Νικόλαος Παναγιωτόπουλος

Δημιουργία Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ):Κάποιες σκέψεις σε παλαιότερα άρθρα.

(Δημιουργία Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) ) Τους τελευταίους μήνες -και δικαίως- έχουν έρθει στην επιφάνεια οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) και μάλιστα από ανθρώπους που αποδεικνύεται ότι ξέρουν πολύ λίγα ή θέλουν να ξέρομε εμείς πολύ λίγα. Κάποιες σκέψεις πάνω στις ΜΕΘ και τη λειτουργία τους είχα δημοσιεύσει πέρυσι, σε ανύποπτο χρόνο, με τίτλο «Γιατί λείπουν κρεβάτια στις ΜΕΘ» και «ΜΕΘ: Αλήθειες και ψέματα»  και όποιος έχει διάθεση -και χρόνο- μπορεί να ρίξει μια ματιά σε αυτές. Όμως στο άρθρο αυτό θα κάνουμε μια άλλη προσέγγιση στο καυτό θέμα των ΜΕΘ.

Δημιουργία Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ): Στις ΜΕΘ αντιμετωπίζονται τα βαρύτερα και δυσκολότερα προβλήματα.

Όπως έχουμε όλοι καταλάβει οι ΜΕΘ είναι οι χώροι στους οποίους καταλήγουν όσοι έχουν έκπτωση της λειτουργίας των οργάνων τους και χρειάζονται ειδική υποστήριξη τόσο από ειδικά μηχανήματα, όσο και από φάρμακα που δεν μπορούν να δοθούν σε απλά δωμάτια. Είναι χώροι με ειδική οργάνωση και τρόπο λειτουργίας. Είναι η αιχμή ενός συστήματος υγείας γιατί σε αυτές αντιμετωπίζονται τα βαρύτερα και δυσκολότερα προβλήματα. Οι ασθενείς που εισάγονται σε αυτές έχουν συγκεκριμένες ενδείξεις εισαγωγής και ακολουθούν ειδικά πρωτόκολλα. Είναι ίσως οι πιο δύσκολοι χώροι για το σύστημα γιατί και κόστος έχουν και ειδικές προδιαγραφές απαιτούν.

Δημιουργία Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ):  Τα προβλήματα στο υποβαθμισμένο ΕΣΥ και η απουσία κλινων ΜΕΘ.

Στο δικό μας ΕΣΥ που αντικειμενικά είναι ιδιαίτερα υποβαθμισμένο οι ΜΕΘ χρησιμοποιήθηκαν επί δεκαετίες ως κάτι που προσπάθησαν να αποφύγουν να αγγίξουν οι υπεύθυνοι γιατί θεωρείτο κάτι καυτό λόγω κόστους και ανάγκης οργάνωσης. Και ως γνωστόν στη χώρα μας καθετί που χρειάζεται οργάνωση φέρνει αλλεργία. Κάποιες φορές μάλιστα έγιναν και αντικείμενο πελατειακής σχέσης.  Για το δημόσιο τομέα ήταν κάτι ασύμφορο και για τον ιδιωτικό αντικείμενο εύκολου και αθέμιτου πολλές φορές πλουτισμού. Κάθε χρόνο, ιδιαίτερα στην κορύφωση της γρίπης το χειμώνα, για μερικές μέρες γινόταν μια συζήτηση στα ΜΜΕ για την έλλειψη κλινών ΜΕΘ για να εξαφανιστεί το θέμα  στα μονόστηλα όταν περνούσαν οι κρίσιμες ημέρες.

Ο κύριος λόγος πανικού που έκλεισε καθολικά μια κοινωνία μέσα κατά τη διάρκεια του χειμώνα ήταν η απουσία κλινών ΜΕΘ που θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση το σύστημα υγείας μας και εκατόμβες θυμάτων από την πανδημία που χτύπησε και τη δική μας πόρτα. Εξάλλου πολύ πιο οργανωμένα συστήματα υγείας γύρω μας κατέρρευσαν.

Η κοινωνία κλειδώθηκε μέσα, τα ατομικά δικαιώματα καταπατήθηκαν, οι ανθρώπινες σχέσεις υπέστησαν ανεπανόρθωτα πλήγματα κι όλα αυτά για να κερδηθεί χρόνος. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Όπως λέγαμε και στο Δημοτικό, δυστυχώς μηδέν εις το πηλίκο. Κάποιοι ίσως διαμαρτυρηθούν και θεωρήσουν το σχόλιο υπερβολικό και γιατί όχι κακόπιστο. Θα προσπαθήσουμε λοιπόν να εξηγηθούμε.

Η επικοινωνιακή διαχείριση  για τις  ΜΕΘ

Είδαμε τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Υγείας αλλά και διάφορους ειδικούς και μη να δηλώνουν ότι το τελευταίο διάστημα έγινα όσα δεν έγιναν δεκαετίες στο χώρο της Υγείας. Θα συμφωνήσουμε μερικώς μια που από ότι φαίνεται τα χρόνια που προηγήθηκαν δεν έγινε σχεδόν τίποτε για την Υγεία. Κάτι τα μνημόνια, κάτι η έλλειψη πολιτικής βούλησης, κάτι η πρόταξη άλλων προτεραιοτήτων η Υγεία έμεινε στη ναφθαλίνη. Και φυσικά το πιο ακριβό και δύσκολο κομμάτι της οι ΜΕΘ. Τα κρεβάτια όχι μόνο δεν αυξήθηκαν αλλά συχνά συρρικνώθηκαν, προσωπικό δεν προσλήφθηκε και δεν εκπαιδεύτηκε, το υλικό δεν ανανεώθηκε ούτε εμπλουτίσθηκε.

