήθηκαν σημαντικά, κάτι το κέρδος που έπρεπε να διατηρηθεί στα ύψη του παρελθόντος, με οδήγησαν σε αμοιβές ανά επίσκεψη που λίγοι μπορούσαν να πληρώσουν. Έτσι έβλεπα τον τελευταίο καιρό τεράστια κενά στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα ασθενών που μου δημιουργούσαν φόβο άγχος και ανασφάλεια Η πανδημία του κορονοϊού με αποτελείωσε. Οι ασθενείς φοβόντουσαν να έρθουν στο ιατρείο κι εγώ φοβόμουν μήπως υπάρξει κάποιο κρούσμα που θα με αναγκάσει να μπω εγώ και ο χώρος σε καραντίνα με ανυπολόγιστη ζημιά. Αντιμετώπιζα το φάσμα της πτώχευσης. Ώσπου ήρθε ο από μηχανής θεός να δώσει την καλύτερη λύση.

Κράτος ιδιώτες και κορονοϊός: Γνωριμίες και εξυπηρετήσεις από παράγοντες του κρατικού μηχανισμού.

Κάποιες γνωριμίες και παλιές αμοιβαίες εξυπηρετήσεις με παράγοντες του κρατικού μηχανισμού οδήγησαν σε μια εξαιρετικά επωφελή συμφωνία. Τις κενές ώρες των ραντεβού θα συμπληρώσουν ασθενείς σταλμένοι από τις κρατικές δομές που λόγω πανδημίας είναι υπερφορτωμένες. Η κατεύθυνσή τους προς το ιατρείο μου θα είναι προνομιακή και η αμοιβή μου εξασφαλισμένη. Δε θα πληρώνομαι από τους ασθενείς αλλά από το κράτος. Δε θα παίρνω την υψηλή αμοιβή που παίρνω στους ιδιωτικούς μου ασθενείς αλλά στην κατανάλωση βρίσκεται το κέρδος. Βέβαια κάναμε μερικές διευκρινήσεις. Όσοι ασθενείς που θα στέλνονται στο ιατρείο μου θα είναι «καθαροί», ελεγμένοι από κορονοϊό, μη μας μολύνουν το χώρο και δε μπορούμε να βλέπουμε την ιδιωτική μας πελατεία.

Κράτος ιδιώτες και κορονοϊός:Τα “μολυσμένα” περιστατικά θα μείνουν στο δημόσιο.

Τα «μολυσμένα» περιστατικά θα μείνουν στο δημόσιο. Δεύτερον όσοι έρχονται από το δημόσιο θα καλύπτουν μόνο συγκεκριμένα ραντεβού, τα κενά. Εγώ θα συνεχίσω να βλέπω τους πλουσιότερους ατομικούς μου ασθενείς τις υπόλοιπες ώρες. Το υπουργείο μπορεί να θριαμβολογήσει ελεύθερα. Για να κλείσει το στόμα της αντιπολίτευσης θα ανακοινώσει ότι επιτάσσει το ιατρείο μου και έτσι θα δώσει λύση στο πρόβλημα της υπερπλήρωσης των νοσοκομείων. Θα δηλώσει μάλιστα θριαμβευτικά ότι είναι η πρώτη κυβέρνηση που επιτάσσει ιδιωτικές δομές υγείας. Όσοι δε γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα θα θαυμάσουν την ευελιξία του υπουργού και της κυβέρνησης. Όλοι κερδισμένοι θα είμαστε.

Κράτος ιδιώτες και κορονοϊός:Η κοινωνική ευαισθησία των ιδιωτικών ιατρείων.

Για να εκμεταλλευτώ ακόμη περισσότερα τις καταστάσεις έβγαλα στον τύπο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανακοίνωση δακρύβρεχτη. Το ιατρείο μου με κοινωνική ευαισθησία θα δέχεται πλέον  non- covid ασθενείς από κρατικές δομές που αδυνατούν λόγω της πανδημίας να νοσηλευθούν εκεί. Ο αριθμός των ασθενών που μπορώ να δεχθώ βέβαια είναι συγκεκριμένος αλλά με ένα υπολογισμό θα απαλλάξει το σύστημα υγείας από αρκετές δεκάδες ασθενών και την ανάλογη πίεση . Χρόνια τώρα το ιατρείο μου με αγάπη στον άνθρωπο είναι κοντά στο δοκιμαζόμενο Έλληνα ασθενή άσχετα αν εκκρεμούν αρκετές δεκάδες αγωγές σε κάποιους που δεν μπορέσαν να μου πληρώσουν τους υπέρογκους λογαριασμούς που τους χρέωσα και αρκετές εκατοντάδες ανθρώπωνξεπουλήθηκαν για να το κάνουν.

