Νικόλαος Παναγιωτόπουλος

Οι «φυλές» των ιατρών

(οι «φυλές» των ιατρών) Όταν κάποιος μιλάει για κάποιο ιατρό και τη συμπεριφορά του θα πρέπει να έχει κατά νου ότι υπάρχουν πολλές κατηγορίες και υποκατηγορίες ιατρικών δραστηριοτήτων,  που δημιουργούν πολλές «φυλές» ιατρών που έχει η καθεμία διαφορετικά συμφέροντα και επιδιώξεις. Και θα αναρωτηθεί κάποιος εύλογα. «Τι με ενδιαφέρει εμένα τι κάνουν οι ιατροί μεταξύ τους; Αυτό είναι δικό τους θέμα». Δεν είναι όμως δυστυχώς έτσι γιατί η ομάδα στην οποία ανήκει ένας ιατρός καθορίζει και καθορίζεται από τη συμπεριφορά του και αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο στον άμεσα ενδιαφερόμενο, τον ασθενή του.

Οι «φυλές» των ιατρών : Ο μόνιμος του ΕΣΥ

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τις «φυλές» του δημόσιου τομέα. Ο μόνιμος του ΕΣΥ. Αυτός μπορεί να είναι διευθυντής ή επιμελητής σε κρατικό νοσοκομείο. Συνήθως βέβαια διευθυντής γιατί ως γνωστόν όλοι οι ιατροί του ΕΣΥ είναι πια διευθυντές. Όλοι τους είναι παλιοί, έμπειροι και φτασμένοι με όσα αυτά συνεπάγονται. Κάποιοι πραγματικά εργατικοί, επίμονοι και φιλότιμοι εργάζονται ακόμη για το κοινωνικό σύνολο ανιδιοτελώς. Λυπάμαι που θα το πω αλλά είναι η σιωπηλή μειοψηφία που τυγχάνουν θαυμασμού αλλά και κρυφής ή φανερής χλεύης από τους συναδέλφους τους.

Οι «φυλές» των ιατρών : Αυτούς που έχουν στήσει μεθοδικά το μαγαζάκι τους εντός και εκτός νοσοκομείου

Αυτούς που έχουν στήσει μεθοδικά το μαγαζάκι τους εντός και εκτός νοσοκομείου. Αυτούς που ενώ δε δικαιούνται να έχουν ιδιωτική δραστηριότητα έχουν σχεδόν μόνο ιδιωτική δραστηριότητα. Έχουν διανείμει επαγγελματικές κάρτες σε όσους περισσότερους γνωστούς μπορούν, έχουν ανάλογα με την ειδικότητά τους αφήσει κάρτες σε φαρμακεία, διαγνωστικά κέντρα, ακόμη και σε ιδιώτες συναδέλφους τους. Ποιο είναι το πλεονέκτημά τους; Ότι είναι φτηνοί. Ο ασθενής θα πληρώσει μόνο την αμοιβή τους μια που στη διάθεσή τους θέτουν όλο το μηχανισμό του κρατικού νοσοκομείου. Κάνουν ιδιωτικό επάγγελμα στη πλάτη του δημόσιου προϋπολογισμού και του κρατικού μηχανισμού. Βέβαια υστερεί ο δημόσιος τομέας σε ευελιξία και ξενοδοχειακές υποδομές αλλά όποιος τους πλησιάζει ξέρει ότι θα είναι οικονομικά σημαντικά ωφελημένος σε σχέση με την επιλογή της χρήσης των υπηρεσιών κάποιου ιδιωτικού νοσοκομείου.

Κάνουν ιατρείο εντός και εκτός νοσοκομείου κατά βάση  παράνομα

Κάνουν ιατρείο εντός και εκτός νοσοκομείου κατά βάση  παράνομα. Ενώ το πρωί το αφιερώνουν στην προσωπική τους πελατεία, το απόγευμα κάνουν τα λεγόμενα «απογευματινά ιατρεία» μια προσπάθεια του κράτους να πάρει ένα κομμάτι από τα κέρδη τους. Ανταγωνίζονται έτσι με την προβολή του κύρους και του μηχανισμού της δομής που τους φιλοξενεί τον ιδιώτη που πληρώνει όλα τα έξοδα εξοπλισμού και λειτουργικών αναγκών του ιατρείου του. Από τα πρωινά δωρεάν προτιμούν τα απογευματινά υπό πληρωμή ιατρεία. Τα όσα λέμε αποδεικνύονται από την δυσκολία να βρει κάποιος ασθενής ραντεβού στα πρωϊνά δωρεάν ιατρεία σε σχέση με την ευκολία του να κλείσει σε απογευματινό πληρωμένο ιατρείο. Έτσι το ΕΣΥ μετατρέπεται σε προσωπικό σύστημα υγείας.