  Μα θα αντιτείνει κάποιος ότι με την έναρξη της πανδημίας έγιναν πολλές δωρεές αναπνευστήρων, μόνιτορ, ειδικών κλινών ΜΕΘ και άλλου υλικού και η κυβέρνηση έκανε μερικές χιλιάδες εξπρές διορισμούς νοσηλευτών και ιατρών. Άρα το σύστημα ενισχύθηκε.  Δυστυχώς και πάλι η επικοινωνία πάνω από όλα. Δε θα ξεχάσουμε τον Εθνικό μας Λοιμωξιολόγο, που λόγω ειδικότητας μικρή σχέση έχει με την οργάνωση και λειτουργία μιας ΜΕΘ να εμφανίζεται σε μια από τις ΜΕΘ- βιτρίνα και με το χέρι να σχηματίζει το σήμα της νίκης  και να φωτογραφίζεται για τις ανάγκες των ΜΜΕ.

Η Δημιουργία ΜΕΘ είναι πολύ σοβαρή υπόθεση.

Οι ΜΕΘ δεν είναι σκηνικό τύπου σπαγγέτι γουέστερν με τις προσόψεις κτιρίων να σχηματίζουν ολόκληρες πόλεις. Είναι μια ολόκληρη φιλοσοφία. Μια ΜΕΘ δεν είναι ένα ειδικό κρεβάτι με αυτόματο μηχανισμό, ένας αναπνευστήρας, ένα μόνιτορ και μερικοί νοσηλευτές και γιατροί σε ένα χώρο που έχει ανακαινιστεί ή έχει δημιουργηθεί βιαστικά. Είναι ένας οργανωμένος και καλοκουρδισμένος μηχανισμός που χρειάζεται πολλές υποδομές υποστήριξης. Ένας ασθενής ΜΕΘ θα χρειαστεί αξονικό και μαγνητικό τομογράφο, υπέρηχους διαφόρων οργάνων, πολύ καλό εργαστήριο για αιματολογικό, βιοχημικό και λοιπό έλεγχο, μονάδες επείγουσας αιμοκάθαρσης, αγγειογράφο και μια σειρά από εξειδικευμένο υλικό και προσωπικό.

Στελέχη ΜΕΘ για λόγους κομματισμού απομακρύνονται και αποστρατεύονται.

Χρειάζεται ακόμη μια ομάδα ιατρών και νοσηλευτών που όχι μόνο να γνωρίζουν το αντικείμενο αλλά να έχουν εμπειρία και να εργάζονται ικανό διάστημα μαζί. Εκκλήσεις του τύπου «Ελάτε όσοι θέλετε στο ΕΣΥ και θα μείνετε και μετά» που απηύθυνε ο υπουργός Υγείας προ μηνών μόνο ως δείγμα απουσίας γνώσης του αντικειμένου μπορεί να χαρακτηριστεί. Και σα να μην έφτανε αυτό, έμπειρα στελέχη ΜΕΘ για λόγους κομματισμού απομακρύνονται και αποστρατεύονται. Γιατί αν δεν το καταλάβατε αυτή την περίοδο, εν μέσω μάχης για την πανδημία κάποιοι παίρνουν τη ρεβάνς τους. Κομματικά στελέχη αναλαμβάνουν τη διοίκηση των κρίσιμων θέσεων στα νοσοκομεία και κάνουν εκκαθαρίσεις. Για όσους αμφιβάλλουν να αναφέρω  το παράδειγμα εμπειρότατης, εργατικότατης και ακομμάτιστης προϊσταμένης επί σειρά ετών σε μεγάλη ΜΕΘ που βρέθηκε για λόγους προώθησης των «δικών μας παιδιών» εκτός ΜΕΘ σε μια θέση παροπλισμένη. Δυστυχώς φαίνεται ότι τίποτε δεν αλλάζει σε αυτό τον τόπο.

Αν δεν καταφέρουμε κάτι για την πανδημία αυτού του χειμώνα, να καταφέρουμε κάτι για όσα θα έρθουν αργότερα.

Έτσι λοιπόν βρήκαμε ένα χώρο, κάποιοι ιδιώτες κάνουν δωρεές μηχανημάτων, κάποιοι νοσηλευτές ή ιατροί αποσπώνται από άλλες θέσεις ή διορίζονται βιαστικά και χωρίς κανονικούς διαγωνισμούς και φτιάξαμε μια ΜΕΘ; Θα ευχόμουν ποτέ να μη χρειαζόμουν ένα τέτοιο χώρο για εμένα ή κάποιο δικό μου. Μα δεν είναι καλύτερο αυτό από το τίποτε; Δυστυχώς σε τέτοια σοβαρά θέματα ζωής και θανάτου δεν ισχύει το «μη χείρον βέλτιστον». Μήνες χάθηκαν ήδη σε επικοινωνιακά παιχνίδια. Ας βάλουμε επιτέλους μυαλό και ας κινητοποιηθούμε λέγοντας την ΑΛΗΘΕΙΑ. Ίσως αν δεν καταφέρουμε κάτι για την πανδημία αυτού του χειμώνα, να καταφέρουμε κάτι για όσα θα έρθουν αργότερα.