Νικόλαος Παναγιωτόπουλος

Κορονοϊος και self tests

Σαν έμαθε τη λέξη καλησπέρα
ο παπαγάλος, είπε ξαφνικά:
«Είμαι σοφός, γνωρίζω ελληνικά.
Τί κάθομαι δω πέρα;» 

Την πράσινη ζακέτα του φορεί
και στο συνέδριο των πουλιών πηγαίνει,
για να τους πει μια γνώμη φωτισμένη.
Παίρνει μια στάση λίγο σοβαρή,
ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα,
και τους λέει: «καλησπέρα». 

Ο λόγος του θαυμάστηκε πολύ.
Τί διαβασμένος, λένε, ο παπαγάλος!
Θα ‘ναι σοφός αυτός πολύ μεγάλος,
αφού μπορεί και ανθρώπινα μιλεί.
Απ’ τις Ινδίες φερμένος, ποιος το ξέρει
πόσα βιβλία μαζί του να ‘χη φέρει,
με τί σοφούς εμίλησε, και πόσα
να ξέρη στων γραμματικών τη γλώσσα!
«Κυρ παπαγάλε, θα ‘χωμε την τύχη
ν’ ακούσωμε τί λες και πάρα πέρα;» 

Ο παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει…
μα τί να πη; Ξανάπε: «καλησπέρα».

[πηγή: Zαχαρίας Λ. Παπαντωνίου, Τα χελιδόνια. Ποιήματα για παιδιά, Bιβλιοθήκη Eκπαιδευτικού Oμίλου, Αθήνα 1920, σ. 44]

Κορονοϊος και self tests. Η αντιγραφή.

(Κορονοϊος και self tests) Όσοι ασχολούνται με την εκπαίδευση βρίσκονται πολύ συχνά μπροστά σε κάποιο μαθητή που έχοντας λύσει κατά τύχη μια άσκηση ή αντιγράφοντας τη λύση από κάποιο συμμαθητή του θριαμβολογεί και απαιτεί να βαθμολογηθεί με άριστα και να του αναγνωριστεί ότι ήταν ένα αδικημένο ταλέντο.  Από την αρχή της πανδημίας το κυρίαρχο σύνθημα ήταν ότι επιτέλους στην Ελλάδα υπήρξε σχέδιο και  ότι με οργανωμένο τρόπο επιστήμη και πολιτεία προχώρησαν στη σωτηρία του τόπου και έγιναν πρότυπα παγκοσμίως για το πως διαχειριζόμαστε μια κρίση. Όμως πριν περάσει ένας χρόνος έγινε φανερό ότι ειδικοί και κυβερνώντες έπασχαν από το σύνδρομο του αδιάβαστου που αντέγραψε και στην τύχη έφερε ένα αποτέλεσμα που φάνηκε να τους δικαιώνει μέχρι να αποδειχθεί ότι πίσω από την επικοινωνιακή πολιτική δεν υπήρχε τίποτε.

Κορονοϊος και self tests.Η επιφανειακή πολιτική στη διαχείριση της πανδημίας.

Πολλούς μήνες πριν, στην πρώτη φάση της πανδημίας, τότε που η διασπορά στην κοινότητα ήταν ανύπαρκτη και φυσικά τα κρούσματα και τα θύματα πολύ λίγα είχα επισημάνει σε άρθρο μου ότι η πολιτική μας έναντι της πανδημίας ήταν πολύ επιφανειακή. Έγραφα (συγχωρέστε μου την επιμονή στο πρώτο πρόσωπο αλλά τώρα που οι πολλοί τα μαζεύουν πρέπει να θυμίσουμε ότι εμείς είμαστε περήφανοι για όσα γράφαμε και τιμούμε τους αναγνώστες μας)  τον Απρίλιο το 2020: «Όλο το σκηνικό μου θυμίζει τις παιδικές εικόνες από τα λεγόμενα σπαγγέτι γουέστερν όπου ολόκληρες πόλεις που αναπαριστούσαν την Άγρια Δύση στήνονταν με μόνο σκηνικό την πρόσοψη. Πιο πίσω δεν υπήρχε τίποτε.». Αυτό αποδεικνύεται τις ημέρες που ζούμε.

Ας δούμε το γιατί. Η επιλογή από κοινού των ειδικών και των κυβερνώντων ήταν lockdown παντού. Δεν ξέρω ποιος καθοδηγούσε ποιόν αλλά από τον περασμένο Μάρτιο με εξαίρεση τους καλοκαιρινούς μήνες όλοι υποστήριζαν ότι είναι η μόνη λύση. Μάλιστα χώρες όπως η Σουηδία που ακολούθησε το δικό της δρόμο με μέτρα και ανοιχτή την οικονομική και κοινωνική ζωή δε χάναμε την ευκαιρία να τις κατακεραυνώνουμε και με υποβολιμαία δημοσιεύματα να προσπαθούμε να πείσουμε ότι τελικά θα προσχωρήσουν στο δικό μας τρόπο. Όμως η Σουηδία άντεξε και αν τη συγκρίνουμε όχι μ’ εμάς αλλά με τις παρόμοιες κλιματολογικά, κοινωνικά  και οικονομικά χώρες που εμείς μιμηθήκαμε και κλειστήκαμε, τα πήγε πολύ πολύ καλύτερα.

