Κορονοϊός και επιλογή ασθενών για ΜΕΘ.
(Κορονοϊός και επιλογή ασθενών για ΜΕΘ) Για τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας έχω γράψει πάρα πολλά και πριν αλλά και μετά την εμφάνιση της πανδημίας. Είναι εξάλλου ο χώρος που κινήθηκα και εργάστηκα περισσότερα από 20 χρόνια. Είναι ο χώρος που έζησα ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου. Γι’ αυτό θεωρώ ότι γνωρίζω αρκετά. Οι ΜΕΘ είναι ένας ιδιαίτερος χώρος και είναι δύσκολο κάποιος να τον προσεγγίσει θεωρητικά. Και επειδή ακριβώς είναι χώρος ζωής και θανάτου θα έπρεπε στην πραγματικότητα να είναι το επιστέγασμα ενός καλού συστήματος Υγείας. Όταν βέβαια το σύστημα είναι πολύ αδύνατο οι ΜΕΘ γίνονται η Αχίλλειος πτέρνα του.
Κορονοϊός και επιλογή ασθενών για ΜΕΘ. Οι ΜΕΘ βρίσκονταν σε πολύ οριακό σημείο πριν την πανδημία.
Αυτό το τελευταίο συμβαίνει στη χώρα μας. Οι ΜΕΘ βρίσκονταν σε πολύ οριακό σημείο πριν την πανδημία. Τόσο σε επίπεδο υλικοτεχνικό όσο κυρίως σε επίπεδο στελέχωσης. Πολλοί ασθενείς πέθαιναν διασωληνωμένοι σε κοινούς θαλάμους ψάχνοντας κρεββάτι ΜΕΘ. Πολλοί ασθενείς δεν διασωληνώνονταν καν διότι δεν υπήρχε διαθέσιμος ούτε μικρός φορητός αναπνευστήρας. Οι ΜΕΘ των ιδιωτικών θεραπευτηρίων ήταν απλησίαστες ακόμη και στον εύπορο Έλληνα λόγω κόστους. Και φυσικά κανείς –πλην ίσως των εργαζομένων στις ΜΕΘ- δεν ενδιαφερόταν να αλλάξει κάτι.
Κάθε χειμώνα με την έξαρση της γρίπης το Υπουργείο ανακάλυπτε το πρόβλημα και προσπαθούσε να δώσει πρόχειρες λύσεις. Και ύστερα ήρθε η πανδημία. Και τότε ανακαλύψαμε ότι είμαστε η τελευταία χώρα στον πολιτισμένο κόσμο που δεν έχουμε σύστημα πρωτοβάθμιας περίθαλψης που θα μπορούσε να κρατήσει τους ασθενείς στο σπίτι. Άρα όλοι, ακόμη και με ελαφρά νόσο πρέπει να απευθυνθούν στο νοσοκομείο. Συμβάλλει σε αυτό και η τρομοκρατία των ΜΜΕ. Έτσι όποιος βγει θετικός πιστεύει ότι είναι μελλοθάνατος και τρέχει στο νοσοκομείο. Εκεί βοηθούντων και των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων πολλοί θα καταλήξουν στη ΜΕΘ. Όμως πραγματικές ΜΕΘ δεν υπάρχουν.
Κορονοϊός και επιλογή ασθενών για ΜΕΘ. Πως οι 500 ΜΕΘ έγιναν 1000.
Λέω πραγματικές γιατί στην Ελλάδα προσπαθούν να μας πείσουν ότι έγινε το ακατόρθωτο. Οι 500 ταλαιπωρημένες κλίνες ΜΕΘ προ της πανδημίας έγιναν ως εκ θαύματος πάνω από 1000. Εκμεταλλευόμενοι κάποιες δωρεές αναπνευστήρων και λοιπού υλικού στήσαμε ΜΕΘ σε κάθε διαθέσιμο δωμάτιο νοσοκομείου. Ονομάσαμε ΜΕΘ αίθουσες χειρουργείων αφού τα χειρουργεία σταμάτησαν με τραγικές συνέπειες για όσους τα χρειάζονταν . Ονομάσαμε ΜΕΘ αποθήκες, αχρησιμοποίητους χώρους νοσοκομείων και όποιο άλλο δωμάτιο ήταν διαθέσιμο. Για όσους δεν έχουν την εικόνα, είναι σα να προσπαθήσαμε να στήσουμε χειρουργείο στο υπνοδωμάτιο του σπιτιού μας.
Προσωπικό εξειδικευμένο δεν υπήρχε. Διώξαμε και αρκετές χιλιάδες από το υπάρχον ως κίνηση επιβολής και επιτάξαμε ιατρούς που από το ιατρείο τους βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Σκοπός να πούμε ότι κάθε ασθενής θα βρει ένα κρεββάτι. Και έτσι έχουμε 100 νεκρούς ημερησίως που ψάχνουμε να τους φορτώσουμε στους ανεμβολίαστους. Και βέβαια παρά το ότι (τραγικό και που το λέμε) «αδειάζουν» 100 κρεββάτια, στην πλειοψηφία τους ΜΕΘ λόγω θανάτων την ημέρα, υπάρχουν πάνω από 120 ασθενείς που συνεχίζουν διασωληνωμένοι σε απλό θάλαμο.