Οι φίλοι μου αλλά και αρκετοί αφελείς παραλήρησαν. Μπράβο στο γιατρό, μπράβο στον άνθρωπο, τέτοιους χρειαζόμαστε για να ζήσουμε σε μια καλύτερη κοινωνία. Εγώ ταπεινά απέφυγα να απαντήσω. Έδειξα προς το μέρος του υπουργείου. Χάρις στην εμπνευσμένη ηγεσία της κυβέρνησης αυτής γίνονται μοναδικά και πρωτοποριακά πράγματα στον τόπο μας.

Όλοι κερδισμένοι.

Όλοι λοιπόν κερδισμένοι. Εγώ χωρίς να χάσω τίποτε οικειοποιήθηκα τον τίτλο του ευαίσθητου ιατρού και ανθρώπου, αύξησα με σίγουρο τρόπο το εισόδημά μου, κάλυψα τα κενά ραντεβού του ιατρείου μου και κράτησα καθαρό και ασφαλές το εργασιακό μου περιβάλλον. Από την άλλη πλευρά ο χρηματοδότης μου, η ελληνική κυβέρνηση πρόβαλλε το ανθρωπιστικό προσωπείο  της, πούλησε σκληράδα προς τους ιδιώτες χρηματοδοτώντας τους κάτω από το τραπέζι και φάνηκε αποτελεσματική προς τους ψηφοφόρους της. Αυτό μου είπε με ύφος θριαμβευτικό ο έμπειρος συνάδελφος Όλοι κερδισμένοι. Όμως ο απλός πολίτης και αιμοδότης της οικονομίας χαμένος. Γιατί τα χρήματα με τα οποία θα μπορούσαν να στηθούν οι υποδομές για ένα αξιοπρεπές δημόσιο σύστημα, χρόνια τώρα μέσω διαφόρων συμβάσεων περνά στις τσέπες μεγαλοϊδιωτών.

Τι ζητούν οι υπουργοί στις φιέστες των ιδιωτικών θεραπευτηρίων;

Πριν από ένα χρόνο ένα άρθρο μας με τίτλο «Τι ζητούν οι υπουργοί  στις φιέστες των ιδιωτικών θεραπευτηρίων;» -με κάποιες παρεμβάσεις είναι αλήθεια- μετά από σχετική συζήτηση δημοσιεύτηκε σε μια ειδησεογραφική ιστοσελίδα. Εκεί περιγράψαμε τη χρόνια παθογένεια της διαπλοκής δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Εκεί τονίσαμε ότι δύο πρέπει να είναι οι υγιείς επιδιώξεις μιας κυβέρνησης: έλεγχος στον ιδιωτικό τομέα και χτίσιμο ενός σοβαρού και αξιόπιστου συστήματος για όλο το λαό. Δεν ξεχνάμε βέβαια ότι οι κυβερνώντες αφού εξελέγησαν με  σύνθημα τη συρρίκνωση του δημοσίου προς όφελος του ιδιωτικού τομέα ξαφνικά λόγω πανδημίας ανακάλυψαν την αξία του δημοσίου συστήματος.

Μόνο που πολύ φοβάμαι και μακάρι να βγω ψεύτης,  ότι μόλις περάσει ο κίνδυνος θα ξεχαστούν τα μεγάλα λόγια  και θα αφεθεί και πάλι το ΕΣΥ στην τύχη του. Και δεν είναι απλώς εκτίμηση αλλά βεβαιότητα. Αφού εν μέσω πανδημίας η διαπλοκή καλά κρατεί ο καθένας καταλαβαίνει τι θα γίνει σε συνθήκες ηρεμίας.  Τα χειρουργεία στο δημόσιο τομέα λόγω πανδημίας μειώνονται κατά 80%. Οι υπόλοιποι ασθενείς με όλα τα συνήθη προβλήματα υγείας φοβούνται να πλησιάσουν τα «μολυσμένα» κρατικά νοσοκομεία. Που θα πάνε όλοι αυτοί; Ή θα πεθάνουν στο σπίτι ή θα πληρώσουν τον «καθαρό» ιδιωτικό τομέα. Όπου φτωχός και η μοίρα του. Το ιατρείο του συναδέλφου πάντως θα είναι πάντα κερδισμένο.

Υ.Γ1. Ευχαριστώ πολύ ένα φίλο, επιτυχημένο επιχειρηματία που μου θύμισε τη φράση του πολύ Μποδοσάκη που ερωτηθείς αν είναι δεξιός ή αριστερός απάντησε “Εγώ τζάνεμ’ είμαι πάντα με το γκουβέρνο”.

 Υ.Γ.2. Ξαναδιαβάστε το άρθρο βάζοντας στη θέση του ιδιωτικού ιατρείου ένα μεγάλο ιδιωτικό θεραπευτήριο και στη θέση του ιατρού κάποιον μεγαλοκλινικάρχη και θα έχετε μια εικόνα της πραγματικότητας που βιώνουμε.