Οι «φυλές» των ιατρών : Εκείνοι που έχουν εκπαιδευτεί στη διακομιδή σε μεγαλύτερα νοσοκομεία 

Αυτά για όσους μόνιμους ιατρούς του δημόσιου τομέα θέλουν να εργαστούν. Γιατί υπάρχουν και αυτοί που απλά τους αρκεί να μισθοδοτούνται. Αποφεύγουν με κάθε τρόπο την εμπλοκή τους στις εργασίες της κλινικής τους. Υπάρχουν βέβαια και κάποια μικρότερα νοσοκομεία όπου έτσι και αλλιώς όλοι έχουν εκπαιδευτεί στη διακομιδή σε μεγαλύτερα νοσοκομεία των ασθενών που πολλές φορές το ξέρουν και πηγαίνουν κατευθείαν στο μεγαλύτερο νοσοκομείο. Υπάρχουν κλινικές όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο μας που στερούνται προσώπων ή προϋποθέσεων για να λειτουργούν, έχουν όμως διορίσει κάποιους ιατρούς σε αυτές που λειτουργούν ως αργόμισθοι.

Ο χειρουργός δεν χειρουργεί γιατί δεν έχει αναισθησιολόγο, ο αναισθησιολόγος δε βάζει χειρουργείο γιατί δεν υπάρχει αιμοδοσία, ο νευρολόγος δεν έχει αξονικό ή μαγνητικό τομογράφο στο νοσοκομείο, ο καρδιολόγος δεν έχει αιμοδυναμικό εργαστήριο για στεφανιογραφία ή τοποθέτηση βηματοδότη, ο ακτινολόγος έχει διοριστεί στον αξονικό τομογράφο αλλά αυτός είναι χαλασμένος εδώ και μήνες, ο καρδιοχειρουργός δεν έχει τεχνικό εξωσωματικής κυκλοφορίας και ο χορός καλά κρατεί.

Οι επικουρικοί ιαροί

Βέβαια στις κρατικές κλινικές εργάζονται και οι επικουρικοί ιαροί, μια κατηγορία που εμφανίστηκε  τα τελευταία έτη και αποτελούν συμβασιούχους των οποίων οι συμβάσεις ανανεώνονται ή επαναπροκηρύσσονται ανάλογα με τις διαθέσεις των διευθυντών τους και των διοικητικών παραγόντων της Υγείας. Καταλαβαίνουμε όλοι τι σημαίνει αυτό για τις σχέσεις εξάρτησης από τους προϊσταμένους τους, πολιτικά κόμματα και συνδικαλιστές που εξασφαλίζουν την θέση  εργασίας τους. Είναι συνήθως αυτοί που τρέχουν να καλύψουν τις ανάγκες της κλινικής που εργάζονται  και καλύπτουν τις βαριές εφημερίες μαζί με την τελευταία και πιο ταλαιπωρημένη «φυλή» του δημόσιου νοσοκομείου, τους ειδικευόμενους στους οποίους έχουμε αφιερώσει αρκετά άρθρα στο παρελθόν.

Οι διευθυντές

Στο δημόσιο βέβαια ανήκουν και διευθυντές -συνήθως- των κέντρων υγείας της επαρχίας που κάποια από αυτά φέρουν τον βαρύγδουπο τίτλο του νοσοκομείου. Πολλοί από αυτούς είναι ιατροί άνευ ειδικότητας που η ίδρυση του ΕΣΥ τους βρήκε στο αγροτικό τους και ελλείψει άλλων ιατρών βαφτίστηκαν «Γενικοί ιατροί» και κατέλαβαν τα αξιώματα του Διευθυντή και των Επιμελητών Α και Β.

