Ένας ιός που μας έβγαλε από τις ψευδαισθήσεις και τις βεβαιότητές μας.

Κορονοϊός:ψευδαισθήσεις και βεβαιότητες. Άρθρο του καρδιολόγου Νικόλαου Παναγιωτόπουλου

Κορονοϊός:ψευδαισθήσεις και βεβαιότητες.

(Κορονοϊός:ψευδαισθήσεις και βεβαιότητες) Λίγο καιρό πριν από την εμφάνιση της πανδημίας με αφορμή κάποια εγκαίνια που έγιναν σε ένα μεγάλο ιδιωτικό νοσοκομείο με την πανηγυρική παρουσία ενός υπουργού είχα γράψει σε μια ιστοσελίδα ένα άρθρο που δυσαρέστησε πολλούς και από ότι κατάλαβα προκάλεσε πολιτικές παρεμβάσεις. Επειδή όμως πρέπει να είμαστε συνεπείς απέναντι σε όσους δαπανούν λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους  για να μας διαβάζουν θα μπορούσα να πω πως πριν «αλέκτωρ λαλήσαι» τα γεγονότα μας δικαίωσαν.

Η πρώτη φάση της πανδημίας και η ιδιωτική ασφάλεια υγείας.

Θέλετε να δούμε τα γεγονότα όπως προέκυψαν από την πρώτη φάση της πανδημίας του κορονοϊού; Το κράτος όρισε κάποια, από τα απαξιωμένα από την ελίτ της ελληνικής κοινωνίας -αυτούς με τα ιδιωτικά συμβόλαια ασφάλισης υγείας-,  κρατικά νοσοκομεία ως κέντρα αναφοράς για τον κορονοϊό και σε αυτά κατεύθυνε για νοσηλεία όσους είχαν νοσήσει από τον ιό. Τα πολυδιαφημισμένα ιδιωτικά θεραπευτήρια όχι μόνο δεν θα εμπλέκονταν σε νοσηλεία ασθενών με κορονοϊό αλλά στην αρχή όταν ανακάλυψαν ότι κατά λάθος νοσήλευαν κάποιους κυριολεκτικά πανικόβλητα έσπευσαν να τους μεταφέρουν σε κάποιο κρατικό νοσοκομείο.

Κορονοϊός:ψευδαισθήσεις και βεβαιότητες.Στα ιδιωτικά θεραπευτήρια δεν δέχονται περιπτώσεις με κορονοϊό.

Και από εκεί και πέρα για να πλησιάσεις για οποιοδήποτε λόγο στον ιδιωτικό τομέα έπρεπε να έχεις αρνητικό το τεστ του κορονοϊού. Και αυτό όχι μόνο για τη συμμόρφωση με τη νομιμότητα αλλά κυρίως γιατί ένα κρούσμα που θα ξέφευγε και θα νοσηλευόταν θα απαιτούσε καραντίνα κλινών και προσωπικού άρα διαφυγόντα κέρδη και οικονομικό κόστος. Έχουμε αρκετές φορές γράψει για το πως λειτουργεί ο ιδιωτικός τομέας στη χώρα μας και νομίζω ότι για όσους μας διαβάζουν είναι πλέον συνείδηση ότι δεν υπάρχει συντονισμός ανάμεσα στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα με ευθύνη κυρίως του κράτους.

Κορονοϊός:ψευδαισθήσεις και βεβαιότητες.Ο ιδιωτικός τομέας δεν συνεισέφερε.

Και θέλετε μια απόδειξη; Ο ιδιωτικός τομέας σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο όχι μόνο δεν συνεισέφερε αλλά για να δεχθεί ασθενείς με άλλα προβλήματα ώστε να αποσυμφορηθούν οι κρατικές ΜΕΘ χρειάστηκε να αυξηθεί σημαντικά το ημερήσιο νοσήλιο που το κράτος πληρώνει ως αποζημίωση για κάθε νοσηλευόμενο σε ιδιωτική ΜΕΘ. Θα πει κάποιος ιδιωτικές επιχειρήσεις είναι. Θα συμφωνήσω απόλυτα αρκεί να το συνειδητοποιούμε όλοι και να μην παρασυρόμαστε από ηρωικές και συγκινητικές κορώνες που κυκλοφορούν μέσω κάποιων «φιλικών» ΜΜΕ.

Ο ιδιωτικός τομέας στο περιθώριο της μάχης απέναντι στην επικίνδυνη πανδημία.