Κορονοϊος και self tests. Με σχεδιασμό και οργάνωση θα είχαμε νικήσει την πανδημία.

Τα έχουμε ξαναγράψει. Αν είχαμε σοβαρότητα, σχεδιασμό και οργάνωση, η πρόκληση του κορονοϊού θα μας οδηγούσε σε θρίαμβο. Ανοίξαμε τον τουρισμό με ερασιτεχνικό τρόπο και με πενιχρά αποτελέσματα για την οικονομία αλλά τραγικά για τη διασπορά του ιού. Από το καλοκαίρι μας έλεγαν κάποιες ψύχραιμες φωνές διακεκριμένων επιστημόνων του εξωτερικού: μια μικρή μεσογειακή χώρα, χωρίς βαριά βιομηχανία, αγροτική, με κλίμα που ο χειμώνας της μοιάζει με το καλοκαίρι των βορείων χωρών δε μπορεί να ακολουθεί πρότυπα χωρών που το κλίμα και η δομή της κοινωνίας είναι εντελώς αντίθετα. Εμείς όμως ως κουμπούρες μαθητές αντιγράψαμε από αυτούς που θεωρούσαμε τους καλούς μαθητές της τάξης. Μόνο που αντιγράψαμε λάθος.

Αυτή την περίοδο κυβερνώντες και ειδικοί στηρίζουν το άνοιγμα των σχολείων, του λιανεμπορίου και της εστίασης στη διενέργεια ατομικών τεστ στον πληθυσμό. Και μάλιστα προτείνουν στα σχολεία να γίνονται κάθε εβδομάδα τεστ στους εκπαιδευτικούς και μαθητές  και στο λιανεμπόριο και την εστίαση στους εργαζόμενους για να ανοίξουν με ασφάλεια. Αυτό αποτελεί στροφή 180^ο ή μήπως όχι; Λέγεται κωλοτούμπα ή μήπως όχι; Αυτό δεν προτείναμε από την αρχή; Μαζικά τεστ σε χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης για να μπορούμε να λειτουργήσουμε. Σας παρακαλώ διαβάστε την προηγούμενη αρθρογραφία μου για τα σχολεία, για την κοινωνία και την αντίθεσή μου για τα lockdown  ως μέτρων σωτηρίας. Τότε δέχτηκα επιθέσεις και ειρωνίες. Τώρα βέβαια κανείς δε θυμάται τους κακούς που μας έκλεισαν μέσα και μας κατέστρεψαν.

Χωρίς πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας,πάλι κουτουρού πάμε.

Όμως και τώρα μη νομίζετε. Πάλι κουτουρού πάμε. Το μέτρο των τεστ είναι σωστό. Αλλά λόγω έλλειψης σοβαρής πρωτοβάθμιας περίθαλψης γίνεται λάθος. Έχουμε εκτενώς αναφερθεί στη χαμένη ευκαιρία  να φτιάξουμε επιτέλους οργανωμένη πρωτοβάθμια περίθαλψη στη χώρα. Ακόμη και τους υπάρχοντες ιδιώτες ιατρούς που έχουν στο ιατρείο τους στήσει αυτό που λείπει από τον κρατικό σχεδιασμό τους επιτάσσουμε για να τους ρίξουμε  σε μια χοάνη που λέγεται τριτοβάθμιο ΕΣΥ και καταπίνει τα πάντα. Τα διάδοχα του ΙΚΑ αστικά κέντρα υγείας τα κάναμε εμβολιαστικά κέντρα. Είμαι πολύ περήφανος όταν οι ασθενείς μου με παίρνουν τηλέφωνο και με ρωτούν για άσχετα με την καρδιολογία θέματα υγείας κι εγώ προσπαθώ με την πολυετή εμπειρία σε ΜΕΘ  αλλά και την προσωπική μελέτη και ενημέρωση να τους καθοδηγώ.

Πριν 24ώρες ήρθε ένας ασθενής μου με καθολικό οίδημα στο σώμα με εξιτήριο λίγων ωρών από τον Ευαγγελισμό από όπου τον έβγαλαν εσπευσμένα και χωρίς να του λύσουν το πρόβλημα. Στο καρδιολογικό ιατρείο μου του έβαλα ουροκαθετήρα που δεν είχε, του έκανα κάποιες ενδοφλέβιες ενέσεις και οργανώσαμε με τους οικείους του ένα μικρό νοσοκομείο σπίτι του. Αυτή είναι κύριοι ιθύνοντες η έννοια του οικογενειακού ιατρού που αθόρυβα βοηθά τους ασθενείς και απαλλάσσει τα νοσοκομεία από το φόρτο. Όχι μόνο δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στη χώρα μας αλλά το σαμποτάρετε και το υποτιμάτε.

Και πάλι η ατομική ευθύνη.