Δούλεψαν και δουλεύουν με τη βοήθεια των αγροτικών ιατρών των περιφερειών τους και ο πιο σκληρά εργαζόμενος της δομής τους είναι ο οδηγός του ασθενοφόρου που πηγαινοέρχεται μεταφέροντας ασθενείς στο τοπικό νοσοκομείο. (και από εκεί στα νοσοκομεία της Αθήνας). Το θέμα του τρόπου λειτουργίας των Κέντρων Υγείας της επαρχίας θα πρέπει να αποτελέσει θέμα μεγαλύτερης συζήτησης στο μέλλον.

Τα παλιά ΙΚΑ και τα νέα Κέντρα Υγείας

Αναφερθήκαμε στα Κέντρα Υγείας της επαρχίας για να τα αντιδιαστείλουμε με ένα νέο θεσμό  που μπήκε πρόσφατα στη ζωή μας, τα αστικού τύπου κέντρα υγείας. Είναι τα παλιά ΙΚΑ που με την ίδρυση του νέου συστήματος πρωτοβάθμιας περίθαλψης, ενός θεσμού που έγινε βιαστικά και υπό την πίεση των δημοσιονομικών προβλημάτων της χώρας, μετέτρεψε τις δομές του σε αυτά τα νέα Κέντρα Υγείας. Οι ιατροί του ΙΚΑ όπως γνωρίζουμε ήσαν πολύ ισχνά αμειβόμενοι αλλά μπορούσαν να διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο το οποίο τροφοδοτούσαν από την πελατεία του ΙΚΑ όπου εργάζονταν.

Εκεί γνώριζαν ανθρώπους και εκμεταλλευόμενοι το απίστευτο χάλι, μέρος του οποίου ήσαν και οι ίδιοι, τους πρότειναν να τους εξετάσουν στο ιδιωτικό τους ιατρείο με εντελώς άλλους όρους. Το μόνο ίδιο θα ήσαν αυτοί που όμως ίσως τελικά να ήταν και το βασικό πρόβλημα.

Οι περισσότεροι αποχώρησαν από τα νέα Κέντρα Υγείας

Με το νέο σύστημα αμείβονται περισσότερο αλλά δε δικαιούνται να έχουν ιδιωτικό ιατρείο. Οι περισσότεροι αποχώρησαν και έτσι στο νέο σύστημα έμειναν οι κατά τεκμήριο λιγότερο δραστήριοι και ικανοί, αυτοί που δε μπορούσαν να αντέξουν τον ανταγωνισμό του ιδιωτικού τομέα. Πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις αλλά αυτές ως γνωστόν είναι για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Και ποιος θα εργάζεται λοιπόν;

Οι επικουρικοί ιατροί που με συμβάσεις που επαναπροκηρύσσονται  όπως και αυτών των νοσοκομείων, φτιάχνουν τη δική τους καριέρα, δυστυχώς αν και νέοι  πολλές φορές εκμεταλλευόμενοι και μιμούμενοι όσα οι χρόνιες παθογένειες του συστήματος τους διδάσκουν. Τα νέα αυτά κέντρα υγείας εφημερεύουν, επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό, για να διακομίζουν. Δεν ξέρω τι ωφελεί να εφημερεύει το κέντρο υγείας Περιστερίου όταν σε μικρή απόσταση εφημερεύει ένα νοσοκομείο. Για όσους επικαλεστούν τη διαφορά Πρωτοβάθμιας από την Τριτοβάθμια περίθαλψη υπόσχομαι ότι θα το συζητήσουμε στο μέλλον.

Οι ιατροί των οργανισμών

Μια άλλη κατηγορία ιατρών του δημοσίου και του ευρύτερου δημοσίου είναι οι ιατροί των οργανισμών. Είναι εξασφαλισμένος εφ’ όρου ζωής  ο ιατρός που με αδιαφανείς πάντα διαδικασίες θα εξασφαλίσει θέση στο ταμείο της Εθνικής Τράπεζας, του ταμείου των δημοσιογράφων, της ΕΥΔΑΠ, της ΔΕΗ. Μικροί θεοί. Με εξουσία να δένουν και να λύνουν, να ελέγχουν όσους άλλους ιατρούς τολμούν να γράψουν εξετάσεις στους υπηκόους τους, έχουν καλούς μισθούς και εξασφαλισμένη πελατεία. Τελειώνει ο χώρος για το άρθρο μας, αλλά οι ιατροί έχουν πολλές «φυλές» ακόμη. Την επόμενη φορά συνεχίζουμε…