Νικόλαος Παναγιωτόπουλος

Ανοσία αγέλης και κορονοϊός.Ανοσία της κοινότητας.

Εάν μπόρεσα να δω πιο μακριά,
είναι γιατί στεκόμουν πάνω σε ώμους γιγάντων.
Ισαάκ Νεύτων

(Ανοσία αγέλης και κορονοϊός) Μια από τις πρώτες συζητήσεις που κάναμε σε αυτή τη σειρά των άρθρων αφορούσε μια κακοποιημένη έννοια και επί τούτου καταδικασμένη να αποκαλείται περιφρονητικά «ανοσία της αγέλης». Στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου της πανδημίας επανήλθαμε και με ένα ακόμη άρθρο αναφερθήκαμε στο θέμα αυτό. Θα ήθελα αν είχατε χρόνο να δείτε τα δύο αυτά άρθρα και να συζητήσουμε για μια ακόμη φορά το θέμα αυτό μέσα από τις πληροφορίες και τα γεγονότα που διαθέτουμε σήμερα. Για όσους όμως δε διαθέτουν το χρόνο και την υπομονή να ξαναδιαβάζουν άρθρα ας πούμε μερικά κατατοπιστικά πάνω στο ζήτημα που αφορά τη συλλογική ανοσία ή ανοσία της κοινότητας όπως πραγματικά ονομάζεται και θα την αποκαλούμε εφ’ εξής.

Ανοσία αγέλης και κορονοϊός. Πως λειτουργεί η ανοσία της κοινότητας;

Η ανοσία της κοινότητας που οδηγεί στο λεγόμενο ανοσολογικό τείχος είναι ουσιαστικά το τέλος μιας επιδημίας ή πανδημίας. Είναι το σημείο εκείνο στο οποίο το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού αποκτά ανοσία, δηλαδή προστασία, απέναντι σε ένα μικροοργανισμό (ιό, βακτήριο κλπ.) που προκαλεί την επιδημία. Το ποσοστό των ανθρώπων που χρειάζεται να ανοσοποιηθεί μπορεί να είναι 50%-70% ανάλογα με το λοιμώδη παράγοντα. Τι συμβαίνει τότε. Ο παράγοντας αυτός εξαφανίζεται; Όχι κατ’ ανάγκη αλλά συνεχίζει πιθανότατα να υπάρχει προσβάλλοντας μεμονωμένα άτομα τα οποία ούτε τα συστήματα υγείας πια πιέζουν αλλά ούτε είναι σε θέση να προκαλούν μαζικά προβλήματα στην κοινωνία και την οικονομία.

Ανοσία αγέλης και κορονοϊός. Πως επιτυγχάνεται η ανοσία της κοινότητας;

Και πως επιτυγχάνεται αυτή η ανοσία της κοινότητας; Με τη φυσική ανοσία που οφείλεται στην προσβολή και την ανάρρωση των ατόμων και με την προκλητή ανοσία μέσω εμβολίων και ορών αντισωμάτων. Στην αρχή λοιπόν της πανδημίας του κορονοϊού και με απώτερο σκοπό να μην κλείσει η κοινωνία και η οικονομία κάποιες χώρες μέσω των επικεφαλής επιδημιολόγων τους σχεδίασαν (τότε δεν υπήρχε προοπτική εμβολιασμών) την καλύτερη δυνατή διαδικασία για τη γρήγορη, ασφαλή  και αποτελεσματική αύξηση όσων θα νοσήσουν και θα αναρρώσουν και κατά συνέπεια τη γρήγορη επίτευξη της ανοσίας της κοινότητας.

Ανοσία της κοινότητας.Οι περιπτώσεις των ΗΠΑ,Μ.Βρετανίας και Σουηδίας.

Τέτοιες χώρες ήταν οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία και η Σουηδία. Η κεντρική λογική ήταν: προστασία των ευάλωτων -ηλικιωμένων, πασχόντων από χρόνια νοσήματα κλπ.- και νόσηση των νέων και υγιών που θα αποτελούσαν το κρίσιμο απαιτούμενο ποσοστό του 60% περίπου. Οι ΗΠΑ το προσπάθησαν αλλά Τράμπ και με πολλά θύματα. Η Μεγάλη Βρετανία το ξεκίνησε σωστά, μετά από λίγο όμως με την πίεση της κοινής γνώμης, την επίγνωση της αδυναμίας του Συστήματος Υγείας της και το φόβο πολλών θυμάτων το εγκατέλειψε, ακολούθησε την τακτική των πολλών και αυτό της στοίχισε ως προς τον αριθμό των θυμάτων.

Η Σουηδία το σχεδίασε καλύτερα και το μόνο που δεν πρόλαβε να κάνει ήταν η ακαριαία προστασία των δομών ηλικιωμένων που είναι ιδιαίτερα αυξημένες στη χώρα αυτή. Αυτό στοίχισε πολλούς νεκρούς την πρώτη περίοδο της πανδημίας. Όμως στην πράξη έλαβε μόνο τα πολύ βασικά μέτρα και η οικονομική και κοινωνική ζωή συνεχίστηκε. Όταν μάλιστα ο επικεφαλής λοιμωξιολόγος της ρωτήθηκε πέρυσι την άνοιξη για τον αυξημένο αριθμό θυμάτων παρέπεμψε στο καλοκαίρι του 2021 για τον τελικό απολογισμό.