Ποιος λοιπόν θα κάνει τα τεστ ελλείψει πρωτοβάθμιας περίθαλψης; Οι ίδιοι οι ασθενείς. Τραγικό. Οι φαρμακοποιοί στα φαρμακεία τους έναντι 2 ευρώ. Γελοίο και δυσλειτουργικό. Ποιος θα καταγράφει το αποτέλεσμα όταν είναι θετικό; Οι ίδιοι οι ασθενείς. Επικίνδυνο. Που θα πετάμε τα χρησιμοποιημένα τεστ. Στα κοινά απορρίμματα. Καταστροφικό!!! Ας τα δούμε ένα ένα. Τα τεστ είναι η καλύτερη λύση για να μπορέσουμε επιτέλους να λειτουργήσουμε ως κοινωνία  αποτελούν όμως μια ιατρική πράξη. Δε μπορούν λόγω ανυπαρξίας οργάνωσης να μετακυλίεται η ευθύνη τους στον ανυποψίαστο και ανεκπαίδευτο πολίτη. Κυκλοφορούν στα κανάλια ήδη βιντεάκια με οδηγίες χρήσεως.

Αυτοδιάγνωση και μη καταγραφή των αποτελεσμάτων.

Η γνωστή ατομική ευθύνη και στην ιατρική πράξη. Σε λίγο θα αυτοδιασωληνωνόμαστε. Είναι πολύ εύκολο να γίνει το λάθος. Ψευδώς θετικά και ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα θα αναστατώσουν άτομα, οικογένειες και τελικά και το ήδη αποδιοργανωμένο σύστημα υγείας. Ύστερα στα φαρμακεία για να γίνουν τεστ θα πρέπει να υπάρχει ειδικός χώρος, καλά προστατευμένος και αεριζόμενος, ειδικός εξοπλισμός από το φαρμακοποιό ή συνεργάτη του και πολύς χρόνος. Τα ήδη επιβαρυμένα φαρμακεία πως μπορούν να εξυπηρετούν 10.000.000 πολίτες Χ 4= 40.000.000 ανθρώπους το μήνα; Αδύνατον. Θα πρέπει να ασχοληθούν μόνο με αυτό και να μην πωλούν πλέον φάρμακα.  Προβλέπω αυτοσχέδια τραπεζάκια στα πεζοδρόμια και ουρές στη λογική «δώσε μου κι εμένα μπάρμπα, έχω κι εγώ ΑΜΚΑ».

Και αν υπάρχουν λέει (αυτή τη στιγμή το λέει, γιατί αυτό έχει σε λίγες μέρες αλλάξει τρείς φορές) θετικά κρούσματα πρέπει να δηλώνονται από τους ίδιους τους ασθενείς σε ειδική πλατφόρμα και ύστερα να πηγαίνουν με τυπωμένη βεβαίωση να κάνουν rapid τεστ σε πιστοποιημένη νοσοκομειακή δομή. Αν θέλουν και κρίνουν ότι τους συμφέρει βέβαια. Χάος. Τύφλα να έχει ο Αλέκος Σακελάριος και οι κωμωδίες του. Τον έχουν ξεπεράσει κατά πολύ αν δεν ήταν τόσο τραγική η υπόθεση, αν δεν θρηνούσαμε ζωές. Αυτό που θα μπορούσε να γίνεται συντεταγμένα, επαφίεται στον πατριωτισμό του καθενός που κρίνει τι τον συμφέρει.

Διαχείριση υγειονομικών απορριμμάτων.

Και τα χρησιμοποιημένα τεστ τα πετάμε στα σκουπίδια;  Και οι μαθητές μας στο ΕΠΑΛ γνωρίζουν ότι αυτά είναι τοξικά υγειονομικά απορρίμματα και είναι εγκληματικό να αναμειγνύονται με τα κοινά οικιακά σκουπίδια. Τα νοσοκομεία πληρώνουν περιουσίες για τη διαχείριση των υγειονομικών απορριμμάτων τους. Δεν τα πετούν στους κοινούς κάδους και αν κάποια το κάνουν κινδυνεύουν από διαπόμπευση και βαρύτατα πρόστιμα. Η κυκλοφορία εκατομμυρίων χρησιμοποιημένων τεστ στα σκουπίδια είναι μια υγειονομική βόμβα.

Πρέπει να ανοίξουμε πάση θυσία. Το καταλάβαμε από τη στροφή και την ευλυγισία των «ειδικών». Το απαιτεί η κοινωνία, η οικονομία, η πραγματικότητα. Θα ανοίξουμε με εκατοντάδες διασωληνωμένους, δεκάδες νεκρούς καθημερινά και τα νοσοκομεία υπό κατάρρευση. Τη χειρότερη δηλαδή στιγμή. Δε μας ενδιαφέρει πια η υγεία αλλά τα δισεκατομμύρια. Πάνε πια οι βαρύγδουπες δηλώσεις του Μαρτίου του 20. Ας ανοίξουμε τουλάχιστον οργανωμένα. Αλλά ξέχασα. Στη χώρα μας υπάρχει ένα σύστημα που εφαρμόζουμε με επιτυχία. Αυτό με τα τρία ου.