Ασθενής διασωληνωμένος εκτός ΜΕΘ, θα πεθάνει.
Και να το ξεκαθαρίσουμε. Ασθενής διασωληνωμένος εκτός ΜΕΘ, θα πεθάνει κατά πάσα βεβαιότητα. Από εκεί και πέρα αρχίζει η ανθρωποφαγία. «Ο θάνατός σου η ζωή μου». Το παρακολουθήσαμε ζωντανά αυτές τις ημέρες. Ο 82χρονος Μητροπολίτης Αιτωλίας διασωληνώνεται. Για καλή του τύχη αφού στο νοσοκομείο Αγρινίου μια ΜΕΘ που δημιουργήθηκε όπως περιγράψαμε είχε 100% θνησιμότητα, μεταφέρθηκε στον Ευαγγελισμό. Το πόσο τραγικό και επικίνδυνο είναι να μεταφέρεις διασωληνωμένο ασθενή με ασθενοφόρο εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά δε μπορώ να σας το περιγράψω. Την ίδια ώρα κατά την ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων) υπήρχε και άλλος ένας 58χρονος όπως αποδείχθηκε τελικά διασωληνωμένος, που έψαχνε κρεββάτι ΜΕΘ από το ίδιο Νοσοκομείο.
Κορονοϊός και επιλογή ασθενών για ΜΕΘ. Άρχισε η ανθρωποφαγία.
Και άρχισε η αξιολόγηση των προσόντων τους. Γιατί ο 82χρονος και όχι ο 58χρονος; Ο πρώτος ήταν ανεμβολίαστος ενώ ο δεύτερος όχι. Ο πρώτος είναι Μητροπολίτης αλλά ο δεύτερος οικογενειάρχης. Λυπηρά πράγματα. Η ΠΟΕΔΗΝ αντί να λαϊκίζει θα έπρεπε να αγωνίζεται να υπάρχουν κρεββάτια ΜΕΘ για όλους όσοι το χρειάζονται. Γιατί η αξιολόγηση των ανθρώπων κρύβει ρατσισμό και διακρίσεις. Υπεύθυνο είναι το κράτος που έκλεινε τόσα χρόνια κρεββάτια ΜΕΘ για λόγους δήθεν οικονομίας, να παρέχει σε όλους τις ίδιες ευκαιρίες να ζήσουν. Όλοι οι άνθρωποι αξίζουν της καλύτερης ευκαιρίας και όλοι είναι πολύτιμοι για τις οικογένειες, τους φίλους και την κοινωνία.
Διαβάζω άρθρα «καθηγητών», δημοσιογράφων, πολιτικών που λένε ότι πρέπει ο εμβολιασμός να θεωρηθεί κριτήριο εισαγωγής σε ΜΕΘ ή και λήψης μονοκλωνικών αντισωμάτων ως θεραπεία. Τότε από τις ΜΕΘ πρέπει να αποκλείονται κατά προτεραιότητα και οι καπνιστές, οι παχύσαρκοι, οι πότες, όσοι δεν πρόσεχαν το σάκχαρό τους και τη χοληστερίνη τους. Γενικά όσοι είχαν προδιαθεσικούς παράγοντες που προδίδουν μια απρόσεκτη ζωή. Άρα οι ΜΕΘ είναι για τον περιούσιο λαό που είναι άψογος υγειονομικά και όλοι οι άλλοι ας πεθάνουν. Σκεφθείτε κύριοι και κυρίες που μέσα στην εξαλλοσύνη σας για τα εμβόλια τυφλώνεστε από το πάθος σας κατά των ανεμβολίαστων πόσο επικίνδυνα είναι όλα αυτά. Που μπορεί να οδηγήσουν. Ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου και θα τα βρούμε μπροστά μας.
Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας συντελείται ένα έγκλημα.
Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας συντελείται ένα έγκλημα. Υπεύθυνο είναι το κράτος και όποιος δεν το καταγγέλλει. Οι ένοχοι προσπαθούν μέσω του κοινωνικού αυτοματισμού να μετατοπίσουν το πρόβλημα. Επειδή είμαστε επιρρεπείς ως λαός στις κοκορομαχίες, ας δούμε το πραγματικό πρόβλημα. Υπάρχουν ευθύνες. Πρέπει να αποδοθούν. Αλλά κυρίως έστω και την ύστατη στιγμή πρέπει να ληφθούν μέτρα. Υπάρχουν ακριβοπληρωμένες ΜΕΘ στον ιδιωτικό τομέα που συνεχίζουν να θησαυρίζουν. Υπάρχουν έμπειροι ιατροί, νοσηλευτές και άλλοι υγειονομικοί σε αναστολή εργασίας. Πρέπει να βρεθεί τρόπος να επιστρέψουν στις θέσεις τους. Αλλιώς ο πόλεμος που η κυβέρνηση λέει ότι υπάρχει είναι μόνο για να αναστέλλονται οι ατομικές μας ελευθερίες.