Ο ιδιωτικός τομέας λοιπόν έμεινε στο περιθώριο της μάχης απέναντι στην επικίνδυνη πανδημία. Και όσοι είχαν ιδιωτικά συμβόλαια νοσηλείας τα οποία πλήρωναν με αρκετές χιλιάδες ευρώ το χρόνο; Βρέθηκαν σε κάποιο από τα δημόσια νοσοκομεία που τόσο θα ήθελαν να αποφύγουν. Αυτοί που τα ιδιωτικά τους συμβόλαια προέβλεπαν νοσηλεία ακόμη και σε σουίτες κάποιων ιδιωτικών θεραπευτηρίων βρέθηκαν στα Εξωτερικά Ιατρεία κάποιων πολύπαθων κρατικών νοσοκομείων και στους απλούς θαλάμους μαζί με τον υπόλοιπο λαό.

Κορονοϊός:ψευδαισθήσεις και βεβαιότητες.Όλοι ίσοι απένταντι στον ιό.

Αυτός ο κορονοϊός μας έκανε όλους ίσους και μας θύμισε μια αποστροφή από τη νεκρώσιμη ακολουθία : «Ἆρα τίς ἐστι; βασιλεύς, ἢ στρατιώτης, ἢ πλούσιος, ἢ πένης;» Απόδειξη ότι ο ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου Ομίλου ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων και θεραπευτηρίων άφησε την τελευταία του πνοή ως ένα απλός ασφαλισμένος στη ΜΕΘ του ταπεινού και φορτωμένου με χιλιάδες ασθενείς νοσοκομείου «Σωτηρία».

Κορονοϊός:ψευδαισθήσεις και βεβαιότητες.Νοσηλεία με το ιδιωτικό συμβόλαιο είναι ανέφικτη στην παρούσα πανδημία.

Και οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες; Αυτές που μας βομβαρδίζουν με συμβόλαια και μας τάζουν παροχές; ΄Άλλες από αυτές στα συμβόλαιά τους προβλέπουν στα ψιλά γράμματα ότι οι παροχές δεν ισχύουν σε περιόδους πανδημίας ή εκτάκτων συνθηκών και άλλες επικαλούνταν το επιχείρημα ότι «εμείς σας παρέχουμε τη νοσηλεία που υποσχόμαστε, απευθυνθείτε στο κράτος και τα ιδιωτικά θεραπευτήρια που την απαγορεύουν». Όποιο πάντως και να είναι το επιχείρημα το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Νοσηλεία με το ιδιωτικό συμβόλαιο είναι ανέφικτη στην παρούσα πανδημία.

Ενίσχυση της δημόσιας υγείας και συμπληρωματικό ρόλο στον ιδιωτικό τομέα.

Και ίσως κάποιος από τους πολύ ευαίσθητους αναγνώστες μου επιτεθεί θεωρώντας ότι προσπαθώ να απαξιώσω τον ιδιωτικό τομέα. Δε θα έχει δίκαιο. Ο ιδιωτικός τομέας είναι πολύ χρήσιμος σε ένα σύστημα υγείας σαν το δικό μας. Όμως όχι ανεξέλεγκτος και όχι χωρίς όρους. Ασφαλώς και πουλάει ένα πολύ ακριβό προϊόν, ασφαλώς και είναι και το κέρδος ανάμεσα στους στόχους του – αλλά όχι ο μοναδικός-, ασφαλώς και προσφέρει κάτι που δυστυχώς το εγκαταλελειμμένο στην τύχη του ΕΣΥ δεν μπορεί να το προσφέρει.

Όμως οι υπεύθυνοι αυτού του κράτους αντί να συναλλάσσονται με τον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να κινηθούν σε δύο κατευθύνσεις:

α) Ενίσχυση της δημόσιας υγείας που απευθύνεται εκ των πραγμάτων στους πολλούς.

β) Ευρύ σχεδιασμό για την υγεία που θα δίνει συμπληρωματικό ρόλο στον ιδιωτικό τομέα που θα ελέγχεται ουσιαστικά από το Υπουργείο Υγείας και τους μηχανισμούς του.

 

Υ.Γ. Δυστυχώς τα πλουραλιστικά ΜΜΕ της πατρίδας μας δε δημοσιεύουν τέτοια άρθρα οπότε με τα φτωχά μας μέσα προσπαθούμε να τα διαδίδουμε. Αν θεωρείτε ότι με ευπρέπεια προσπαθούν να συμβάλουν στο  διάλογο για το πολύ σημαντικό θέμα της υγείας προωθήστε τα σε κάποιους που πιστεύετε ότι θα ενδιαφέρονταν να τα διαβάσουν.