Καραντίνα και ανθεκτικότητα του συστήματος υγείας

Όλες οι υπόλοιπες χώρες ανάλογα με την ανθεκτικότητα του συστήματος υγείας της η καθεμιά εφάρμοσαν καραντίνα νομίζοντας έτσι ότι θα προστατέψουν αποτελεσματικά τον πληθυσμό τους. Οι συνέπειες είναι έντονα ορατές σήμερα  αλλά πιστεύω ότι θα τις βιώσουμε ακόμη πιο οδυνηρά το επόμενο διάστημα. Κλείνοντας τους πολίτες τους μέσα ουσιαστικά παράτειναν το χρόνο διάρκειας της πανδημίας αλλά στο τέλος δεν κατάφεραν να αποφύγουν το κακό αποτέλεσμα στις ζωές των ανθρώπων προσθέτοντας στις απώλειες ζωών και την οικονομική, κοινωνική, ψυχική καταστροφή. Ενώ την πρώτη περίοδο η κατάσταση φάνηκε να κλίνει προς τη θετική πλευρά αυτή τη στιγμή βιώνουν ένα τρίτο πανδημικό κύμα με όσα δυστυχώς τραγικά συμβαίνουν.

Ο απολογισμός της καραντίνας στην Ελλάδα.

Θέλετε να δούμε τη χώρα μας; Την πρώτη περίοδο μέχρι το καλοκαίρι του 2020 θριαμβολογούσαμε. Λίγα θύματα και ένα χαλαρό σύστημα υγείας. Η οικονομία και η κοινωνία βέβαια τραυματισμένα αλλά η κατάσταση διαχειρίσιμη. Όμως οι άνθρωποι,  όπως γράφαμε τότε, με πολύ μικρό ποσοστό ανοσίας πράγμα που οδηγεί στον παρόντα Αρμαγεδδώνα. Που βρισκόμαστε τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές; Τα νοσοκομεία μας στο κόκκινο, άνθρωποι πεθαίνουν κυριολεκτικά στους διαδρόμους χωρίς τη στοιχειώδη περίθαλψη και 9.239 νεκροί με τους αριθμούς συνεχώς να αυξάνουν. Από την άλλη πλευρά με ψευτοτεχνάσματα όπως τα self- test ανοίγουμε κατ’ ανάγκη τομείς της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας και αυτό που νομίζαμε ότι είχαμε την πολυτέλεια να μην κάνουμε με 5 και 10 νεκρούς, το κάνουμε τώρα με 100 και πλέον νεκρούς ημερησίως.

Ανοσία της κοινότητας και εμβολιασμοί.

Την ίδια ώρα χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία ανοίγουν και διαφημίζουν ότι πέτυχαν την περίφημη ανοσία της κοινότητας και η Σουηδία παραμένει ανοικτή με 2 και 3 θύματα ημερησίως και συνολικό αριθμό νεκρών 13.600 (οι περισσότεροι από πέρυσι). Και μη βιαστούν κάποιοι να πουν ότι αυτό οφείλεται στο θαύμα των εμβολίων γιατί θα τους διαψεύσουν τα στοιχεία. Οι  επιστήμονες στη Μεγάλη Βρετανία ανακοίνωσαν ότι το 50% των άνοσων πολιτών το πέτυχαν με φυσική νόσηση και μόνο το 25% οφείλεται στους εμβολιασμούς. Εξάλλου η χειμαζόμενη Ελλάδα προχωρά ταχύτατα στους εμβολιασμούς αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό. Και αυτό συμβαίνει διότι υπάρχει ελάχιστη φυσική ανοσία. Την ανοσία αυτή την αποκτούμε τώρα με τον οδυνηρό και βίαιο τρόπο που περιγράψαμε και ζούμε στις μέρες μας.

Ψύχραιμη χωρίς υπερβολές και απειλές ανοσοποίηση μέσω εμβολίων.

Ήταν λοιπόν λάθος η τακτική; Θεωρώ ναι. Το ιδανικό θα ήταν σταδιακή νόσηση με προστασία των ευπαθών του πληθυσμού και ψύχραιμη χωρίς υπερβολές και απειλές ανοσοποίηση μέσω εμβολίων. Ο βίαιος εμβολιασμός υπό το κράτος των απειλών εργοδοτών, κρατικών παραγόντων, Εκκλησίας και μεμονωμένων προσώπων δε θα φέρει την ανοσία του 70% κι αυτό διότι για να επιτευχθεί θα πρέπει να υπάρχει ο κρίσιμος αριθμός των νέων που δύσκολα θα πειστούν να εμβολιαστούν αλλά εύκολα ανοσοποιούνται ασυμπτωματικά χωρίς τεχνητά και με παράλογες καραντίνες να προσπαθούμε να τους κρατάμε απρόσβλητους από τον ιό.

Η πείρα του παρελθόντος στην εξέλιξη των πανδημιών  με τα σωστά και τα λάθη της δε φαίνεται να μας βοήθησε. Θελήσαμε να το κάνουμε με το δικό μας δήθεν σύγχρονο τρόπο. Όμως η επιστήμη μεγαλουργεί όταν στηρίζεται σε ώμους γιγάντων όπως έλεγε και ο  σπουδαίος Ισαάκ Νεύτων.